پرده‌دری تهیه‌کننده «خالتور»
محمدحسین فرحبخش از تهیه‌کنندگان سینما، اخیراً درگفت‌وگویی تصویری، به بهانه اختلافش با مدیرعامل تصویرشهر، به مقام مجالس روضه و روضه‌خوانان حضرت سیدالشهدا حمله کرد و پیرو این جملات عجیب، انتقادات بسیاری خطاب به او منتشر شد.
آشنایی جدی برخی از فعالان جوان سینما با محمدحسین فرحبخش به گفت‌وگوی او در برنامه «دو قدم مانده به صبح» برمی‌گردد. این برنامه چند سال پیش با اجرای آقای صالح علاء از شبکه چهار پخش می‌شد و بخش سینمایی آن را آقای فریدون جیرانی برعهده داشت. در آن موقع هنوز برنامه هفت تولید نشده بود و به همین خاطر گفت‌وگوهای سینمایی جیرانی بیننده زیادی داشت. درآن گفت‌وگوی معروف با فرحبخش برای بسیاری از اهل فن نکته جالبی تداعی شد. آن نکته اصرار و تکرار عبارت «ما‌بچه هیأتی‌ها» توسط فرحبخش بود… بعدها وقتی فرحبخش دوباره در برنامه‌ای اینترنتی درمقابل جیرانی نشست گفت: «مکتب من فقط اهل‌بیت است و طرفدار اهل بیت هستم.»
تهیه‌کننده‌ای‌باادبیات‌لمپنی
محمدحسین فرحبخش، فرزندحاج محمد فرحبخش است که خود از اعضای هیأت محبین حضرت زهرا ؟سها؟ (متقدمین) در گذر مستوفی است و در منطقه بازار تهران قنادی داشت. طبق اعلام خود فرحبخش، درطول سال، جلسات روضه و توسل در منزلش برگزار می‌شود که سخنران آن در سال‌های اخیر، حجت‌الاسلام نقویان بوده است. فرحبخش، مدتی قبل نیز در مصاحبه با یکی از خبرنگاران، قصد خود را برای ساختن فیلمی درباره مداحان اعلام کرده و گفته بود که این فیلم، کاری کارستان خواهد شد. چون او از یک سالگی در جمع مداحان بزرگ شده و 200 مداح را می‌شناسد. خبرنگار مورد نظر پرسیده بود که ممکن است مداحان از فیلم شما ناراحت شوند و چون قدرت دارند، جلوی شما بایستند که فرحبخش گفته بود: «ما سینمایی‌ها از آ‌نها قدرتمندتریم.»
اما فرحبخش در سینما چه می‌کند؟ «رز زرد»، «کما»، «عروس فراری»، «شارلاتان»، «آس وپاس»، «خالتور» و… از جمله فیلم‌هایی هستند که او ساخته است. فرم و محتوای بیشتر فیلم‌های فرحبخش به گونه‌ای است که منتقدان سینما او را «فیلم‌فارسی‌ساز»
پس از انقلاب می‌دانند. عشق‌های آبکی، رقص و آواز، سوژه‌های دم‌دستی و… مؤلفه‌های ثابت، اکثر آثار این تهیه‌کننده هستند. البته برخی از این فیلم‌ها فروش خوبی هم کرده‌اند و این گزارش دلیلی بر توهین به مخاطبان و سازندگان آ‌نها نیست اما، بررسی کارنامه کاری فرحبخش به خوبی خط‌مشی او در سینما و نگاهش به مقوله فرهنگ و هنر را نشان می‌دهد.
دعوای‌شخصی‌یااعتقادی؟
آقای سیدعلی احمدی، مدیر مؤسسه تصویرشهر است که اکران فیلم‌ها در سینماهای شهرداری تهران با امضای او امکان‌پذیر است. احمدی، تهیه‌کننده برنامه «خنداونه» نیز است؛ اما اختلاف او با فرحبخش از زمانی آغاز شد که تهیه‌کننده فیلم «آس و پاس» می‌خواست آن را در دهه دوم محرم در سینماهای شهرداری به نمایش بگذارد؛ اما به دلیل موزیکال بودن فیلم با مخالفت احمدی مواجه شد. اما پس از این اتفاق و حواشی آن، این بار و در‌زمان اکران فیلم جدید فرحبخش یعنی «دشمن زن»، بازهم اختلافات آغاز شده و تهیه‌کننده پولدار سینما که همواره برای تبلیغات آثار و البته زدن منتقدانش از چند کانال زنجیره‌ای زرد تلگرامی بهره میبرد، در گفت‌وگویی تصویری به احمدی و البته شاید بیشتر از او به مجالس روضه و روضه‌خوانان حمله کرد. فرحبخش پس از انتقاد به احمدی گفت: «روضه‌خوانی چیزی متحجرانه و برای کسانی است که می‌خواهند حقه‌بازی کنند.»
همین جمله عجیب و توهین‌آمیز باعث ایجاد موج انتقادات نسبت به این تهیه‌کننده شد. هرچند که او، پس از درک عمق انتقادات نسبت به حرف‌هایش، ویدئوی جدیدی منتشر و به نحوی عذرخواهی کرد اما جا دارد قدری این موضوع جدی‌تر بررسی شود و چند سؤال از ایشان پرسیده شود. جناب آقای تهیه‌کننده! مگر روضه‌خوانی اهل‌بیت لزوماً به معنای شغل یک نفر است که درکنار آن توانایی دیگری نداشته باشد؟ مگر روضه‌خوانی اهل‌بیت انگ است که آن را مدام به طرف مقابل بکوبید؟ اصلاً مگر خودتان تا قبل از ورود به عرصه فیلم‌فارسی‌سازی چه کاره بوده‌اید؟ یعنی پدر و اجداد شما سینماگر بوده‌اند؟ همه این مسائل و دعوای شما با آقای احمدی به کنار که اگر لازم باشد خودشان جوابتان را خواهند داد؛ آیا این که یک مجموعه بودجه‌بگیر جمهوری اسلامی، حرمت ایام محرم را حفظ کند چیز عجیبی است؟ قرار نیست برای پر شدن جیب شما، کلیپ‌های رقص و آواز (که اسمش را فیلم سینمایی گذاشته‌اید) حرمت عزای امام حسین؟ع؟ را تحت تأثیر قرار دهد.
منبع:صبح نو
