پروژه‌ احیای «محمد آفریده» این بار در رسانه‌ ملی

مجله فرهنگی هفت راه – گروه تلویزیون: نام «محمد آفریده» چند سالی است که با فیلم ضد ایرانی «یک خانواده‌ی محترم» گره خورده و بر سر زبان‌ها افتاده است؛ چنانکه هر جایی که «محمد آفریده» حضور دارد، حساسیت و حاشیه هم هست. می‌خواهد روی سن جشنواره‌ی سینماحقیقت باشد یا یک محفل خصوصی تقدیر از یک فیلمساز یا تیتراژ یک فیلم که در جشنواره‌ی سی و دوم فجر نمایش داده شده است؛ فرقی نمی‌کند. «محمد آفریده» همان «محمد آفریده» است.  همان که «یک خانواده‌ی محترم» را برای صداوسیما به طور مشترک با فرانسه تهیه کرد و بدترین توهین‌ها را نثار رزمندگان و خانواده‌ی شهدا و مردم کشورش نمود و فیلمش را در جشنواره‌ی کن به نمایش گذاشت و بعد از انبوه واکنش‌های منفی، حتی به خود زحمت یک عذرخواهی از مردمش را هم نداد. اما با این وجود، این روزها عده‌ای ناامید از احیای «محمد آفریده» در سینما، به دنبال بازگشت او به رسانه‌ی ملی هستند و اهتمام گسترده‌ای را صرف احیای این مدیر بدنام و بدسابقه کرده‌اند. البته «محمد آفریده» پیش از ساخت فیلم «یک خانواده‌ی محترم» هم اسم و رسم خاص خودش را داشت و در محافل شبه‌روشنفکری، به واسطه‌ی خدمات متقابلش به این جریان در دوران مدیریتش در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در دولت نهم، به عنوان مدیر سال‌های طلایی سینمای پایه‌ی ایران شناخته می‌شد. همین سابقه‌ هم منجر به آن شد که به محض روی کار آمدن دولت یازدهم و آغاز به کار «حجت‌الله ایوبی»، زمزمه‌های بازگشت «آفریده» به مدیریت مرکز گسترش یا انجمن سینمای جوان قوت بگیرد. اما اعتراض گسترده‌ی رسانه‌های انقلاب به این گمانه‌زنی‌ها و انتشار گزارش‌های مفصلی از کارنامه‌ی سیاه مدیریتی او، باعث شد تا این انتصاب قریب الوقوع در یک گمانه‌زنی رسانه‌ای باقی بماند.

در واقع، اشاره‌ی رسانه‌های انقلاب به سابقه‌ی سیاه مدیریتی «آفریده» نشان می‌داد که تولید «یک خانواده‌ی محترم» یک اتفاق در کارنامه‌ی کاری این مدیرباسابقه نیست و در سال‌های مدیریت او، تعداد زیادی از آثار مسئله‌دار تولید و در بسیاری موارد توقیف شده‌اند.

آثاری همچون فیلم غیراخلاقی «ازدواج موقت» (رضا سرکانیان-1388) که با همکاری فرانسه و به کارگردانی یک دورگه تولید و در جشنواره‌ی کن به نمایش درآمد (درست مشابه فیلم «یک خانواده‌ی محترم») و تمام مرزهای اخلاقی سینمای ایران را با سکانس‌های جنسی وقیحانه‌اش و صحنه‌های بازی بی‌حجاب بازیگر زن فیلم و کات زدن سکانس‌های شهوانی آن به عزاداری محرم جابجا کرد.

