نگاهی به نامزدهای اسکار ۲۰۱۸

همه انتظار داشتند شکل آب اثر گیرمو دل تورو که جوایز اتحادیه تهیه‌کنندگان و انتخاب منتقدان را برنده شده بود، بیش‌ترین تعداد نامزدی را در جوایز اسکار به دست بیاورد که این امر با سیزده نامزدی محقق شد. با این وجود، سال غیرقابل پیش‌بینی را پشت سر می‌گذاریم که رأی‌دهندگان آکادمی با نمایش تمایل‌شان به جذب حداکثری و پشت کردن به جیمز فرانکو، غافلگیری‌هایی را رقم زدند.

بعد از دانکرک (کریستوفر نولان) با هشت نامزدی، سه بیلبرد بیرون ابینگ میزوری با هفت نامزدی، سومین فیلمی است که بیش‌ترین نامزدی را کسب کرده است؛ و البته فیلمی که پس از کسب جایزه بهترین گروه بازیگران در جوایز «اتحادیه بازیگران سینما» شانس بالایی در تصاحب اسکار بهترین فیلم پیدا کرده است. با این حال، مارتین مک‌دانا که برای سه بیلبرد… نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه اریژینال شده، در رشته بهترین کارگردان مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته است؛ موضوعی که می‌تواند سرنوشت فیلم در جوایز بفتا را هم تحت تأثیر قرار بدهد.

تریلر نژادپرستی جردن پیل با عنوان بگریز/ Get Out چهار نامزدی کسب کرده است، از جمله بهترین فیلم و بازیگر نقش اصلی مرد برای دنیل کالویا. پیل که با اولین فیلمش به چنین موفقیتی دست یافته است، پنجمین سیه‌چرده‌ای است که نامزد اسکار کارگردانی می‌شود و همچنین فیلم‌نامه اریژینال. اما این سؤال باقی است که آیا اصلاً جایزه‌ای نصیب این فیلم خواهد شد؟

هشتمین نامزدی اسکار بازیگری دنزل واشینگتن برای بازی او در جناب آقای رومن جی. ایزریئل (دن گیلروی) به دست آمده که نقدهای خوبی بر آن نوشته نشده است، اما پس از جوایز «اتحادیه بازیگران سینما» این نامزدی قابل پیش‌بینی بود؛ و نه‌فقط محبوبیت واشینگتن و نبود رقبای قابل اعتنا، بلکه میل آکادمی به ایجاد تنوع نژادی در میان نامزدها هم در این موفقیت نقش به‌سزایی داشته است.

مادبوند (دی ریس) اولین فیلم داستانی نتفلیکس است که موفق به کسب نامزدی تندیس طلایی شده و این تصور را باطل کرده است که اعضای آکادمی مخالف محصولات این کمپانی پخش آنلاین و مجازی هستند (که امسال در مجموع برای فیلم‌های مختلفش هشت نامزدی را به دست آورده است). مادبوند دو رکورد اولین دارد: ریچل موریسن که اولین زن فیلم‌بردار نامزد اسکار شده و وِرجِل ویلیامز و دی ریس که اولین فیلم‌نامه‌نویسان زن آفریقایی‌تبار نامزد بهترین فیلم‌نامه اقتباسی شده‌اند. مری جی. بلیج هم برای نقش مکمل و اجرای ترانه اریژینال «رود عظیم» نامزد است.

نتفلیکس که در زمینه مستند همیشه حضور مقتدرانه‌ای داشته است، برای فیلم‌های استرانگ آیلند (یانس فورد؛ اولین کارگردان تراجنسیتی که نامزد اسکار شده) و ایکاروس (براین فوگل) هم نامزدی‌هایی کسب کرده است. اما در رشته بهترین فیلم خارجی‌زبان زن خارق‌العاده(سباستین لِلیو) از شانس اول برخوردارست. بزرگ‌ترین غایب این بخش، در حال محو شدن (فاتح آکین) است که جایزه انتخاب منتقدان و گلدن گلوب بهترین فیلم خارجی‌زبان را برنده شده بود. امسال رییس جدید آکادمی، جان بیلی، در اقدامی دراماتیک فرایند انتخاب نامزدهای این بخش را گسترش داد و به عنوان مثال، با عزل هیأت انتخابی چهل‌نفره مارک جانسن، رأی‌گیری را در لندن، نیویورک و سن فرانسیسکو و با آرای صد نفر انجام داد. به همین خاطر است که آثار بی‌ارتباطی به جریان اصلی مانند در باب جسم و روح (ایلدیکو انیدی، مجارستان، نتفلیکس) و توهین (زیاد دویری، لبنان، کوئن میدیا) در کنار زن خارق‌العاده و برنده‌های جوایز کن یعنی مربع (روبن اوستلوند، سوئد، مگنولیا) و بی‌عشق (آندری زویاگینتسف، روسیه، اس‌پی‌اس) قرار گرفته‌اند.

غایب بزرگ بخش مستند که همیشه رقابت فشرده‌ای برای راه‌یابی به آن درمی‌گیرد، مستند محبوب جین (برت مورگن) است که اگر نامزد می‌شد می‌توانست تندیس را برنده شود! در عوض استیو جیمز که مدت‌ها بود نادیده گرفته می‌شد، برای آباکِس: به اندازه کافی کوچک برای حبس نامزد شده است که بیش از دو دهه پیش برای تدوین رؤیاهای حلقه (۱۹۹۵) نامزد اسکار شده بود. در شرایط فعلیچهره‌هامکان‌ها (به کارگردانی آنیس واردا ۸۹ ساله و آرتیستی ملقب به جی‌آر) مستند محبوبی است که به نظر می‌رسد تندیس طلایی را به دست خواهد آورد.

