کمدی موقعیت ناب “بچه مردم” از پرورشگاه تا جبهه جنگ

امیرحسین مکاریانی؛ فیلم بچه مردم به کارگردانی محمود کریمی، اثری است که با رویکردی ساده و بی‌آلایش، زندگی گروهی از پسران پرورشگاهی را روایت می‌کند. این فیلم با شروع هیجانی و حال خوبی که ایجاد می‌کند، مخاطب را از همان ابتدا به درون دنیای شخصیت‌هایش می‌کشاند. کریمی که پیش از این به عنوان مستندساز شناخته می‌شد، در این اثر سینمایی نشان می‌دهد که توانایی خلق داستان‌های انسانی و پراحساس را نیز دارد.

فیلم با نگاهی واقع‌گرایانه به زندگی پسران پرورشگاهی می‌پردازد و چالش‌های آن‌ها را در مواجهه با دنیای بیرون از پرورشگاه به تصویر می‌کشد. ساختار روایی فیلم خطی است، اما در عین حال، با استفاده از موقعیت‌های کمدی و لحظات نابی که در طول داستان خلق می‌شود، از یکنواختی جلوگیری می‌کند. کریمی در این اثر از دیالوگ‌های کلیشه‌ای و شعاری پرهیز کرده و به جای آن، با قرار دادن شخصیت‌ها در موقعیت‌های روزمره و قابل لمس، مخاطب را به تفکر وامیدارد.

یکی از نقاط قوت فیلم، استفاده هوشمندانه از کمدی موقعیت است. فیلم ادعای کمدی بودن ندارد، اما در عین حال، با خلق موقعیت‌های طنزآمیز و به‌جا، مخاطب را می‌خنداند. این لحن شاد و در عین حال پراحساس، با رنگ‌بندی‌ها، طراحی لباس و موسیقی فیلم هماهنگی کامل دارد و فضایی منسجم ایجاد می‌کند. به ویژه در صحنه‌های مربوط به جبهه جنگ، کمدی موقعیت به اوج خود می‌رسد و در عین حال، پیام‌های عمیقی را منتقل می‌کند.

شخصیت‌پردازی در این فیلم یکی از نقاط قوت آن است. شخصیت اصلی فیلم، ابوالفضل، که به دنبال مادرش می‌گردد، به نوعی نماد سفر معنوی است. این جست‌وجو نه تنها به عنوان یک محور داستانی، بلکه به عنوان یک تم نمادین در طول فیلم حضور دارد. بازی‌های بازیگران نیز به طور کلی قابل قبول است و هیچ‌کدام از آن‌ها توی ذوق نمی‌زنند. حضور بازیگران باتجربه‌ای مانند گوهر خیراندیش، رضا کیانیان و حسن معجونی به فیلم عمق بیشتری بخشیده است.

پایان‌بندی فیلم ممکن است برای برخی مخاطبان یادآور فیلم‌های هندی باشد، اما کارگردان با هوشمندی از این موضوع استفاده کرده و حتی شخصیت اصلی فیلم، ابوالفضل، در دیالوگ‌های خود به این موضوع اشاره می‌کند. این خودآگاهی فیلم نسبت به فرم و محتوایش، باعث می‌شود که مخاطب برای پایان‌بندی آماده باشد و آن را به عنوان نقطه ضعف تلقی نکند.

بچه مردم فیلمی است که با روایتی ساده و بی‌آلایش، زندگی گروهی از پسران پرورشگاهی را به تصویر می‌کشد. این اثر با استفاده از کمدی موقعیت و دیالوگ‌های هوشمندانه، مخاطب را به تفکر وامیدارد و در عین حال، لحظات شاد و پراحساسی را برای او خلق می‌کند. اگرچه پایان‌بندی ممکن است برای برخی کلیشه‌ای به نظر برسد، اما خودآگاهی فیلم نسبت به این موضوع، آن را به نقطه قوتی تبدیل می‌کند. در نهایت، بچه مردم اثری است که با وجود سادگی در روایت، پیام‌های عمیقی را به مخاطب منتقل می‌کند و نشان می‌دهد که سینمای ایران همچنان می‌تواند با داستان‌های انسانی و پراحساس، مخاطب را تحت تأثیر قرار دهد.

منبع: تسنیم