پدرام رحمانی: کارگردان‌های شهرستانی کارگران تئاتر هستند
«پدرام رحمانی» اظهار داشت: تمامی اعضای گروه‌های شهرستانی با سختی‌های زیادی روبه‌رو هستند؛ از کوچکترین مورد مانند اجازه گرفتن از خانواده برای حاضر شدن بر سر تمرین تا بزرگترین مساله، درآمد و امرار معاش. تئاتر در شهرستان هنوز شغل محسوب نمی‌شود. هنوز درآمد ندارد و خیلی سخت است این اتفاق بیفتد. بر خلاف تهران که برخی گروه‌ها شاید حتی درآمدهای میلیاردی را تجربه کنند.
او افزود: بزرگترین مشکل ما این است. با نبود سالن و پلاتو کنار می‌آییم. اما نبود درآمد و پشتوانه مالی باعث می‌شود که گروه‌ها و نفرات به تدریج از این میدان بیرون بروند و دنبال کار کارمندی و آزاد بروند. فعالان این میدان به تدریج از شهرستان خالی و در تهران متمرکز می‌شود و یا به تهران و خارج از کشور مهاجرت می‌کند.
او همچنین درباره کلیدواژه مقاومت، این که آیا توانسته جایگاه خود را در تئاتر پیدا کند؟ گفت: تا زمانی که به مقاومت کلیشه‌ای نگاه کنیم، شاید در تئاتر، سینما، هنرهای تجسمی و … مدام اثر تولید و اجرا شود اما تا وقتی تاثیر خود را نگذارد نمی‌شود گفت که توانسته با مخاطب ارتباط برقرار کند.
رحمانی ادامه داد: تا از اثرگذاری کار مطمئن نشویم نمی‌توانیم بگوییم اثر تولید شده بلکه فقط اثر اجرا کردیم. موقعی کار تولید می‌شود که بتوان تاثیر آن تولید را در مخاطب مشاهده کرد. مثل این که یک نقاشی کشیده می‌شود، مخاطب از کنار آن رد می‌شود. درست است که تابلو روی دیوار است اما تاثیر خود را نگذاشته است. کاری به اثری هنری تبدیل و ماندگار می‌شود که بتواند تاثیر بگذارد.
او ادامه داد: در این چهل و اندی سال، آثار تاثیرگذاری بویژه در سینما ساخته شده است. به خاطر امکانات سینمایی و بزرگان سینما، آثاری تولید شدند مانند «آژانس شیشه‌ای» و فیلم‌های دیگری که گهگاهی توانستند اثر بگذارند اما این روند مداوم نبوده است.
وی افزود: این موضوع (مقاومت) بیشتر درگیر کلیشه، اغراق و اسطوره‌سازی بوده و باعث دوری بیشتر از مخاطب شده است. هر وقت توانستیم به جنس مخاطب نزدیک شویم و با زبان خودش صحبت و قصه نزدیک به آن را تولید کنیم آن گاه توانسته‌ایم اثر بگذاریم.
رحمانی گفت: شاید خیلی‌ها بگویند که دیگر تاریخ مصرف مقاومت گذشته است و خیلی‌ها بر این باور هستند اما من مخالف این هستم. معتقدم هر اتفاقی در هر گوشه دنیا برای یک هنرمند مهم است. همانطور که در جنگ اوکراین و روسیه، می‌گوییم طرفین این کار را نباید انجام دهد و در دیگر درگیری‌ها هم همینطور. آنچه در سرزمین‌های اشغالی رخ داده بخشی از این جنگ‌هاست و عده‌ای دارند کشته می‌شوند. اگر برای هنرمند مهم نباشد و هنرمند نیست و تبعیض قائل می‌شود، او هم دچار نگاه سفارشی است. چه در این سو و چه در آن سو.
وی افزود: امید است تئاتر مقاومت ادامه پیدا کند و خیلی قوی‌تر از قبل و غیرکلیشه‌ای تر از قبل، امروزی‌تر و مردمی‌تر کار خودش را انجام دهد و تاثیر خود را بگذارد. مردمی که شاید با این مضامین قهر کرده‌اند و احساس میکنند این مساله از آنها دور است به این برسند که لازم است چنین کارهایی تولید و دیده شود. همانگونه که فیلم‌های سینمایی خوبی راجع به فلسطین داریم. اگر کار خوبی ساخته شود مردم از تماشای ان حتی اگر گاردی هم باشد استقبال میکنند.
منبع: ایرنا