یا فیلم سراسر اروتیک «آتشکار» (محسن امیریوسفی- 1386) که به موضوع وازکتومی مردان می‌پردازد و چند سالی توقیف بود، یا مستند «نی‌آوران» (هادی آفریده- 1388) که تماماً تمجید از محمدرضا پهلوی و توهین به انقلاب است، یا فیلم‌ها و مستندهای توقیف شده‌ای چون «فصل باران‌های موسمی» (مجید برزگر-1388)، «یادداشت بر زمین» (علی‌محمد قاسمی-1384)، مستند «ماده 61» (مهوش شیخ‌الاسلامی-1385)، مستند «هفت زن فیلمساز نابینا» (محمد شیروانی، 1386)، فیلم کوتاه «آرایشگر بغداد» (مسعود بخشی، 1387)، مستند «الفبای سیاست» (محمدرضا اکبری-1387)، «پرو آخر» (رضا حائری-1387) و … تنها بخشی از کارنامه‌ی سیاه کاری «محمد آفریده» است. اما ظاهراً تمام این آثار سیاه و مسئله‌دار در پیشگاه مدیران فرهنگی، نه تنها برای مواخذه‌ی «آفریده» که حتی برای عدم تداوم دوران مدیریتی او و حضورش در مشاغل دولتی هم دلایل کافی به نظر نمی‌رسند. چنانکه این روزها پس از تلاش گسترده‌ی مسئولان جشنواره‌ی سینما حقیقت برای رونمایی از نسخه‌ی جدید «آفریده» در شمایل داور و تقدیرکننده، حالا خبرهای رسمی حکایت از حضور وی در اتاق فکر شبکه‌ی مستند سیما و خبرهای غیررسمی خبر از حضور او به عنوان مدیرتولید این شبکه دارند. چنانکه خبرگزاری «مهر» در تاریخ 13 دی ماه 93، از تشکیل نخستین جلسه‌ی اتاق فکر شبکه‌ی مستند با حضور «نادر طالب‌زاده»، «مهرداد اسکویی»، «مرتضی رزاق کریمی»، «نادر راد»، «ندا عابد»، «احسان کاوه» و «محمد آفریده» خبر داده و اضافه کرده است که نخستین جلسه‌ی این اتاق فکر، 14‌ام دی ماه با حضور مدیر شبکه‌ی مستند -«امیر تاجیک»- با هدف تصمیم‌گیری درباره سیاست‌های کوتاه و بلندمدت شبکه مستند و اولویت‌های تولید برگزار می‌شود. خبری که تاکنون تکذیب نشده است.

عجیب این است که مدیران تازه منصوب شده‌ی سیما که همگی از خوش‌نام‌ترین چهره‌های این سال‌های رسانه‌ی ملی هستند، اصرار بر حضور فردی در گلوگاه‌های تولیدی و سیاست‌گزاری شبکه‌ی مستند دارند که حتی حاضر نیست از فیلم ضد ایرانی چون «یک خانواده‌ی محترم» اعلام برائت کند و آن را اشتباهی در کارنامه‌ی خود بخواند. چه آنکه او درباره‌ی آثار غیراخلاقی و مسئله‌دار دیگرش نیز سکوت پیشه کرده و حاضر به کوچکترین موضع‌گیری نیست.

عجیب‌تر آنکه اگر در بسیاری از حوزه‌های فرهنگی کمبود نیروهای متخصص و مطرح با رویکردهای انقلابی دیده می‌شود، در حوزه‌ی مستندسازی انبوهی از چهره‌های خوش‌سابقه‌ی انقلابی با آثار مطرح همچون «محمدعلی فارسی»، «وحید چاووش»، «سلیم غفوری»، «رضا برجی» و … حضور دارند که جای خالی آنها در اتاق فکر شبکه‌ای مانند شبکه‌ی مستند به شدت محسوس است. باید صبر کرد و دید آیا مدیر جوان شبکه‌ی مستند که در بخش برون مرزی سیما خوش درخشیده و کارنامه‌ی قابل دفاعی از خود به جا گذاشته است، در انتخاب چهره‌ی بدسابقه و مسئله‌داری چون «محمد آفریده» که عدم صداقت خود در پایبندی به مرزهای اخلاقی و دینی و اعتقادی نظام جمهوری اسلامی را ثابت کرده‌است، تجدیدنظر خواهد کرد یا نه.

به نظر می‌رسد اصرار «تاجیک» بر حضور «آفریده» روزهای پرحاشیه‌ای را برای این شبکه‌ی کم حاشیه رقم خواهد زد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دوازده − ده =

دکمه بازگشت به بالا