معرفی یک نخبه دفاع مقدس در ویترین مستند کشور؛ «روزگار احمد» چگونه سپری شد؟
محسن اردستانی رستمی کارگردان مستند «روزگار احمد» از ویژگی های شهید احمد کاظمی و زمانبر شدن تولید به واسطه تعداد بالای مصاحبهها گفت.
محسن اردستانی رستمی کارگردان مستند «روزگار احمد» که در بخش جایزه شهید آوینی و مسابقه ملی هجدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد در رابطه با این اثر گفت: نام اشخاصی بین مردم پررنگ است و مردم درباره آنها به واسطه رسانهها یا اسم بزرگراهها ذهنیت دارند نامهایی مثل همت، کاظمی، سلیمانی و … که قهرمانان ما محسوب میشوند اما امثال منِ متولد دهه ۶۰ تنها میدانیم این افراد آدمهای بزرگی هستند ولی نمیتوانیم بگوییم چرا بزرگ هستند پس باید این اشخاص را برای مخاطب آشناییزدایی کنیم و منِ نوعی باید بدانم چرا فلان شهید آدم بسیار بزرگی بوده است از این رو باید از طریق کتاب، رسانه یا… ویژگیها و اقدامات برجسته مختلف این اشخاص را تبیین کنیم. به عنوان مثال حاج قاسم گفته است در دفاع مقدس هرجا خطر بود احمد کاظمی هم بود لذا ما میخواستیم مخاطب با دیدن «روزگار احمد» متوجه شود یک نخبه دفاع مقدس در آن دوران و پس از دفاع مقدس چه کرده است؛ ما ممکن است در مورد حاج قاسم سلیمانی بتوانیم روایتهای خوبی ارائه کنیم اما در مورد ژنرال سلیمانی و تاکتیکهای آن حرفی برای گفتن نداریم.
وی در رابطه با نحوه انتخاب این سوژه عنوان کرد: من در حوزه مقاومت و دفاع مقدس کار میکردم و با آقای فلاح فر تهیه کننده اثر، هم رفاقت داشتم. حوزه کاری هر دو ما دفاع مقدس است و پیشنهاد تولید این اثر از طرف آقای فلاح فر داده شد. «روزگار احمد» اولین تجربه من در زمینه تولید مستند پرتره محسوب میشود البته تجربه تولید مقاطعی از زندگی اشخاص را داشتم اما این اولین فرصتی بود که لنز دوربین را واید گذاشته و تمام نقاط برجسته زندگی یک آدم را نشان دادم.
این کارگردان در رابطه با نقش جشنواره «سینماحقیقت» در ارتقای تولید مستند کشور، گفت: جشنواره «سینماحقیقت» به نوعی ویترین فضای مستند است و هنرمندان از طریق جشنواره بهتر دیده میشوند. «سینماحقیقت» مطرح ترین جشنواره مستند ایران است و بخش بین الملل خوبی دارد از این رو بستر مناسبی برای دیده شدن آثار است.
وی درباره چالشهای تولید این اثر یادآور شد: برای به تصویر کشیدن تایم لاین زندگی احمد کاظمی باید آدمهای مختلفی را در مقاطع مختلف زندگی وی نظیر کرمان، دفاع مقدس و … به تصویر میکشیدیم، مثلاً در رابطه با ارتباط خوب حاج احمد با ارتش، به نام سرهنگ ایرائی رسیدم ولی هر چقدر پیگیری کردم گفتگو با وی به نتیجه نرسید. علاقهمند بودم همه افرادی را که میخواستم جلو دوربین بنشانم از این رو به دلیل تعداد زیاد افراد برای گفتگو و حضورشان در نقاط مختلف کشور تصویربرداری یک سال زمان برد. مثلاً برای یک خاطره مرتبط با رفتار و ارتباط خوب حاج احمد با سربازها تا کرمان رفتیم و افرادی را جلوی دوربین آوردیم.
وی در پایان صحبتهایش مطرح کرد: مسئله دیگر پیداکردن اسناد و پس از آن پیدا کردن اسناد مرتبط بود یعنی اولاً بتوانیم صوت و نوارهای مرتبط را پیدا کنیم و سپس بخشهای مرتبط با مبحث مورد نظرمان را از آن استخراج کنیم. همچنین یکی از ویژگیهای بنده در ضبط مستند این است که برایم پشت صحنه مستند نیز جزو صحنه است در این مستند هم ما بخشی از پشت صحنه را در اثر گذاشتهایم. رویه من این است که پشت صحنه را بخشی از کار میدانم و فقط ریاضی وار جلو نمیروم. در انتهای کار نیز تلاش کردم به رابطه احمد کاظمی و حاج قاسم دقیقتر بپردازم.
سایر عوامل این مستند عبارتند از تهیه کننده: ساسان فلاح فر، کاگردان: محسن اردستانی رستمی، پژوهش و نویسنده: هانیه کمری، دستیار تهیه و هماهنگی: شهرام ناصری، تصویربرداران: رضاریبندی، سعید دولتخواه، نوید عبدلی، محمد مرادیان، علی دستمالچی، تدوین: عباس وهاج، صدابردار: اکبر پیرزاده، اصلاح نور و رنگ: سید مرتضی خلیل پور، مدیر تولید: حمید شیخی گروسی، طراح پوستر: محمد صادق کرمیار.
منبع: مهر