«شادی آفرینی» برای جامعه خوب است اما جلوی «مستهجن‌گویی» در «فیلم‌های کمدی» باید گرفته شود
راضیه تجار نویسنده مطرح و مدرس خانه داستان فرهنگسرای انقلاب در خصوص ضعف مشهود فیلمنامه در سینمای کشور و عدم تنوع ژانر در تولیدات سینمایی گفت: زمانی فیلمفارسی ها یک فرمول ثابت داشتند و خزعبلاتی شبیه هم ساخته می شدند و جماعتی را به سینما می کشاندند که عاری از تفکر و اندیشه بودند و متأسفانه الآن هم این چنین شده است.
عضو هیأت موسسه انجمن قلم ایران افزود: متأسفانه جماعتی بی اندیشه که تنها دنبال کسب پول از طریق گیشه سینماها هستند به جای تمرکز روی فیلمنامه هایی با ساختار محکم به خلق آثار دم دستی روی می آورند. این فیلم ها رسماً زهری هستند که به کام و جان مخاطبان سینما ریخته می شود اما در آن طرف ماجرا این کاسبان برای درآمدهای هنگفت شان قهقهه می زنند و از این وضعیت خوشحالند!
وی با تأکید بر اینکه برخی فیلم ها خسارت جدی به جان و روح جامعه وارد می کنند تصریح کرد: حتی اگر یک فیلم ۵۰ نفر مخاطب هم داشته باشد آنچه این مخاطبان دیده اند به طرق مختلف می تواند در جامعه تسری پیدا کند؛ این تجارت و کسب درآمد از این راه بسیار کثیف است و کسانی که چنین کارهایی را انجام می دهند باید پاسخگوی اعمال نادرست خود باشند. آن ها حتی اگر اینجا هم پاسخگو نباشند باید بدانند که روزی جایی باید جواب اعمال خود را بدهند.
تجار یادآور شد: روزگاری نه چندان دور سینمای ایران فیلمنامه نویسان بسیار قوی پنجه ای داشت که آثار آن ها سنگ بنای فیلمنامه نویسی فاخر و ارزشمند در سینمای کشور شدند؛ این فیلمنامه نویسان زبده و درجه یک امروز کجا هستند؟ چرا هیچ خبری از آن ها نیست؟ چرا هیچ کاری به ایشان سفارش داده نمی شود؟ بنده معتقدم این فیلمنامه نویسان درجه یک باید خودشان جزو اولین معترضان به این پدیده شوم در سینمای ایران باشند. این آدم های با اصالت و با صلابت و اهل اندیشه و تفکر نباید نادیده گرفته شوند و برای نجات سینما از این وضعیت باید به میدان بیایند.
نویسنده کتاب های «بانوی رنگین کمان» و «شعله و شب» خاطرنشان کرد: در این شرایط انجمن فیلمنامه نویسان چرا سکوت کرده است؟ امیدوارم هرچه زودتر تدبیری اندیشه شود تا حداقل فیلمنامه نویسان اصیل اغوا نشوند و در دام نوشتن چرت و پرت نیفتند!
تجار سپس با بیان اینکه شادی آفرینی برای جامعه خوب است اما جلوی مستهجن گویی در فیلم های به اصطلاح کمدی باید گرفته شود متذکر شد: قلم برای خودش دارای حرمت است و نباید از آن به هر شکل بهره برداری کرد. من امیدوارم کسانی که قلم ارزشمندی دارند خودشان از یکدیگر محافظت کنند و در این گرداب نیفتند چرا که همه چیز پول نمی شود و اعتبار به راحتی به دست نمی آید.
وی یادآور شد: زمانی فیلمفارسی ها یک فرمول ثابت داشتند و خزعبلاتی شبیه هم ساخته می شدند و جماعتی را به سینما می کشاندند که عاری از تفکر و اندیشه بودند و متأسفانه الآن هم این چنین شده است. این اتفاق در حالی است که نویسندگان باید ذوق مردم را نسبت به کارهای فاخر بالا بیاورند. نویسندگان باید به جامعه جهت درست دهند و نگذارند که سینما بیش از این از دست برود. ما نباید فراموش کنیم که در دهه ۶۰ و ۷۰ فیلم های خوب و مانایی داشتیم که متأسفانه بعدها چنین فیلم هایی به شدت کمرنگ شدند.
تجار در همین خصوص تأکید کرد: پرسش مهم و اساسی بنده این است که نظارت دقیق کسانی که این فیلمنامه ها را مصوب می کنند کجاست؟ این فیلمنامه ها با چه پارامتری ارزیابی می شوند و اجازه ساخت و نمایش پیدا می کنند؟
این نویسنده سرشناس در پایان این گفتگو افزود: ما وقت می گذاریم تا هنرجویان مان با محتوا و ساختار درست بنویسند اما این فشاری که ما می آوریم در فیلمنامه نویسی رها شده؛ باید شکاف های موجود در این عرصه هرچه سریع تر شناسایی شده و تدبیری برای بهبود اوضاع توسط متولیان فرهنگی و سینمایی کشور اندیش شود.
منبع: سینماپرس
