ساداتیان: لیلا حاتمی به ایران برگردد و ببینند کسی با او کاری ندارد، متوجه می‌شوند حرف‌هایش مزخرف بوده است!

روزنامه صبح نو: اکران نوروز مهم‌ترین فصل اکران سینمای ایران است و به همین خاطر شانزده فیلم برای نمایش در این ایام، متقاضی شده‌اند.

ازبین فیلم‌های متقاضی اکران، اکثر آنها در ژانر کمدی تعریف می‌شوند و ژانرهای کودک و اجتماعی نیز تقریباً هریک با سه فیلم در رده‌های بعدی قراردارند. آقای «سیدجمال ساداتیان» از تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان سینمای ایران است. درباره اکران نوروز سینما با وی گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

فضای اکران نوروز را چطور ارزیابی می‌کنید؟
سال سینمای ایران پس از جشنواره فجر آغاز می‌شود. آثاری که در جشنواره به نمایش درآمده‌اند با توجه به فضایی که برایشان به وجود آمده، طبیعتاً صاحبان آن علاقه‌مندند که همین روند را ادامه و بلافاصله در عید فیلم‌شان را اکران کنند. به لحاظ اقتصادی و دیگر مباحث، اکران یک فیلم در چنین بازه زمانی کوتاهی برای سازندگان آن بسیار مقرون‌به‌صرفه است.

سبد اکران باید چطور باشد؟ برخی طرفدار حضور کمدی‌ها هستند
به نظرم اگر قرار باشد مثلاً هفت فیلم اکران شود، سه فیلم کمدی و بقیه از دیگر ژانرها باشد. درست است که بیشتر مردم علاقه‌مند به تماشای فیلم‌های کمدی در ایام نوروز هستند اما لزوماً به معنای عدم استقبال از دیگر ژانرهانیست. یادمان باشد که نباید تمام گزینه‌های کمدی یک سال سینما را در ایام نوروز هزینه کنیم. به هرحال گزینه‌هایی که در ژانراجتماعی هستند، هرکدام ارزش‌های خاص خود را دارند و می‌توانند باعث رضایت مخاطب بشوند.

 ظاهراً با «لاتاری» مشکل دارید!
از کجا می‌دانید؟! من موضع منفی نسبت به این فیلم نداشتم. این فیلم هم می‌تواند یکی از گزینه‌های اکران عید باشد. حرف من درباره لاتاری بیشتر به خاطر جایگاه کارگردان آن بود. شاید اگر این فیلم را یک کارگردان معمولی ساخته بود خیلی هم از آن خوشم می‌آمد. نکته مهمی که نباید فراموش‌مان شود تنوع سبد اکران است و سپس این که بلافاصله بعد از اکران نوروز، فصل اکران عید فطر را داریم که آن هم بسیار مهم است و نباید سبد اکران‌مان سبک باشد. نباید تمام خوراک‌مان را یک جا مصرف کنیم و 11 ماه دیگر سال را گرسنه بمانیم!

از «متری شش ونیم» خودتان چه خبر؟ زمان اکرانش چه موقع است؟
حضور نوید محمدزاده در فیلم «متری شش و نیم» قطعی شده است. فیلمبرداری فیلم هنوز شروع نشده و قطعاً به اکران عید فطر نخواهیم رسید. تعویق فیلمبرداری به این دلیل است که نوید محمدزاده چند قرارداد دیگر دارد که ما منتظریم آن پروژه‌ها به اتمام برسد و نوید محمدزاده به تیم ما اضافه شود. ممکن است که فیلم را برای اکران در جشنواره سال آینده نگاه داریم.

نامه به رییس‌جمهور درباره «عصبانی نیستم» را هم امضا کردید…
چرا ما یک ساختار مشخص نداریم و سیستم مدیریتی ما دچار نوسان است؟ تجربه نشان داده بیشتر فیلم‌هایی که دچار مشکل شده‌اند، بعدها در دیگر مدیریت‌ها بدون مشکل اکران شده‌اند و حتی برخی مورد تقدیر هم قرار گرفته‌اند. حوزه اندیشه مثل دیکته نیست وممکن در حین ساخت دچار برخی تفاوت‌ها شود. برخی غلیان‌ها در ذهن فیلمساز در زمان ساخت فیلم باعث این اتفاقات می‌شود.

