کاهش بودجه صداوسیما در سال ۱۳۹۹
برآیند لایحه پیشنهادی بودجه دولت که روی میز مجلسی‌ها آمد برای صداوسیمایی‌ها باز هم نسبت به سال گذشته کسری 100میلیاردی به‌دنبال داشت؛ بودجه‌هایی که مشخص نیست با چه کارشناسی‌هایی تنظیم می‌شوند و به کدام شرایط و فضای اقتصادی توجه شده است؟! چرا باید برای تریبون اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران که مشکلات عدیده اقتصادی برای برنامه‌سازی و سریال‌سازی دارد، چنین نظام برنامه‌ای تنظیم شود و به چنین بودجه‌ای برسند؟
سهم سازمان صداوسیما برای تولید برنامه‌های صوتی و تصویری از بودجه پیشنهادی معادل یک‌هزار و 745میلیارد تومان است؛ این در حالی است که بودجه مصوب امسال (سال 1398) مبلغ یک‌هزار و 842میلیارد تومان بوده است.
این رقم در سال 1397، یک‌هزارو 646میلیارد تومان و در سال 1396، یک‌هزار و 598میلیارد تومان بوده است.
نظام بودجه‌ریزی و برنامه‌ریزی دولت‌ها خصوصاً در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، تیغ بی‌انصافی‌اش نصیب صداوسیمایی‌ها شده است؛ روندی که باعث شده ناخواسته و حتی برخی اوقات بالاجبار برای درآمدزایی، رادیویی‌ها و تلویزیونی‌ها را به اسپانسرها متکی کند. اسپانسرهایی که فقط به منافع شخصی‌شان توجه دارند.
البته قبلاً هم نوشته‌ایم و این نقد را به صداوسیما داشته‌ایم که این نوع آگهی‌های بازرگانی، تبلیغات و رویه ارتباط با اسپانسرها، نوعی “آنتن‌فروشی” تلقی می‌شود.
قطعاً نتیجه این نوسانات اعتباری توسط دولت، کاهش نظر مثبت به صداوسیما و پایین‌آمدن ارزش و اعتبار رسانه‌ملی در نظر مردم خواهد بود.
نگاه دیگری که برخی از کارشناسان به لایحه‌های پیشنهادی دولت برای بودجه‌های صداوسیما در این چند ساله اخیر داشته‌اند نشان‌دهنده نوعی معامله سیاسی با سازمان صداوسیما است. دولت در واقع تلاش می‌کند در این شرایط بحرانی اقتصادی رفتارهای کاملاً سیاسی را داشته باشد. این تنظیم لایحه خصوصاً برای رسانه‌ای مهم چون صداوسیما نشان‌دهنده عدم توجه لازم به خوراک‌های رسانه‌ای جامعه و نگاه سلیقه‌ای دولتمردان به صداوسیماست.
دولتمردان باید به رسانه‌ملی توجه کنند؛ چون تنها سنگربان قابل اطمینان نظام در ورطه مقابله با تلویزیون‌های معاند، فارسی‌زبان و فضای رهای مجازی است. برون‌مرزی صداوسیما چقدر اتفاقات خوبی را برای خنثی‌کردن دروغ‌پردازی‌های استکبار در جهان رقم‌زده و اطلاعات و اخبار مناسبی را در اختیار همگان قرار داده است، اما دولت این تأثیرگذاری‌ها را جدی نمی‌گیرد. این نگاه‌های سلیقه‌ای به‌واقع سزاوار کار رسانه‌ای نیست.
این در حالی است که چندی پیش 222 نماینده مجلس در خصوص اختصاص 7 درصد بودجه عمومی کشور به صداوسیما، بیانیه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور صادر کردند که به موجب ماده 93 قانون برنامه ششم توسعه این هفت درصد از بودجه عمومی کشور به صداوسیما برای بودجه سال 1399 اختصاص یابد.
جزئیات بودجه‌ای که در تصاویر لایحه بودجه پیشنهادی دولت به مجلس وجود دارد آمده است:
برنامه تولید و پخش صداوسیمای مراکز استانی 538 میلیارد تومان که شامل تولید سیمای مراکز استانی 180 میلیارد تومان، پخش سیمای مراکز استانی 234 میلیارد تومان و پخش صدای مراکز استانی 124 میلیارد تومان است.
برنامه تأمین و تولید در بستر فضای مجازی و شبکه‌های تعاملی 12 میلیارد و 900 میلیون تومان که شامل صدور مجوزهای مربوطه در حوزه انتشار صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی 9 میلیارد و 100 میلیون تومان، تأمین و تولید برنامه‌های صوتی برای عرضه در بستر فضای مجازی و شبکه‌های تعاملی، 1 میلیارد و 100 میلیون تومان و تأمین و تولید برنامه‌های تصویری برای عرضه در بستر فضای مجازی و شبکه‌های تعاملی 2 میلیارد و 700 میلیون تومان است.
برنامه تأمین، تولید و پخش سیمای سراسری 701 میلیارد و 800 میلیون تومان که شامل تأمین برنامه‌های خارجی 21 میلیارد و 200 میلیون تومان، تأمین برنامه‌های داخلی 16 میلیارد تومان، تولید سیمای سراسری 414 میلیارد و 600 میلیون تومان و پخش سیمای سراسری 250 میلیارد تومان است.
برنامه تولید و پخش صدای سراسری 131 میلیارد تومان که تنها شامل پخش صدای سراسری است.
برنامه گسترش فعالیت‌های رسانه‌ای برون‌مرزی 270 میلیارد تومان که شامل اداره دفاتر خارج از کشور 25 میلیارد تومان، پخش صدای شبکه‌های برون مرزی 45 میلیارد تومان و پخش سیمای شبکه‌های برون مرزی 200 میلیارد تومان است.
برنامه تولید، تأمین، پخش، خبر، گزارش‌ها و مستندات خبری 91 میلیارد و 300 میلیون تومان که شامل تولید و تأمین خبر، گزارشات و مستندات خبر 54 میلیارد و 780 میلیون تومان، پخش خبر،گزارشات و مستندات خبری رادیویی 13 میلیارد و 700 میلیون تومان و پخش خبر، گزارشات و مستندات خبری تلویزیونی 22 میلیارد و 820 میلیون تومان است.
