شانس‌های اصلی اسکار امسال کدام اند؟/ از «سکوت» رازآلود اسکورسیزی تا «ورود» پرخرج دنی ویلنوو

به گزارش هفت راه، پایان ماه دسامبر، زمانی است که آکادمی علوم و هنرهای سینمایی به‌عنوان مهلت رأی دادن داوران برای تعیین نامزدهای جوایز معظم اسکار قرار داده است. به‌مانند سال ۲۰۱۵، امسال نیز بسیار پربار بوده و تماشاگران امکان انتخاب گستره وسیعی از فیلم‌های دیدنی و سرگرم‌کننده را پیش روی خود می‌بینند؛ تماشاگرانی که بسیاری از آن‌ها بدون شک به این می‌اندیشند که چه فیلم‌هایی می‌توانند در اسکار پیش رو نامزد شوند.

البته آکادمی اسکار علی‌رغم اعتبار ذاتی‌اش، در این سال‌ها قابل پیش‌بینی‌ شده و نه‌فقط برندگان که حتی رقبا را نیز می‌توان از پیش حدس زد؛ خصوصاً در رشته “بهترین فیلم”. بنابراین بااینکه هنوز کسی همه فیلم‌های مهم امسال را ندیده ، اما سایت‌ها و مجلات بسیاری از همین حالا اقدام به پیش‌بینی نامزدهای دریافت اسکار کرده‌اند. فهرست زیر گمانه‌زنی  «تیست آو سینما»، وبسایت معروف خوره‌های فیلم و عشق سینماها از نامزدهای اسکار بهترین فیلم است:

لالا لند (La La Land)

نقطه اشتراک «داستان وست ساید»، «بانوی زیبای من»، «الیور!» و «شیکاگو» چیست؟ همه موزیکال‌هایی هستند که جوایز اسکار را درو کردند. شکی نیست که آکادمی عاشق این فیلم‌ها است و قانون محل اتکای این فیلم‌ها هم بسیار ساده است: مادامی‌که پروداکشن عظیم و شور و طراوت در کار است، هرچه می‌خواهی مطنطن و غلیظ باش. جمله‌ای که «بینوایان» در سال ۲۰۱۲ مهر تأیید دوباره‌ای بر آن زد.”

«لالا لند» که اکران خود را از ۹ دسامبر آغاز می‌کند، همه آن شروط را دارد، به‌علاوه چیزهای دیگر. رایان گاسلینگ و اما استون سومین بار در نقش زوج اصلی یک فیلم ظاهر می‌شوند. «لالا لند» قصه دو نوازنده پرامید است که عاشق همدیگر می‌شوند و درعین‌حال، سخت تقلا می‌کنند تا مسیر هنری روبه رشدشان را با زیست اجتماعی‌شان تنظیم کنند. فیلم توسط همان نابغه مغز متفکر «ویپلش» نوشته و کارگردانی شده و همچنان می‌تواند او را به‌عنوان یک استعداد ممتاز برجسته کند.

در شب زندگی کن (Live By Night)

تاکنون تمام اقتباس‌های سینمایی از آثار دنیس لهان حداقل نامزد اسکار شده‌اند، و در مواردی همچون «رودخانه مرموز» ساخته کلینت ایستوود، مجسمه طلایی را هم به خانه برده‌اند. «در شب زندگی کن» کتاب سال ۲۰۱۲ او لست که توجه بن افلک را جلب کرد. کارگردانی که پیش‌ازاین هم «رفته عزیزم رفته» را از کارهای لهان اقتباس کرده بود و «آرگو»، فیلم برنده اسکار بهترین فیلمش، نیز یک اثر اقتباسی بود.

احیای ژانر گنگستری در فیلمی که بیشتر یک نئونوار شیک به نظر می‌رسد. اثری که می‌تواند طلسم اسکار بهترین کارگردان را برای افلک شکسته و نوار موفقیت‌های هالیوودی لِهان را ادامه دهد.

منچستر کنار دریا (Manchester By The Sea)

کنت لونرگان، نمایشنامه‌نویس مشهور آمریکایی در قرن بیستم، در قرن بعدی آرام‌آرام دارد تبدیل می‌شود به یکی از بهترین فیلم‌سازان مستقل سینمای امروز جهان. شاید فیلم نخست او «می‌تونی رو من حساب کنی» را به یاد داشته باشید که در سال ۲۰۰۰ اکران شد و لارا لینی را به نخستین نامزدی اسکارش رساند. یا فیلم جدیدترش «مارگارت» را که آنا پاکوئین در نقش یک دانش‌آموز درگیر عذاب وجدان در آن ظاهر شد.

پنج سال پس‌ازآن فیلم، حالا با «منچستر کنار دریا» مواجهیم؛ درامی حول ماجرای بازگشت یک مرد به شهری در ماساچوست که همنام است با شهر محل سکونتش و با بازی کیسی افلک و میشل ویلیامز در نقش‌های اصلی. «منچستر کنار دریا» تاکنون با واکنش پرسروصدای منتقدین مواجه شده است و میانگین امتیازی آن در متاکریتیک ۸٫۷/۱۰ و در راتن تومیتوز ۹۱/۱۰۰ است. فیلم نامزد چند رشته در جوایز گاتام شده و به‌احتمال فراوان همین اتفاق در جوایز اسکار نیز رخ خواهد داد.

