پایان جشنواره و آغاز بحث حضور سرمایهگذارهای خاص در سینما/ فارس: توجه خاص یک بانک خصوصی به یک جریان خاص در سینما/ پای برادر یک فیلسماز ضدانقلاب در میان است؟/هفت صبح: نوروزبیگی و بلخاری میتوانند سرمایههایی بیش از تولید فیلم را وارد سینما کنند
مجله فرهنگی «هفت راه»- گروه سینما: بعد از پایان جشنواره و بحث روی تک تک فیلمها، در روزهای اخیر بحث روی سرمایه گذاران فیلمهای حاضر در جشنواره، از جمله بانکها، و نسبت آنها با جریانات خاص سینمای ایران و تاثیرشان در داوری ها و … داغ شده است و بحث پول و سرمایه در سینمای ایران به یکی از موضوعات اصلی این روزها بدل شده است.
به گزارش «هفت راه»، در همین زمینه امروز خبرگزاری فارس در گزارشی با اشاره به سرمایه گذاری های هدف دار یکی از بانکها روی فیلمهای اجتماعی سینمای ایران نوشته است: «پس از داستان تکراری توجه سینماگران به آنچه جشنوارهها در سینمای ایران دنبال میکنند و موفقیت برخی از این فیلم ها در ارایه داستانهای تلخ و بازنمایی مشکلات در نظرگاه این جشنوارهها، در چند سال اخیر شاهد سرمایه گذاری بانکهای خصوصی در فیلمهای سینمایی هستیم که نگاه خاصی را در سینمای ایران دنبال می کنند.»
فارس در گزارش خود آورده است: «در سالهای اخیر شاهد مشارکت بانکها از جمله بانک خصوصی پاسارگاد در سینمای ایران بودیم. فیلمهایی که هیچ ارتباطی با موضوع بانک وبانکداری یا اقتصاد درآن دیده نمی شود و تنها مسایل اجتماعی در این فیلمها دنبال می شود. اگر بخواهیم به کارنامه هنری بانک پاسارگاد دقت کنیم به این نکته مهم خواهیم رسید که این بانک برخلاف آنچه ادعا می کند بنا به وظیفه ملی برای ترویج فرهنگ و هنر و اندیشه های اصیل ایرانیان، در عرصه فرهنگ قدم نگذاشته است. شاهد این مدعا فیلمهایی است که توسط این بانک حمایت و ساخته شده است از جمله می توان به: «جدایی نادر از سیمین» ساخته اصغر فرهادی اشاره کرد. این فیلم با دریافت اسکار نگاه مخاطب خارجی را به سینمای ایران که – پیش از این به عنوان سینمای انسانی و شریف – معرفی شده بود تغییر داد. دراین نوع از سینما تنهابازنمایی مشکلات و توجه به آنچه جشنواره ها دنبال می کنند ملاک قرار می گیرد همین نگاه را در فیلم «طبقه حساس» هم شاهد هستیم. فیلمی که به زبان کمدی ارزشها، غیرت و تعصب یک مرد ایرانی را زیر سوال می برد. این فیلم ساخته کمال تبریزی است که با مشارکت و حمایت بانک پاسارگاد ساخته شد اما نتوانست آنگونه که حمایت کننده انتظار داشت اهداف بانک را در حضور جهانی تامین کند پس بانک پاسارگاد به طمع موفقیت در جشنواره های جهانی در فیلم «ملبورن» (نیما جاویدی) سرمایه گذاری کرد فیلمی که بن مایه هایی از داستان های «درباره الی» و «جدایی نادر از سیمین» داشت و همین مهم باعث شد فیلم در جشنواره ونیز و دیگر جشنواره ها مورد توجه قرار گیرد.»
در این گزارش با بیان تاثیر نزدیکان یکی از کارگردانان ضدانقلاب روی این سرمایه گذاری ها آمده است: «دنبال کردن نگاه اجتماعی خاص را باید در حضور مشاوران این بانک جستوجو کرد. یکی از مشاوران اصلی این بانک در حوزه اقتصاد و بانکهای خصوصی عنوان شاه کلید بانکداری کشور را به خود اختصاص داده است. وی از مدیران یکی دیگر از بانکهای خصوصی بود، بانکی که مدعی است در حمایت از سینمای ایران گامهای مؤثری برداشته است. این مدیر بانکی که از بستگان نزدیک یک فیلمساز ضدایرانی است بعید به نظر نمیرسد که همان خط فکری را دنبال کند. حضور پررنگ بانکهای خصوصی در سینمای کشور به دلیل حضور این فرد (یکی از اضلاع مثلث موسسین بانک خصوصی در کشور) است که به واسطه نزدیکانش در عرصه سینما به مقوله فرهنگ و هنر علاقمند است و نگاه خاصی را در این عرصه دنبال میکند. امسال و در جشنواره سی و سوم فیلم فجر هم بانک پاسارگاد در ساخت سه فیلم سینمایی مشارکت کرده است هر سه فیلم با موضوع اجتماعی آماده شده و نگاهی خاص را دنبال می کند….. نکته حایز اهمیت این است که از زمانی که موسسه «کارنامه» با تغییر مدیریت مواجه شد و مدیریت آن را نگار اسکندرفر برعهده گرفت توجه بانک پاسارگاد به فیلمهایی که این موسسه به نوعی از آن حمایت کرده است و افرادی که در دورهای جزء مدرسین این حلقه بودند بیش از دیگر آثار سینمای ایران است.»
در همین زمینه روز گذشته نیز روزنامه «هفت صبح» با انتشار میزگردی با حضور امیر قادری و آرش خوشخو به حضور پررنگ سرمایه گذاران خاص از جمله بانکها در سینمای ایران پرداخته بود.
در این میزگرد با اشاره به ارتباط جواد نوروزبیگی و حسن بلخاری با بانکها آمده است: «آقای «بلخاری» و «نوروزبیگی» چهرههای مهمی شدهاند. میتوانند سرمایهای را وارد جریان سینما کنند که شاید از حجم بودجه آن فیلم هم شاید بالاتر است. برای همین است که این سینما با دادن سیمرغ بلورین از نوروزبیگی تشکر میکند. من با فرزاد موتمن صحبت میکردم؛ میگفت اینکه یک فیلم یک میلیارد تومان هزینه دارد یک شایعه بزرگ است. قیمت یک فیلم حداکثر ۶۰۰ میلیون تومان است. این یک میلیارد تومان شایعهای است که بعضی دوستان تهیه کننده رواج دادهاند برای اینکه بتوانند از سرمایه گذار و اسپانسر پول بیشتری بگیرند. برای همین قبل از اینکه فیلمبرداری شروع شود مساله سود از اکران فیلم برایشان حل شده است.»
در ادامه این نشست امده است: «ستاد مبارزه با مواد مخدر ازسرمایه گذاران بزرگ سینمای امسال است. سه تا از فیلمهای مهم امسال سرمایه گذارشان، ستاد مبارزه با موادمخدر بود. مثل اعترافات ذهن خطرناک من، رخ دیوانه و عصر یخبندان. میخواهم بگویم بودجه فیلمها کمی عجیب و غریب شده. میگویند دولت و وزارت ارشاد بودجه ندارد. از مجاری دیگر بودجهها وارد میشود. یا فلان بانک مهم که ردپای سرمایه گذاریش در ۵ فیلم دیده میشود. در واقع ما بعد از دوره سینمای نفتی رسیدهایم به دوره جدیدی. به دوران سینمای بانکی.»