وقتی غلیان‌ها سیاسی باشد نتیجه همین نمی‌شود؟!
گاهی مردم در خیابان تظاهرات می‌کنند، می‌گوییم چرا نمی‌آیید با زبان درست انتقادتان را مطرح کنید. حالا ممکن است یک فیلمساز حرفی بزند که با نظر ما متفاوت باشد؛ اگر نکته عجیب و غریبی گفته باید با او برخورد شود ولی اگر اینطور نیست این تعامل با او مناسب نیست.
البته من فیلم را ندیده‌ام و از لحاظ ساختاری این‌ها را می‌گویم. آخر با پخش چنین فیلمی چه اتفاقی خواهد افتاد؟

چه شد که از ارشاد عبور کردید؟
حرف من همین است. می‌گویم فیلمی توانسته از مدیران منصوب وزیر ارشاد پس از مدت‌ها بحث و اصلاحات مجوز اکران بگیرد. چرا این مصوبات وتو می‌شوند؟

همین نامه شما به رییس‌جمهور، عدم تمکین به نظر مرجع مسوول نیست؟
ما زیرآب کسی را پیش رییس‌جمهور نزدیم. ما اعتراض کردیم که چرا برخی جریانات اجازه اکران فیلم را نمی‌دهند. ما گفتیم وقتی وزیر اجازه اکران فیلم را نمی‌دهد، شخص رییس جمهور که درایام انتخابات شعار حمایت از هنرمندان را دادند، مساله را حل کنند. خودتان ببینید فیلمی مثل «به رنگ اغوان» با همین مشکلات روبه‌رو شد ولی وقتی اکران شد با چه استقبالی مواجه شد.

البته برخی از فیلمسازان هم بدون مجوز قانونی فیلم می‌سازند و در خارج هم اکران می‌کنند.
من نمی‌گویم اینچنین اقداماتی درست است. نظرم این است که وقتی فیلمی پروسه‌ای را طی کرده و مجوز دریافت کرده است نباید اکرانش وتو شود. اگر هم می‌گویند الان امکان اکرانش نیست، لااقل یک زمانی را برایش مشخص کنند.
مشکل من با این رویه است وگرنه من نه فیلم را دیده‌ام و نه به‌طور کامل داستانش را می‌دانم. کشور سلسله‌مراتبی دارد که باید رعایت شود. معاون وزیر و وزیر نتوانند به رییس‌جمهور مراجعه می‌شود. بعد از این مرحله فقط شخص مقام معظم رهبری می‌مانند. یعنی برای اکران یک فیلم، باید مزاحم ایشان با آن همه مشغله بشویم؟

خب با همین سلسله مراتب که می‌گویید، آیا قبل از رییس‌جمهور، به وزیر مراجعه کردید؟
خیر، چرا به وزیر مراجعه کنیم؟! امیدوارم با این نامه به رییس‌جمهور مشکل حل شود. درهمین حوادث تلخ اخیر هم ما تاکید داشتیم که هرکاری از مرجع درستش حل شود.
درمیشیان نگاهی درباره سال88 مطرح کرده است. اجازه بدهید مطرح شود و سپس منتقدان آن را به طور جدی نقد کنند.

با مواردی مثل اظهارات خانم لیلا حاتمی در جشنواره برلین، تعامل حاکمیت با سینما خدشه‌دار نمی‌شود؟
برخی از ما پز روشنفکری می‌گیرند و فکر می‌کنند به این شکل کارهایمان پیش می‌روند. من خودم شخصاً با این قضیه مخالفم و معتقدم هرچیزی سرجای خودش باشد. لازم است قدری فضای رسانه رسمی هم برای نظرات متفاوت باز شود تا این اتفاقات رخ ندهد.
بگذاریم حرف‌ها زده شود و قبح برخی مسائل بیجا ریخته شود. حالا شخصی هم در خارج از ایران پز روشنفکری بدهد. وقتی به ایران برگردد و ببینند کسی با او کاری ندارد، متوجه می‌شوند حرف‌هایش مزخرف بوده است! خیلی‌ها به دنبال قهرمان‌پروری هستند که مثلاً اگر کسی در آن جا حرفی زد، در ایران دچار مشکل می‌شود. وقتی این اتفاق رخ ندهد، متوجه مزخرف بودن حرف‌هایش می‌شوند!

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

1 × پنج =

دکمه بازگشت به بالا