شهیدی که شرمنده حضرت زهرا(س) نشد+ فیلم
«مرتضی عبداللهی» شهید مدافع حرم از آن رزمندگان مخلصی بود که میگفت بازگشت پیکرش باعث شرمندگی او در مقابل سیدالشهدا میشود و وصیت کرد برای این که شرمنده حضرت زهرا(س) نباشد، سنگ مزار برایش نگذارند.
قرار است ۶ کتاب تقریظ شده توسط رهبر معظم انقلاب در ۳۰ آبان در «رویداد ملّی قهرمان» و هفدهمین پاسداشت ادبیات جهاد و مقاومت رونمایی شود که یکی از این کتاب ها، به نام «هواتو دارم» بود؛ اثری از محمدرسول ملاحسنی است که زندگی شهید مدافع حرم مرتضی عبداللهی را روایت کرده است.
کتاب «هواتو دارم» روایتهایی از زندگی روزمره، لحظات جدایی و عشق به خانواده، همراه با ایمان عمیق به آرمانهای دینی و ملی این شهید است و همانطور که در کتاب آمده، مرتضی عبدالهی، فردی ساده اما با قلبی بزرگ و دلی پر از عشق به اهلبیت (ع) بود و تصمیمش برای رفتن به سوریه و دفاع از حرم اهلبیت نیز نشاندهنده عمق این ایمان و عشق بود.
یکی از ویژگیهای این کتاب، پرداختن به جنبههای انسانی و عاطفی زندگی شهید عبدالهی است. ملاحسنی در این اثر، فقط به بیان وقایع جنگ و شهادت نپرداخته، بلکه از عشق، خانواده و زندگی روزمره شهید نیز سخن گفته است؛ از صحنههایی که مرتضی با همسرش زهرا سادات درباره شهادت صحبت میکند تا لحظاتی که خانواده او نگران و مضطرب از سفرهای مکرر او به سوریه هستند.
در بخشی از کتاب، لحظهای به تصویر کشیده میشود که مرتضی به همسرش میگوید «تو دوست نداری همسر شهید بشی؟» و همسرش نیز بیدرنگ پاسخ میدهد «چرا که نه؟ چی بهتر از این؟!» و این مکالمه ساده، در دل خود معنایی عمیق از عشق به اهلبیت (ع) و دفاع از ارزشهای دینی و ملی را به نمایش میگذارد. مزار خاکی عنوان مستند زندگی این شهید مدافع حرم است که دیدن آن یاد و خاطره او را در دل ها زنده می کند.
این روزها که درحال و هوای ایام فاطمیه هستیم، یادی از این وصیت شهید عبداللهی می کنیم که «سخت است من سنگ مزار داشته باشم در صورتی که حضرت فاطمه (س) بینشان باشد.» و طبق همین وصیت بود که مزار خاکیاش پذیرای زائرانی است که تربت مرتضی آنها را به یاد مظلومیت حرم بینام و نشان بیبی دوعالم و ام ابیها میاندازد.
شهید عبدالهی، حتی پیش از شهادتش، محل مزار خود را مشخص کرده بود و اکنون در قطعه ۲۶، ردیف ۷۹ بهشت زهرا آرمیده است؛ جایی که هر ساله عاشقان و دوستانش برای ادای احترام به او و سایر شهدای مدافع حرم به آنجا میروند. عبدالهی که متولد نهم اسفند ۱۳۶۶ و دانشآموخته رشته مهندسی عمران بود، در چنین روزی در سال ۱۳۹۶ در منطقه بوکمال سوریه به شهادت رسید.
منبع: ایرنا