فرزاد موتمن: هر آن ممکن است «سینمای ایران» به طور کلی منهدم شود!

فرزاد موتمن در خصوص ضعف مشهود فیلمنامه در سینمای کشور و عدم تنوع ژانر در تولیدات سینمایی گفت: ما قطعا فیلمنامه نویسان توانمندی در سینمای کشورمان داریم که می توانند آثار درخشانی را بنویسند اما خوب وقتی بازاری برای کارشان وجود ندارد قطعا به آن سمت نمی روند؛ آن ها یا بیکار و خانه نشین می شوند و یا مجبور هستند به سینمایی که رایج است تن دهند.

کارگردان فیلم های سینمایی «شبگرد» و «چشم و گوش بسته» افزود: معضل عدم توجه به فیلمنامه در ژانرهای گوناگون مربوط به یک سال و دو سال نیست و سال های متمادی است این روند نادرست در سینمای ما ادامه دارد.

وی سپس با تأکید بر اینکه طی یکی دو سال اخیر یی‌توجهی به ژانرهای متنوع در سینما شدیدتر شده تصریح کرد: این اتفاق یعنی اینکه سینما به کلی قطبی شده! ما در سینما با یک تعداد فیلم کمدی و یک تعداد فیلم ارگانی روبرو هستیم و دلیل اصلی اش این است که سینمای ما متکی به بخش خصوصی نیست تا بخش خصوصی بتواند آثار متنوع تولید کند. سینمایی که نیازمند کمک‌های دولتی است قطعا از این بهتر نمی شود چرا که کمک های دولتی فقط به فیلم‌های ارگانی می‌شود و در نتیجه فیلمسازان مجبور هستند پیش از آنکه به فیلمنامه فکر کنند به سرمایه گذار فکر کنند و سرمایه گذاران هم تابع سیاست های موجود هستند و در نتیجه اتفاق خوبی در سینما رخ نمی دهد.

موتمن خاطرنشان کرد: تصمیم گیرندگان هیچ علاقه ای به سینما ندارند و همه تلاش شان این است که ما سینمایی داشته باشیم که شبیه به سینمای هیچ کجای دنیا نباشد! آن ها می‌خواهند سینما را بدل به کالایی کنند که گویی در اینجا اختراع شده و این اتفاق اصلا جذاب نیست!

این کارگردان سینما تصریح کرد: نکته غم انگیزی که وجود دارد این است که این اتفاق فقط به بیکاری فیلمسازان و فیلمنامه نویسان منجر نمی شود؛ سینمای ما مشتری اصلی‌اش را از دست داده و علاقمندان به سینما دیگر سینما نمی‌روند و جای شان را تماشاگرانی اتفاقی گرفته اند که بر اساس جوی که حول برخی فیلم ها به وجود می آید به سینما می روند.

وی در پایان این گفتگو با بیان اینکه هر آن ممکن است سینمای ایران به طور کلی منهدم شود متذکر شد: بی‌توجهی به ژانرهای گوناگون و فیلمنامه های متنوع در سینما شاید ظاهر ماجرا باشد ما در عمل شاهد نابودی سینما هستیم. همین که هم و غم تولید امروزه بیشتر به سمت شبکه نمایش خانگی رفته خود گواه این مدعا است. ما قطعا فیلمنامه نویسان توانمندی در سینمای کشورمان داریم که می توانند آثار درخشانی را بنویسند اما خوب وقتی بازاری برای کارشان وجود ندارد قطعا به آن سمت نمی روند؛ آن ها یا بیکار و خانه نشین می شوند و یا مجبور هستند به سینمایی که رایج است تن دهند.

منبع: سینماپرس

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیست − 7 =

دکمه بازگشت به بالا