مراسم بزرگداشت کیومرث پوراحمد و داریوش مهرجویی فیلمسازان فقید سینمای ایران عصر امروز دوشنبه ۲۶ شهریور در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

اجرای این مراسم برعهده پژمان بازغی بود.

محمدمهدی عسگرپور رئیس هیئت مدیره خانه سینما در ابتدای این مراسم گفت: امروز آخرین روز برگزاری هفته پاسداشت فرهنگی سینمای ایران است. ما امسال به جای برگزاری جشن خانه سینما این مراسم پاسداشت را برگزار کردیم زیرا بخشی از همکاران ما اعلام کردند که شرایط روحی برگزاری مراسمی مانند جشن را ندارند.

وی افزود: آن‌چیزی که اکنون در سینمای ما وجود دارد متأسفانه قابل قبول نیست و جای اندیشه، روز به روز در سینما کم‌تر می‌شود. برگزاری هفته پاسداشت فرهنگی افتخارات بزرگ سینمای ایران را برای ما یادآوری کرد. در این شرایط، ما باید قدر سینما را بیشتر بدانیم زیرا سینماگران ما در شرایط بسیار سختی فعالیت کردند و نام سینمای ایران را به بلندترین جایگاه‌های جهانی رساندند.

عسگرپور در پایان صحبت‌هایش عنوان کرد: فروش سینما قطعاً اتفاق خوبی است و من نمی‌خواهم بگویم که حالم با فروش سینما بد است. من به شخصه با حذف اندیشه از سینما مخالفم و این موضوع مرا نگران می‌کند. کارکرد روز سینما و برگزاری چنین هفته‌ای این است که همواره آلبوم خاطرات سینما را ورق بزنیم و یادمان نرود که بوده‌ایم.

در ادامه فریدون جیرانی کارگردان و منتقد سینما عنوان کرد: من مشغول پژوهش روی پنج نسل فیلمسازی سینمای ایران هستم که سه نسل آن مربوط به بعد از انقلاب است. آقای مهرجویی هنرمند نسل دوم و آقای پوراحمد هنرمند نسل سوم سینمای ایران پس از انقلاب هستند.

وی در ادامه متنی درباره زندگی داریوش مهرجویی، خانواده این هنرمند، آشنایی او با موسیقی و سپس سینما قرائت کرد.

محسن امیریوسفی کارگردان سینما نیز بیان کرد: به یاد دارم در مراسم بزرگداشت آقای کیارستمی، آقای مهرجویی فریاد می‌زدند که قاتلان میان ما هستند. بعدها ثابت شد که حرف ایشان درست بود.

وی ادامه داد: اگر بخواهیم از وجه صنفی صحبت کنیم حدود یک سال اخیر پس از اتفاق وحشتناک مرگ آقای پوراحمد و قتل آقای مهرجویی و همسرشان ما در کانون کارگردانان وارد فضای عجیبی شدیم. امیدواریم که مشکلات قضائی هنرمندان ما به‌زودی رفع شود.

امیریوسفی در پایان گفت: حال همه ما اکنون مانند فیلم «گاو» داریوش مهرجویی است؛ همه ما مش‌حسن‌هایی هستیم که گاوی را از ما دزدیده اند. مدام می‌گوئیم که کار بلوری‌هاست اما کسی باور نمی‌کند.

ابوالحسن داوودی کارگردان سینما در ادامه مراسم عنوان کرد: در این زمانه که لفظ استاد بی‌ارزش شده است ما برای آقای مهرجویی با افتخار می‌توانیم لفظ استاد را به کار ببریم. این برای من ناراحت‌کننده بود که در چنین مراسمی چهره‌های آشنای بسیار کمی دیدم. سوال من اینجاست که چرا برای بزرگداشت داریوش مهرجویی و کیومرث پوراحمد چهره‌های ناب سینمای ایران نیامدند؟

