کتاب «خوش بختی در دوران سختی» نوشته محمدعلی نویدی به تازگی توسط انتشارات دایره دانش چاپ و روانه بازار نشر شده است.

در پیش گفتار این کتاب آمده است:

«پژوهش و جستجوی اندیشه ورزانه برای درک و فهم اهمیت و ارزش موضوع و مقوله بنیادین خوش بختی به دوران‌های بسیار پیشین ریشه می‌رساند. اساساً، اندیشیدن و تامل درباره خوشبختی و بدبختی جزو نخستین دغدغه‌ها، پرسش‌ها و مساله‌های آدمی در همه عصرها و نسل‌ها بوده است. زیرا، انسان بعد از تولد و حضور در این جهان و آگاهی و خودآگاهی از وضعیت و موقعیت و کیفیت وجودی اثری، خویشتن، این پرسش و مساله اصلی را مطرح کرده است که برای چه و برای کدام منظور و غرض اصیل و اثرمند، در اینجا و اکنون و در این وضع و حال زندگی و زمان و مکان، واقع شده است؟ یعنی پرسش از علت و کیفیت حضور و وجود خود را طرح می‌کند. بنابراین، اندیشیدن و پرسیدن از چرایی و چگونگی خوشبختی و کیفیت سعادتمندی و یا بدبختی و نگون ساری، همواره همراه و همزاد، زندگی بشر تلقی می‌شود. شاید، پژوهش و اندیشیدن به موضوع خوشبختی و بدبختی بنیادی‌ترین دغدغه و دل نگرانی و ذهن مشغولی آدمی در درازنای تاریخ زندگی بوده است.

مطالعه و پژوهش، گفت و گو و نقد و نظر و نگارش در باب خوشبختی و خرسندی از ریشه‌های امکان زیست بشری محسوب می‌شود. زندگی انسان بدون اندیشیدن و کوشیدن در باره چیستی و چگونگی خوشبختی و بدبختی، امکان پذیر نیست. آدمیان در دوران‌ها و شرایط مختلف در معنا و مصداق خوشبختی، بصورت گوناگون و متنوع و مختلف، اندیشیده و کاویده اند و خردمندان و اندیشه ورزان نیز به تحقیق و تحلیل و استدلال و برهان و نحوه‌ی تحقق و تحصل آن التفات و اعتنا داشته اند. آنان، هم به مفهوم و معنی و هم به مصداق و عینیت خوشبختی و بدبختی بشر عمیقاً اندیشیده اند و نوشته اند.

مطالب کتاب «خوشبختی در دوران سختی» در ۵ فصل تدریس، پژوهش و تألیف شده است: فصل اول ضرورت پژوهش در باره خوشبختی نام دارد. در این فصل از کنکاش اندیشه ورزانه در باره خوشبختی، جستجوی حقیقت و واقعیت عینی خوشبختی، ضرورت پژوهش و تحقیق در معنای خوشبختی و برنامه پژوهشی در باره مطالعات در حوزه خوشبختی و کیفیت زندگی و غیر ذالک بحث و بررسی شده است.

فصل دوم به طرح و تعبیه و پیش نهاد معیارها و شاخص‌های خوشبختی در دوران سختی اختصاص دارد. مثل، معیار «ایستاده در برهان» و معیار «تکمیل قوای ناقصه، شاخص کار و کوشش خردمندانه، معیار همدلی و همراهی با طبیعت و تأمل و تأنی در انواع تفاوت‌ها و تشابه‌ها در باره خوشبختی، پرداخته شده است.

فصل سوم، به چگونگی کاهش ناامیدی و نسبت آن با خوشبختی ارتباط دارد. چگونه ناامیدی را مدیریت کنیم؟ اساساً، دوراندیشی و ناامیدی چه ارتباطی با هم دارند و دوران ناامیدی چگونگی حضور پیدا می‌کند؟ اندیشه‌ها و انگیزه‌ها چه نسبتی با ناامیدی دارند؟ ناامیدی ریشه در کجا دارد؟ اوضاع اسفبار اجتماعی و اقتصادی چگونه به تولید و پخش ناامیدی و یأس می‌انجامد؟ ناامیدی با دوری از حقایق و واقعیات و استیلای دروغ و دروغگویی و خرافات، چه پیوندی دارد؟

فصل چهارم به افزایش امیدواری و خوشبختی اختصاص دارد. امید چیست؟ و امیدواری چه می‌باشد؟ امید خردورزانه کدام است؟ آینده با امید و امیدواری چه ارتباطی دارد؟ امید و آرامش چه نقشی در خوشبختی انسان ایفا می‌کنند؟ در دوران سختی و تنگی و لنگی امور، تولید و توسعه امید چگونه امکان پذیر است؟ اندیشه ورزی، خلاقیت، نوآوری و امید، با خوشبختی و بدبختی آدمیان چه رابطه‌ای دارند؟ ریشه‌های امید و امیدواری چگونه سرسبز و سرزنده می‌مانند و چگونه می‌خشکند و تباه می‌شوند؟

فصل پنجم هم با عنوان، اقلیم‌ها، دیدگاه‌ها و خوشبختی‌ها به پژوهش و نگارش در آمده است. اقلیم ایران و خوشبختی، ایران باستان و خوشبختی، اقتصاد و تفاوت دیدگاه‌ها و خوشبختی‌، اقلیم و دیدگاه هندوستان و خوشبختی؛ و اقلیم و دیدگاه مغرب زمین و خوشبختی، و نیز پرسش از جایگاه نازل و پایین شادی و نشاط در ایران امروزی، از جمله مندرجات و محتویات این فصل است. این کتاب حاصل تدریس و پژوهش و تأملات فلسفی و بین رشته‌ای و ریشه‌ای نویسنده است؛ و با مختصات و مشخصات فرهنگ و تمدن ایران و مام میهن، سازگار و سازوار است. این کتاب برای اهل مطالعه و زندگی، و جستجوگران خوشبختی در دوران سختی، و نیز برای دانشجویان فلسفه، روانشناسی، مطالعات بین رشته‌ای و حتی پزشکان و پرستاران و مشاوران و جامعه شناسان مفید و اثربخش می‌باشد و اساساً، با نگاه و نگرش و روش تفکراثربخش پژوهش و نگارش شده است. این کتاب در ۲۳۰ صفحه تألیف یافته و به سهم و اثر خود می‌تواند به بسط و گسترش مطالعات بین رشته‌ای در قلمرو خوشبختی و نشاط زندگی در ایران و جهان یاری برساند.»

منبع: مهر