ناخوشی بزرگ/ The Big Sick به کارگردانی مایکل شوآلتر که نه به عنوان بهترین فیلم نامزد شده و نه بازیگر نقش مکمل زن برای هالی هانتر(!) فقط در رشته بهترین فیلم‌نامه اریژینال نامزد شده است. زنان در این دوره، حضور پررنگ و موفقی دارند اما واندرومن(پتی جنکینز) به‌کل کنار گذاشته شد (بلاک‌باستری که به نظر خیلی‌ها اصلاً در حد و اندازه مطرح شدن در فصل جوایز نبود و تا همین جا هم زیادی در گلدن گلوب و… مورد توجه قرار گرفته بود). گرتا گرویگ با لیدی برد به پنجمین زن نامزد اسکار کارگردانی بدل شده است و فیلمش چهار نامزدی دیگر هم دارد: بهترین فیلم، فیلم‌نامه اریژینال، بازیگر نقش اصلی زن برای سیرشا رونن و بازیگر نقش مکمل زن برای لوری مِت‌کاف. بالاترین شانس گرویک در کسب اسکار فیلم‌نامه است. اما مت‌کاف می‌تواند کار آلیسن جَنی را برای بازی محبوبش در من، تانیا (کریگ گیلسپی) دشوار کند؛ فیلمی که نامزدی تدوینش غافلگیرکننده بود اما نامزدی‌اش در رشته بهترین بازیگر نقش اصلی زن برای مارگو رابی پیش‌بینی می‌شد.

درام تحسین‌شده‌ی لوکا گوادانینو با نام مرا به اسم خودت صدا بزن (سونی پیکچرز کلاسیکس) چهار نامزدی کسب کرده است از جمله بهترین فیلم، فیلم‌نامه اقتباسی، بازیگر نقش اصلی مرد برای تیموتی شلمی و بهترین ترانه؛ اما آرمی همر و مایکل استولبارگ که از رقبای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد به حساب می‌آمدند انگار یکدیگر را از دور خارج کرده‌اند! در میان فیلم‌هایی که برای مردان جذابیت به‌خصوصی دارد، درام وینستن چرچیل سیاه‌ترین ساعت (جو رایت) شش نامزدی به دست آورده است، از جمله در رشته بهترین فیلم که با توجه به عدم نامزدی فیلم در جوایز اتحادیه‌های بازیگران سینما، تهیه‌کنندگان و کارگردانان آمریکا، برای خودش یک غافلگیری به شمار می‌رود.

اما کریستوفر نولان بالأخره اولین نامزدی اسکار بهترین کارگردانی‌اش را برای دانکرک به دست آورد؛ فیلمی که در هشت رشته از جمله بهترین فیلم، فیلم‌برداری و تدوین نامزد شده است. در سوی دیگر، پل تامس اندرسن قرار دارد که با جدیدترین فیلمش رشته خیالجامه شبح شش نامزدی کسب کرده است اما بعید نیست که مثل همیشه در کسب تندیس طلایی ناکام بماند (او از سال ۱۹۹۷ تا امروز با پنج فیلم به رشته‌های مختلف اسکار راه یافته است اما همچنان دست خالی است). رشته خیال اولین نامزدی موسیقی متن اریژینال را برای جانی گرین‌وود به ارمغان آورده که همکار ثابت اندرسن در چند فیلم آخرش بوده است. سایر نامزدی‌های این فیلم در رشته‌های بهترین طراحی لباس (که قطعی بود!)، بهترین فیلم، کارگردانی، بازیگر نقش اصلی مرد برای دنیل دی‌لوییس و بازیگر نقش مکمل زن برای لزلی منویل رقم خورده است.

اما در پایان، استیون اسپیلبرگ و پست قرار دارند که نامزدی اسکار بهترین فیلم را در دست دارند اما در هیچ رشته دیگری بجز بازیگر نقش اصلی زن برای مریل استریپ (که بیست‌ویکمین نامزدی‌اش است) موفق نبوده‌اند. از این رو، تام هنکس که همبازی استریپ است و دو بار اسکار را به خانه برده، باید کمی بیش‌تر برای بازگشتش به جمع رقبای اسکار منتظر بماند. او از سال ۲۰۰۱ و کشتی‌شکسته(رابرت زِمِکیس) نامزد نشده است!

از بین پخش‌کننده‌ها هم «فاکس سرچ‌لایت» در مجموع با بیست نامزدی، موفق‌ترین کمپانی در نودمین مراسم آکادمی علوم و هنرهای سینمایی (AMPAS) است که ساعت پنج عصر روز چهارم مارس (یک‌شنبه سیزده اسفند) در دالبی تیاتر هالیوود در لس‌آنجلس کالیفرنیا برگزار خواهد شد. مجری این دوره جیمی کیمل کمدین است که برای دومین سال متوالی این وظیفه را بر عهده گرفته است (او پس از بیلی کریستال در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ اولین مجری است که دو سال پیاپی مجری اسکار می‌شود).

منبع: ماهنامه فیلم

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هفده − یازده =

دکمه بازگشت به بالا