سقوط آزاد «مرد سادهلوح» در گیشه هالیوود؛ چه در انتظار سینمای آمریکاست؟
«مرده سادهلوح» با بازی رایان گاسلینگ و امیلی بلانت؛ فیلمی که قرار بود به بلاکباستر سینماهای آمریکا در فصل تابستان بدل شود، اکنون به دیواری سخت برخورد کرده است – آیا این امر نشاندهنده آن چیزی است که به نفرت عموم از هالیوود تعبیر میشود یا میتوان آسیبهای گستردهتر و افت فروش در گیشه را رد کرد؟
روی کاغذ، شکست فیلم دیوید لیچ تقریبا دور از ذهن بود؛ «مرده سادهلوح» میتوانست قفل باکسآفیس را که سال گذشته درگیر اعتصابات صنفی بود و پیشتر نیز همهگیری کرونا، باز کند. فیلم همهچیز دارد: اکشن، کمدی، رومنس، بدلکاریهای بیسابقه و ستارگانی که این روزها طرفداران زیادی دارند.با تمامی این اوصاف فیلم شکست خورد یا دستکم به آنچه پیش از اکران در موردش پیشبینی میشد، نرسید. فیلم پرزرقوبرق لیچ که پیشبینی میشد در اولین تعطیلات پایان هفتهاش در سینماهای آمریکا ٤٠ میلیون دلار بفروشد، حدود ۲٨ میلیون دلار فروخت؛ اتفاقی که پژواک آن در سینماهای خارج از آمریکا نیز منعکس شد و به فروشی که برایش تخمین زده شده بود، نرسید. فیلم در مجموع تاکنون بیش از هفتاد میلیون دلار در گیشه کسب کرده است.تجدید برآوردها حاکی از این است که درآمد نهایی فیلم ٨٠ میلیون دلار در داخل و ١٥٠ میلیون دلار در خارج از کشور باشد: بهترین کلمهای که در نهایت برای گیشه «مرده سادهلوح» میتوان به کار برد «سر به سر» است؛ آن هم زمانی که هزینه بازاریابیهای مجلل را به بودجه ١٣٠ میلیون دلاری اضافه کنیم.در مقایسه با تابستان گذشته، زمانی که گاسلینگ و بلانت با هدایتکردن «باربنهایمر» به افتخار نجات سینما نائل آمدند، تصویر سال ۲٠۲٤ تلخ است. فروش «باربی» (گرتا گرویگ) اکنون یک و نیم میلیارد دلار و «اوپنهایمر» (کریستوفر نولان) بیش از ٩٥٠ میلیون دلار است.
زوج گاسلینگ-بلانت پیشتر به واسطه حضور در مراسم اسکار و بعدتر با دوئتی در SNL و بحث درباره میراث «باربنهایمر»، علاقمندان خود را برای تماشای «مرده سادهلوح» مشتاقتر کردند.اما نکتهای که شاید عدهای از آن غافل بودهاند، این است که شاید قدرت فعلی گاسلینگ به نقشی که در فیلم گرویگ بازی کرد، برمیگردد، و نه ابهت و جذبه شخص خودش. آیا ممکن است که او آن کسی که بتواند سینماروها را در صفهای طولانی نگه دارد، نباشد؟«ما کماکان بهگونهای به ستارههای سینما و تبلیغات مینگریم که احتمالا بیست سال پیش منسوخ شده است.» استیون گیدوس، سردبیر ورایتی، گفت.بخش زیادی از موفقیت خیرهکننده «باربی» و «اوپنهایمر» مرهون مسئله زمانبندی است؛ در حالیکه عده کثیری، همزمانی اکران این دو فیلم را به زیان هردو میدانستند، با کارزارهای تبلیغاتی دیوانهوار در سراسر جهان، و پیش از اعتصابات بیسابقه هالیوود، سینمارو را در مقابل سالنها به صف کردند و در فاصله کوتاهی نیز در دسترس عموم قرار گرفتند.اما «مرده سادهلوح» دو ماه پیش از انتشارش، در حدود چهار هزار سینما به روی پرده رفته است.
«این روزها همهچیز سریعتر پیش میرود. زمان جلبکردن نظر تماشاگران بسیار کوتاه است. بازاریابی باید به شکلی بینقص صورت پذیرد.» گیدوس افزود.او سرنوشت «مرده سادهلوح» را با «تلماسه: قسمت دوم» که اکنون بیش از ٧٠٠ میلیون دلار فروخته است، مقایسه میکند. هر دو فیلم بر روی رابطهای عاشقانه تمرکز دارند اما با یک تفاوت بزرگ؛ گاسلینگ ٤٣ ساله و بلانت ٤٠ ساله است، در حالیکه ستارههای فیلم حماسی دنی ویلنوو، تیموتی شالامی و زندایا، کمتر از ٣٠ سال سن دارند.گیدوس معتقد است رابطهای عاشقانه بین افراد ٤٠ ساله برای تماشاگرانی که بین ١٤ تا ۲٤ سال سن دارند، مطلقا جذابیتی ندارد.«بسیاری از چیزهایی که مرد سادهلوح را به فیلمی معرکه بدل میکند، ممکن است نتواند آن را به فروشی محشر برسانند. آیا تماشاگران یک اکشن ١٣٠ میلیون دلاری، همان سینماروهایی هستند که از عاشقانهای دلانگیز و ژرف به سبک هاوارد هاکس لذت میبرند؟»در حالی که هالیوود مدتهاست به نگارش نامههای عاشقانه به سینما علاقه دارد، اما شماری از آنان توسط مخاطبان بیحوصله و کمصبر به ارسالکنندگان بازگردانده میشوند. سرنوشت فیلم «بابیلون» (دیمین شزل) که به دنبال موفقیت «لالا لند» بود، نمونه بسیار خوبی برای هشدار به فیلمسازان و کمپانیهاست. فیلم ٨٠ میلیونی شزل با ستارگانی نظیر برد پیت و مارگو رابی تنها توانست ٦٣ میلیون دلار بفروشد و اسکار نیز هیچ مجسمهای برای دلداری به اثری که تا این میزان لایق بیمهری نبود، اعطا نکرد.
این نخستین بار از سال ۲٠٠٩ به بعد است که هیچ فیلمی از مارول آغازکننده فصل تابستان سینماها نیست و تنها پیشنهادهای ابرقهرمانی «دد پول» و «ولورین» هستند که آنها نیز با توجه به درجه R، احتمالا بخشی از بینندگان خود را از دست خواهند داد.در حالیکه این فیلمها تا اواخر ماه جولای روی پرده سینماها نخواهند آمد، انیمیشنهایی نظیر «پاندای کونگفو کار ٤»، دنبالههای «من نفرتانگیز» و «درون بیرون» جور بقیه را خواهند کشید.به طور معمول حدود ٤٠ درصد از سود سالانه سینماهای آمریکا در حدفاصل ابتدای ماه می و روز کارگر در اوایل ماه سپتامبر حاصل میشود. پیش از دوران همهگیری، این رقم به بالای چهار میلیارد دلار میرسید. در سال ۲٠۲٣ این عدد به ٤/١ میلیارد دلار رشد پیدا کرد ولی امسال برآوردها حاکی از این است که این رقم نهایتا روی ٣ میلیارد دلار خواهد ایستاد که از سال ۲٠٠٠ به بعد بیسابقه است.
منبع: فارس