«تنگه ابوغریب» صاحب طولانی‌ترین پلان سینمای دفاع مقدس
برنامه‌ریز و دستیار اول کارگردان فیلم سینمایی «تنگه ابوغریب» می‌گوید که این اثر، طولانی‌ترین پلان سینمای دفاع مقدس را به خود اختصاص داده است.
به گزارش هفت راه، محمد عسگری دستیار اول کارگردان فیلم سینمایی «تنگه ابوغریب» در گفت‌وگو با فارس در ارتباط با این پروژه سینمایی گفت: این فیلم در گونه آثار دفاع مقدس است. فیلمبرداری آن 73 جلسه به طول انجامید و روزانه به صورت میانگین 150 تا 250 نفر هنرور در صحنه حضور داشتند.
وی در ادامه افزود: اما نکته‌ای که شخصاً علاقه‌مندم به آن اشاره کنم این است که کار کردن با بهرام توکلی در مقام کارگردان سخت، اما بسیار لذت‌بخش بود. او نسبت به شناخت خطوط حرکت دوربین و میزانسن‌ها و به هر آنچه که قرار است در مقابل دوربین نمایش داده شود، اشراف دارد. توکلی در عرصه کارگردانی دیدگاه بسیار خوبی دارد. این موضوعی که درباره توکلی می‌گویم هیچ ربطی به حجیم بودن این پروژه سینمایی ندارد. منظورم کارگردانی او و مجموعه حرکت‌های دوربین و بازیگران است که ما از ابتدا تا انتهای فیلم شاهد آن هستیم.
بازیگر نقش «ابولهب» در فیلم سینمایی «محمد رسول‌الله (ص)» با اشاره به کار سخت گروه کارگردانی در فیلم سینمایی «تنگه ابوقریب» اظهار داشت: حس دوستی و ارتباط صمیمی که در بین عوامل گروه وجود داشت، منجر به این می‌شد که همه عوامل به شکل بسیارحرفه‌ای تلاش کنند تا دکوپاژ ارائه شده توسط کارگردان را به نحو احسن اجرا کنند.
*دلیل مخفی شدن عوامل پشت دوربین «تنگه ابوقریب» در گودال
وی افزود: در این فیلم غالب پلان‌های فیلمبرداری شده لانگ تیک (طولانی) بود که همین امر، کار را برای گروه کارگردانی و دیگر گروه‌ها دشوار می‌کرد. سخت نه به این جهت که صرفا طولانی بودن ملاک سنجش دشواری است، بلکه در این زمان طولانی که غالبا دوربین هم 360 درجه چرخش داشت، گروه‌ها موظف بودند براساس زمانبندیِ درست، تمام اتفاق‌ها را رأس زمان مقرر انجام دهند و این در شرایطی است که تعداد زیادی هنرور و ماشین‌آلات نظامی و غیر نظامی نیز در صحنه فیلمبرداری حضور دارند. در اجرای بسیاری از پلان‌های مربوط به صحنه‌های جنگ، به واسطه چرخش‌های 360 درجه دوربین، برای اینکه عوامل پشت دوربین دیده نشوند، گودال‌هایی کنده می‌شد که همگی خود را در آن پنهان می‌کردند و برای ایجاد ضرباهنگ مناسب و خلق فضای مستند و باورپذیر کارگردان تصمیمش این بود که غالبا شیوه فیلمبرداری را دوربین روی دست انتخاب کند. بنابراین در بیشترِ این پلان‌ها عوامل فیلم در زمانی طولانی با توجه به حرکت دوربین همگی در حال دویدن به این سو و آن سو بودند.
*ثبت پلانی سخت و طولانی در «تنگه ابوقریب»
عسگری گفت: تا آنجایی که من اطلاع دارم باید در بین آثار سینمای جنگ و دفاع مقدس، طولانی‌ترین پلان مربوط به فیلم سینمایی «تنگه ابوقریب» باشد که امسال برای اولین بار در جشنواره فیلم فجر شاهد آن خواهیم بود. زمان این پلان 4دقیقه و 30 ثانیه است. قبل از این نیز اگر اشتباه نکنم طولانی‌ترین پلان مربوط به فیلم سینمایی «دوئل» بود. باز هم به این موضوع اشاره می‌کنم که صرفا طولانی بودنِ پلان نشانه‌ای از افتخار نیست، اما در یک اثر جنگی اجرای آن کار سخت و دشواری برای گروه کارگردانی خواهد بود، چرا که همه چیز باید دقیق و حساب شده باشد و به نظرم بهرام توکلی نیز در این امر موفق بوده، لیکن قضاوت نهایی بر عهده مخاطب است.
*منقلب شدن در پشت دوربین برای آنچه توکلی به تصویر کشید
وی خاطر نشان کرد: در برخی از پلان‌ها که مربوط به شهادت رزمندگان است، بسیاری از عوامل پشت دوربین حین فیلمبرداری تحت تاثیر قرار می‌گرفتند و من خودم بارها متاثر از فضای موجود منقلب شدم.
عسگری در پایان خاطرنشان کرد: جا دارد از سعید ملکان تهیه کننده این فیلم کمال تشکر و قدردانی را داشته باشم؛ چرا که او با تمام توان و خستگی‌ناپذیر بودن، به صورت شبانه روزی تلاش کرد تا نتیجه کار رضایت‌بخش باشد. او با اخلاق خوبش این فیلم سخت را برای عواملش به تجربه‌ای شیرین و به یاد ماندنی تبدیل کرد.