لاوینگ (Loving)

شاید عجیب به نظر برسد که ازدواج بین نژادی تنها ۴۹ سال پیش در آمریکا قانونی شد، اما این ماجرایی است که نتیجه بررسی پرونده معروف و با‌مسمای «لاوینگ علیه ویرجینیا» در دادگاه عالی در سال ۱۹۶۷ بود. حالا جف نیکولز، کارگردانی که با «ویژه نیمه‌شب» نیز در اکران امسال حاضر بود، رخدادهای دادگاه را سینمایی کرده و به روی پرده بزرگ آورده است. در فیلمی که تا آستانه بردن نخل طلای کن امسال نیز پیش رفت. با داشتن چنین سوژه ملتهبی که طبق شنید‌‌ها منجر به اثری باشکوه نیز شده، کاملاً شایسته است که این عاشقانه خوش‌فرجام، موردتوجه معتبرترین شو سینمایی جهان نیز قرار بگیرد.

سکوت (Silence)

در مورد این فیلم تاریخی رازآلود که اواخر دسامبر اکران می‌شود، چندان نیازی به قلم‌فرسایی نیست. نبوغ مارتین اسکورسیزی افسانه‌ای، حضور همکار همیشگی جی کاکس (عصر بی‌گناهی و دارو دسته نیویورکی) و گروه بازیگران شامل اندرو گارفیلد، آدام درایور و لیام نیسن را با هم ترکیب کنید. فرمول شما آماده است و یک اثر موفق دیگر به فیلم‌شناسی مارتین اسکورسیزی اضافه می‌شود!

چهره‌های پنهان (Hidden Figures)

حین رقابت فضایی در دوران جنگ سرد، مشخص شد که ناسا برای جبران عقب‌ماندگی نسبت به شوروی، مجبور به استخدام چند ریاضیدان سیاه‌پوست زن شده بود. بیوگرافیکال «چهره‌های پنهان» با پرداختن به زندگی سه نفر از زنان، تلاش می‌کند این ماجرای ناگفته را بازخوانی کند.

با آن‌که اسکار از سال ۲۰۰۶ و فیلم «دختران رؤیایی» تاکنون به فیلم‌های تاریخی درباره سیاهان روی خوش ‌نشان داده، اما این مسئله نمی‌تواند کمترین پیش‌فرض مثبتی در مورد کیفیت روایت اثر ایجاد کند. چراکه به نظر می‌رسد ارائه داستانی جذاب از تلاش‌های این زنان کار سختی باشد.

ورود (Arrival)

راستش تا زمانی که شما جیمز کامرون یا استیون اسپیلبرگ نباشید، خیلی سخت بتوانید نظر آکادمی را نسبت به ساخته علمی-تخیلی پرخرج خود جلب کنید. اما به نظر می‌رسد که دنی ویلنوو دارد این کار را با «ورود» انجام می‌دهد؛ ماجرایی اول‌شخص که گویا برای طرح موضوع تماس بیگانگان با بشریت، روشی مشابه «ای تی» را می‌پیماید. فیلم تا این لحظه توانسته از منتقدان راتن تومیتوز امتیاز فوق‌العاده ۱۰۰% را بگیرد. چنین فیلمی، دهان عطار را بسته و خود می‌بوید!

هکسا ریج (Hacksaw Ridge)

این یک واقعیت در زندگی است که مردم، عاشق بازگشت‌های پیروزمندانه هستند. وقتی‌که یک بازیگر یا فیلم‌ساز پشت سرهم بد بیاورد، حتی کوچک‌ترین نشانه بازگشت به دوران اوج می‌تواند او را به ترند محبوب شبکه‌های اجتماعی تبدیل کند: برت رینولدز به خاطر بازی احیایی‌اش در «شب‌های عیاشی» جوایز فراوانی دریافت کرد، میلیون‌ها هوادار به تماشای فیلم مستقل ام. نایت شیامالان «ملاقات» نشستند و جاش ترانک، کارگردان «چهار شگفت‌انگیز»، از همین حالا با پروژه بیوگرافیکال آینده‌اش درباره آل کاپون (فونزو) حسابی توجهات دنیای مجازی را به خود معطوف کرده است.

در مورد مل گیبسون نیز چنین است. کارگردان/بازیگر بسیار بااستعدادی که به خاطر اظهارات علنی ضدیهود تحت بایکوتی ۱۰ ساله قرار گرفت. کارنامه هنری او طی این مدت با افت شدیدی مواجه شد و مجبور بود در فیلم‌های اکشن ویدئویی یا نقش‌های فرعی بلاک‌باسترها بازی کند.

نوامبر امسال، احتمالاً پایان بایکوت غیررسمی گیبسون از سوی هالیوود باشد، چراکه فیلم جدیدش «هکسا ریج» از ابتدای ماه جاری میلادی اکران شده و توقعات از آن بسیار بالا است. فیلمی که (طبق شنیده‌ها) تماشاگران جشنواره فیلم ونیز نزدیک به ۱۰ دقیقه به‌صورت ایستاده برایش دست زدند، روایتگر ماجرای واقعی دزموند داس، پزشک وظیفه‌شناسی است که در جنگ جهانی دوم بدون شلیک حتی یک گلوله، جان بیش از ۷۰ سرباز را نجات داد. با توجه به علاقه شدید اسکار به درام‌های جنگی (خصوصاً آن‌ها که بتوانند منتقدان را فراوان تحت تأثیر قرار دهند) می‌توانیم منتظر باشیم آکادمی برای این فیلم چند باری سر تکان بدهد.

منبع: دنیای تصویر آنلاین

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هجده + دوازده =

دکمه بازگشت به بالا