هزینه بالای تولید مستندسازان را مجبور به استفاده بیشتر از تصاویر آرشیوی و مصاحبه می‌کند

کارگردان «سر به هوا»:

سیدمسعود امامی کارگردان مستند «سر به هوا» که در بخش جایزه شهید آوینی هفدهمین جشنواره سینمای مستند «سینماحقیقت» حضور دارد گفت: امروزه یک صحنه بازسازی مستند در یک روز کاری به اندازه کل برآوردی که برای تولید آن اثر شده هزینه دارد و ما مجبور می شویم به سمت استفاده از تصاویر آرشیوی برویم که این اتفاق در نهایت به ضرر اثر تمام می شود.

این مستندساز افزود: «سر به هوا» در مورد زندگی شهید عباس اکبری آخرین شهید ۸ سال دفاع مقدس است. ایشان از این منظر به عنوان آخرین شهید جنگ تحمیلی شناخته می شوند که پس از پذیرش قطعنامه عراق عهدشکنی کرده و به ایران حمله می کند و به همین دلیل در یک عملیات ایرانی ها نیز به صورت هوایی کرکوک را مورد حمله قرار می دهند و ایشان در آن عملیات شهید می شوند.

وی ادامه داد: بخش هایی از این مستند به صورت آرشیوی است و بخش هایی نیز بازسازی شده است. به طور کل مستند «سر به هوا» علاوه بر آنکه سوژه اصلی اش شهید اکبری است به جریانات بعد از انقلاب اسلامی و اینکه چطور جنگ شروع می شود و نقش نیروی هوایی در دوران جنگ تحمیلی چه بوده است می پردازد.

امامی سپس در خصوص دلیل عنوان «سر به هوا» برای این اثر مستند اظهار داشت: از آنجا که شهید اکبری از دوران کودکی و نوجوانی همواره عشق پرواز داشته و همیشه سرش برای دیدن هواپیماها به آسمان بوده است عنوان این فیلم را «سر به هوا» گذاشتیم و امیدوارم این اثر که پرتره این شهید بزرگوار است و برخی از عملیات های او از جمله «اچ ۳» را به تصویر کشیده مورد پسند مخاطبان قرار بگیرد. نکته قابل تأمل در مورد زندگی این شهید آن است که ایشان عموماً به صورت داوطلبانه در عملیات ها حضور داشته اند و همواره برای دفاع از کشور آماده بوده اند.

این کارگردان در مورد چگونگی انتخاب این سوژه یادآور شد: کنگره ملی شهدای استان قم قرار بود برای بخشی از شهدا و رزمندگان مبادرت به تولید مستند کند؛ البته بیشتر اهداف این کنگره تولید در مورد سپاهیان بود اما ما تصمیم گرفتیم که مستندی بسازیم که حول محور نقش ارتش و بچه های نیروی هوایی باشد.

وی در بخش دیگری از این گفتگو در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما مهمترین مسأله و معضلی که امروزه مستندسازان با آن دست به گریبان هستند چیست متذکر شد: مستندسازی بسیار سخت شده است و دیگر مانند قبل نیست. امروزه دستمزدها و هزینه های تولید به صورت سرسام آوری افزایش پیدا کرده و اغلب مستندسازان نسبت به برآوردی که برای ساخت مستندهای شان در نظر گرفته می شود قدرت فعالیت زیادی ندارند.

امامی تأکید کرد: هزینه بالای تولید مستندسازان را مجبور به استفاده بیشتر از تصاویر آرشیوی و مصاحبه می کند؛ این در حالی است که قبلاً این چنین نبود مثلاً بنده وقتی مستندهای «عبور ناممکن، «پروازی در آرامش» و یا مجموعه مستند «من علی صیاد شیرازی هستم» را ساختم به این دشواری ها برخورد نکردم اما امروزه یک صحنه بازسازی مستند در یک روز کاری به اندازه کل برآوردی که برای تولید آن اثر شده هزینه دارد و ما مجبور می شویم به سمت استفاده از تصاویر آرشیوی برویم که این اتفاق در نهایت به ضرر اثر تمام می شود.

وی در پایان این گفتگو عدم برنامه ریزی برای اکران فیلم های مستند را یکی دیگر از معضلات این گونه مهم سینمایی برشمرد و در این باره گفت: ما زحمت می کشیم و اثری را تولید می‌کنیم اما امکان نمایش آن را نداریم و در نهایت برخی از فیلم ها توسط تلویزیون خریداری و پخش می شوند و قطعاً این اتفاق آن برگشتی که مورد نظر فیلمساز است را نمی تواند داشته باشد. این معضل به خصوص در مورد فیلم‌هایی که در ژانر دفاع مقدس تولید می‌شوند بیشتر به چشم می خورد و انتظار می رود سیاست گذاران و مسئولان تدبیری برای برون رفت از این بحران داشته باشند.

منبع: سینماپرس

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

20 + 5 =

دکمه بازگشت به بالا