مادر «شهید حبیب غنی‌پور» آسمانی شد

اعظم‌سادات مردانی مادر شهید حبیب غنی‌پور امروز پنجشنبه ۲۳ خرداد در بیمارستان خاتم الانبیا به لقاءالله پیوست.

مراسم تشییع این مادر شهید فردا، جمعه ۲۵ خرداد ساعت ۱۰ صبح در مسجد جواد الائمه(ع) واقع در خیابان قزوین، ۱۶ متری امیری، ۱۳ متری حاجیان (شهیدان فلاح) آغاز و برای تدفین به بهشت زهرا منتقل می شود.

این مراسم با حضور پیشکسوتان و نویسندگان حوزه دفاع مقدس، خانواده های شهدا و قدیمی های مسجد جواد الائمه برگزار می شود.

گلعلی بابایی نویسنده و جانباز دفاع مقدس، کتاب به قلم سوگند را درباره زندگی شهید غنی پور نوشته و آن را تقدیم اعظم سادات مردانی کرده است.

نگاهی به زندگی شهید غنی پور

حبیب غنی‌پور در سال ۱۳۴۳ در محله «جی» در جنوب غربی تهران به دنیا آمد. وی تا سال ۱۳۵۷ مثل بقیه کودکان محروم جنوب شهر زندگی کرد اما در خانواده‌ای که پدر، کاسب معتمد محل بود و مادر، معلم قرآن جلسات مذهبی بانوان حبیب با نان حلال و اشک عشق به اهل بیت زیر سایه بلند مسجد روبروی خانه‌شان بزرگ شد.

حبیب، ۱۴ ساله بود که بهمن ۵۷ را درک کرد، امام خویش را شناخت و با وی بیعتی عاشقانه بست. در همان سنین از اعضای فعال کتابخانه مسجد جوالائمه(ع) بود. بنیانگذاران کتابخانه، جوانان پاک و مؤمن و مبارزی بودند که بسیاری از آنان هنر را وسیله مبارزه با طاغوت درون و بیرون ساخته بودند.

نخستین جلسه قصه‌نویسی مسجد جوادالائمه(ع) در سال ۱۳۵۸ پر از نوجوانان محل بود و حبیب با جسارت در صف اول نشسته بود و به قصه‌ای که یکی از آن جوانان می‌خواند گوش سپرده بود.

کتاب «سوره، بچه‌های مسجد» اولین محصول ادبی و هنری آن جمع بود که قصه انشا از حبیب غنی‌پور در آن چاپ شده بود. این کتاب که به نام انتشارات مسجد جوادلائمه در سطح کشور منتشر شد، در واقع نقطه شروع ادبیات دینی نوجوانان در کل تاریخ ادبیات نوجوانان اسلامی کشور ما بود.

حبیب به تدریج به سمت نویسندگی حرفه‌ای قدم برمی‌داشت اما بوی باروت جنگ که از سال ۵۹ تمام فضای کشور را در برگرفته بود، عشق را به مصاف می‌خواند و حبیب عاشق، به جنگ سیاهی‌ها رفت. در سال ۶۱ در عملیات مسلم بن‌عقیل از ناحیه پا مجروح شد.

در سال ۶۲، دوره دبیرستان را تمام کرد و برای معلمی به مدرسه راهنمایی شهید چمران در حوالی میدان راه‌آهن رفت اما همچنان نویسندگی، دل مشغولی عمده غنی‌پور بود.

همزمان با تدریس ادبیات و دینی در آن مدرسه، در مجله رشد جوان و نیز مجله کیهان بچه‌ها شروع به نوشتن کرد. در سال ۱۳۶۴ در رشته ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی قبول شد و در ضمن معلمی، نویسندگی و اداره کتابخانه‌ای با هفت هزار عضو، به تحصیل دانش پرداخت و در همان سال در عملیات والفجر۸ (فتح فاو) شرکت کرد.

او بیشتر داستان‌هایش را در همین سال‌ها نوشته است. مجموعه داستان «گل خاکی» برای جوانان و «عمو سبدی» برای نوجوانان، پس از شهادتش منتشر شدند ولی تعداد زیادی تحقیق و داستان همچنان ناتمام و منتشر نشده از اوباقی مانده‌اند. آثاری همچون داستان زال و رودابه، نگاهی به زندگی جلال‌آل احمد، تحقیقی درباره شهر تبریز، حدود ۱۰ داستان منتشر نشده کوتاه، طرح چند رمان، یک رمان نیمه تمام جنگی، طرح دو داستان مصور (کمیک استریپ) از حکایات قدیمی، بازنویسی چند داستان از کلیله و دمنه، چند داستان برای کودکان و تعداد زیادی گزارش از مناطق جنگی.

سه کتاب از این نویسنده شهید توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده که شامل «سفر جنوب»، یادداشت‌های روزانه شهید غنی‌پور با محتوای جبهه، «عمو سبدی» با سه داستان کوتاه‌ برای کودکان و نوجوانان و «گل خاکی» شامل هشت داستان کوتاه از شهید غنی‌پور درباره دفاع مقدس که برای کودکان و نوجوانان نوشته شده است.

حبیب غنی‌پور در دو عملیات کربلای یک و پنج شرکت کرد. او عاقبت در شب دهم اسفند سال ۶۵، در ادامه عملیات کربلای پنج و در واقع در مراحل پایانی آن به شهادت رسید.

جایزه ادبی شهید غنی پور

جایزه ادبی حبیب غنی‌پور، یکی از آثار ماندگار زنده‌یاد امیرحسین فردی، پدر داستان انقلاب است که به منظور اعتلای ادبیات داستانی کشور از سوی شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه (ع) از سال ۱۳۷۶ همه ساله برگزار می‌شود. جلسات قصه نویسی شورای نویسندگان مسجد از سال ۱۳۵۸، در روزهای دوشنبه هر هفته، زیر نظر زنده یاد امیرحسین فردی برگزار می شده است.

اعضای این شورا متشکل از نویسندگان و منتقدان ادبی شناخته شده معاصر هستند. شهید حبیب غنی‌پور که دهم اسفند ۱۳۶۵ شهید شد، یکی از نویسندگان و فعالان فرهنگی در مسجد حضرت جوادالائمه (ع) بوده است. این جشنواره در بخش های مختلفی از جمله رمان بزرگسال، رمان کودک، رمان نوجوان و رمان آزاد در میان کتاب های منتشر شده برگزار می شود.

منبع: سینماپرس