سؤالی از برنامه «جامجم» که عسگرپور بیپاسخ گذاشت / مرضیه برومند با فشار شما استعفا داد؟
مجری برنامه تلویزیونی «جامجم» از عسگرپور این سؤال را مطرح کرد که آقای عسگرپور از عواملی بودند که با فشارهایی موجبات استعفای مرضیه برومند را فراهم کرد که عسگرپور توپ را به زمین مرضیه برومند انداخت او باید پاسخ دهد.
برنامه زنده «جام جم» شبکه یک سیما شبِ گذشته میزبان محمدمهدی عسگرپور، فیلمساز و شهاب اسفندیاری، رئیس دانشگاه صداوسیما بود. این برنامه یکی از شبهای جنجالی و حاشیهای را پشت سر گذاشت؛ شبی که درباره سریالهای تلویزیونی صحبت شد و به موضوعات اخیر خانه سینما و استعفای مرضیه برومند مدیرعامل سابق آن رسید.
او در پاسخ به این سؤال که یکی از مخاطبین برنامه «جامجم» پرسیده بود؛ مبنی بر اینکه خیلی ها معتقدند آقای عسگرپور از عواملی بودند که با فشارهایی، موجبات استعفای مرضیه برومند را فراهم کرد که عسگرپور در این زمینه تصریح کرد: این سوال باید از خود خانم برومند پرسیده شود که آیا این اتفاق برایشان افتاده است یا خیر. ایشان خودشان باید در این زمینه توضیح بدهند چون بحث مفصل است.
البته موضوع سیاسیکاری و رفتارهای سیاسی خانه سینما هم نکتهای مطرح شد که عسکرپور این نکته را خاطرنشان کرد: برخی اوقات به تناوب اتفاقات جامعه و رفتارهای صنفی، آن موقع سیاست و فرهنگ و جامعه توأمان با هم پیش میروند و از این رو رفتارهای سیاسی را شاهد هستیم. وگرنه آن طور که میگویند ما دنبال سیاسیکاری هستیم اینگونه نیست.
فارغ از این بخش نکات دیگری هم مورد توجه بود؛ محمدمهدی عسگرپور در بخشی از این گفتوگو به این نکته اشاره کرد: “اگر شما به سریالهای پخش شده در این سالهای اخیر توجه کنید و بیاییم یک کار تحقیقاتی انجام بدهیم که به چه موضوعاتی پرداختهاند و بعد برویم در سطح جامعه و مسائل مردم را ببینیم متوجه میشویم بخش زیادی از موضوعاتی که در زندگی روزمره مردم وجود دارد اساساً در تلویزیون شکل نمیگیرد و اصلا از ابتدا شکل نمیگیرد. منظورم از این بحث، در این یکی دو سال اخیر نیست.”
شهاب اسفندیاری موضوع تنشهای میان هنرمندان و رسانهملی را با این عبارت مطرح کرد که “خیلی از نامها شهرتشان را از تلویزیون گرفتند”؛ او تأکید کرد: سال 82 تا 84 مدیر فیلم و سریال شبکه تهران بودم و یادم هست ما سه نوبت پخش سریال ایرانی در هفته داشتیم و یک نوبت پخش طنز شبانه؛ ضمن اینکه بقیه شبکهها هم همین تولیدات را داشتند. آن زمان حجم تولیدات از لحاظ تنوع و کیفیت بالا بود و مردم هم بسیار راضی بودند و همه چهرههایی که شاید قبلا تلویزیون را تحریم کرده بودند از مرحوم سلحشور گرفته که سریال یوسف پیامبر (ع) را کار میکرد تا آقای میرباقری که مختارنامه را ساخت و آقایان ابراهیم حاتمیکیا و کمال تبریزی، آمدند و با تلویزیون کار کردند.
همچنین بسیاری از سینماگران مثل مرحوم داریوش مهرجویی که اثر ماندگار مهمان مامان را برای تلویزیون ساخت و خیلی از نامها که شهرتشان را از تلویزیون گرفتند؛ من فکر میکنم ذی نفع اصلی ایجاد تنش میان هنرمندان و رسانه ملی همان دشمنان ایران یعنی اسرائیل و آمریکا هستند.
اینجای برنامه بود که عسگرپور آن عبارتِ معروف پیمان جبلی رئیس صداوسیما را اینگونه مطرح کرد: “میگویند در باز است اما نیست!”؛ او به این نکته اشاره کرد: سازمانی (صداوسیما) که تلاطمات سیاسی به شدت روی همه چیزش تاثیر میگذارد و بعضا باعث میشود یک تعداد هنرمند دیگر نتوانند واردش شوند البته میگویند در باز است و میتوانند وارد شوند اما میدانیم که واقعاً باز نیست. فهرست ممنوعالفعالیتهایمان در سازمان صداوسیما کم نیست. همین الان وقتی ما میخواهیم سریالی بسازیم باید ظاهرا کد ملی همه داده شود تا استعلام گرفته شود و بعد کار را جلو ببریم؛ البته من فعلاً توفیق کار با تلویزیون را ندارم.
اسفندیاری دوباره موضوع تنشزاییها میان هنرمندان و زمین زدن رسانه ملّی را مطرح کرد و اینگونه گفت: ارادهای در سطوح سیاسی و امنیتی برای زمین زدن رسانه ملی به شیوههای مختلف شکل گرفته که همان اختلافافکنیها و تنشزاییها میان هنرمندان و از طرفی تامین منابع مالی برای پرداختهای کلان و گزاف به هنرمندان در آثار نمایشی رسانههای دیگر است؛ به نحوی که دیگر همکاری با تلویزیون برای بسیاری از هنرمندان به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیست. من فکر میکنم همه اینها متاسفانه ناشی از این است که اهداف سیاسی بر منافع ملی غلبه پیدا کرده است.
البته عسگرپور هم در بخشهای مختلف صحبت خود سعی داشت این موضوع که چرا صداوسیما کماکان دولتی است و باید راه شبکههای خصوصی و حمایت از آنها باز شود را مطرح میکرد.