وی ادامه داد: خانه سینما در این چند وقت روند عاقلانه‌ای در پیش داشته است. به طور مثال در انتخابات ریاست جمهوری سوالاتی مطرح کردند و چالش‌های سینما را به نوعی بیان کردند که عواقب سیاسی نداشته باشد اما به نظر می‌رسد که شرایطی درحال وقوع است و نیاز است که سوالات دیگری هم مطرح کنیم. مثلاً اینکه واقعیت داستان فوت این عزیزان چه بود و آیا در پس همه این سوءظن‌ها امکان آسیب‌شناسی موضوع وجود دارد؟ به طور مثال کیومرث پوراحمد که در آثارش با زندگی و شادی سروکار داشته است چه شد که در نهایت زندگی اش اینگونه ختم شد؟ باید بدانیم که چرا هنرمندان ما به این نقطه می‌رسند و حتی در روند کاری‌شان نیز به نوعی آشفتگی دست پیدا می‌کنند که شاید نشأت گرفته از آشفتگی درونی‌شان باشد.

داوودی در پایان اظهار کرد: امیدوارم در دولت جدید با شعار وفاق ملی، سراغ این مساله برویم و بدانیم که چرا هنرمندان و مردم به طور واقعی قهر کرده‌اند؟ بررسی این موضوعات زمینه وفاق ملی را شکل می‌دهد.

جابر قاسمعلی نویسنده نیز در این مراسم گفت: سال‌ها پیش یک دوست فیلمنامه‌نویس گفت که مهرجویی فیلمنامه‌نویس نیست زیرا همه قصه‌هایش را از ادبیات اقتباس می‌کند. به عقیده من مهرجویی یک تکنسین در فیلمنامه‌نویسی بود و عمیقاً اعتقاد دارم که داریوش مهرجویی پیش از اینکه یک کارگردان درجه یک باشد، یک فیلمنامه‌نویس استثنایی و درجه یک بود. مهرجویی با همه مدرنیته‌ای که در ذاتش بود، یک نگاه بومی و ایرانی داشت. او برای نسل ما در دهه ۶۰ یک استاد و تکنسین حرفه‌ای بود و به ما آموخت که چگونه باید یک قصه را به فیلمنامه تبدیل کرد.

علیرضا حسینی عضو هیئت رئیسه خانه سینما نیز در این مراسم بیان کرد: پس از آخرین جشن خانه سینما نزدیک به ۲ سال کشور درگیر کرونا بود. در ۲ سال گذشته هم شرایط کشور مناسب نبود و هنرمندان هم راغب نبودند زمانی که حال کشور خوب نیست، جشنی برگزار کنیم. جمع‌بندی هیئت رئیسه خانه سینما این بود که جشن خانه سینما مجدد برگزار نشود و پاسداشت فرهنگی سینمای ایران برگزار شود. ما در این یک هفته در ۱۴ مکان فرهنگی از جمله کتابفروشی‌ها برنامه‌های مختلفی برگزار کردیم. خیلی از مراکز فرهنگی و دانشگاه‌ها پیگیر هستند که این برنامه‌ها ادامه داشته باشد و ما در هفته پژوهش مجدد این برنامه‌های فرهنگی را برگزار خواهیم کرد.

وی در پایان درباره پرونده‌های قضائی هنرمندان گفت: بحثی مطرح شد که ۳۰۰ پرونده قضائی باز برای سینماگران ما وجود دارد که یک اشتباه لفظی بود. درواقع ما ۲۱ پرونده قضائی باز برای سینماگران داریم و ۵ پرونده قضائی مخصوص سایر هنرمندان است.

در پایان با پخش کلیپی از درگذشتگان سینما یاد هنرمندانی چون پری صابری، احمدرضا احمدی، آتیلا پسیانی، حسام محمودی، ایرج تقی‌پور، خسرو امیرصادقی، پروانه معصومی، آرش میراحمدی، پردیس افکاری، زهره حمیدی، فخری خوروش، رضا داودنژاد، سعید راد، اسماعیل سلطانیان، رضا صفایی‌پور، ناصر طهماسب، فردوس کاویانی و … گرامی داشته شد.

منبع: مهر