سرکوبی اسرائیل در آستانۀ ظهور امام زمان (عج)
قومی که علیه اسرائیلیان خروج می‌کنند، با استدلال‌های حدیثی به احتمال فراوان در آستانۀ ظهور قرار دارند و گمانه می‌رود که همان سپاه سید خراسانی باشند.
سعید شیری: اصل موضوع نابودی اسرائیل مبتنی بر آیات ابتدایی سوره‌ی اسراء است. در این سوره، خداوند به بنی‌اسرائیل هشدار می‌دهد که دو بار در زمین فساد می‌کنند و در هر بار توسط قومی نیرومند دچار سرکوبی می‌شوند. عده‌ای معتقدند این وعده‌ی الهی به بنی‌اسرائیل قدیم اشاره دارد و سرکوبی اول آنها به بخت‌النصر ارتباط پیدا می‌کند، اما بسیاری از مفسران و اندیشمندان اسلامی معتقدند که این هشدارها می‌تواند به شرایط امروز نیز تعمیم داده شود، به ویژه با توجه به ظلم‌ها و جنایت‌هایی که رژیم صهیونیستی در حق مردم فلسطین روا داشته و فسادی که در کل دنیا بپا کرده است.
این موضوع در دیدگاه انقلابی ما، یعنی در دیدگاه‌های انقلابی امام خمینی رحمت‌الله علیه و رهبر معظم انقلاب و برخی اندیشمندان اسلامی، به عنوان یک باور استراتژیک مطرح شده است. آنان معتقدند که رژیم صهیونیستی به عنوان نماد ظلم و تجاوز، سرنوشتی جز نابودی نخواهد داشت و این وعده‌ی الهی در آینده‌ای نه‌چندان دور محقق خواهد شد. این دیدگاه بر پایه‌ی ایمان به عدالت الهی و پیروزی نهایی حق بر باطل استوار است.
با این حال ضروری است مروری بر اندیشه‌ی تفسیری اهل بیت علیهم‌السلام دربارۀ این آیات داشته باشیم تا اصل تأویل کلام خدا را متوجه شویم. در دیدگاه حدیثی، دو باره فساد بنی اسرائیل در آیه‌ی «وَ قَضَیْنا إِلى بَنِی إِسْرائِیلَ فِی الْکِتابِ- لَتُفْسِدُنَ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ …» به قتل امیرالمؤمنین علیه‌السلام و نیزه زدن به امام حسن مجتبی علیه‌السلام و نیز سرکشی بزرگ یهودیان در فراز «وَ لَتَعْلُنَ عُلُوًّا کَبِیراً»، به قتل امام حسین علیه‌السلام اشاره دارد. عبدالله‌بن‌قاسم بطل گوید امام صادق علیه‌السلام فرمود «وَ قَضَیْنا إِلى بَنِی إِسْرائِیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ» قَالَ قَتْلُ عَلِیٍّ وَ طَعْنُ الْحَسَنِ «وَ لَتَعْلُنَ عُلُوًّا کَبِیراً» قَالَ قَتْلُ الْحُسَیْنِ ع. (کامل الزیارات، ص64) همچنان که موضوع توطئه‌ی یهود در قتل هر یک از ائمه علیهم‌السلام یکی از موضوعات مغفول است که البته تحقیقاتی در این باره صورت گرفته است.
درباره‌ی زمان تحقق سرکوبی بنی اسرائیل، خداوند در دو آیه از سوره‌ی اسراء از آن سخن گفته است. در آیۀ5 می‌فرماید «فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولی بَأْسٍ شَدیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولا»؛ پس آنگاه که وعده [تحقق] نخستین آن دو فرا رسد، بندگانى از خود را که سخت نیرومندند بر شما می‌گماریم، تا میان خانهها[یتان براى قتل و غارت شما] به جستجو درآیند، و این تهدید تحققیافتنى است. در آیۀ7 می‌فرماید «إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِیَسُوؤُا وُجُوهَکُمْ وَ لِیَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ کَما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِیُتَبِّرُوا ما عَلَوْا تَتْبیراً»؛ یعنی اگر نیکى کنید، به خود نیکى کرده‌اید، و اگر بدى کنید، به خود [بد کرده‌اید]. و چون تهدید آخر فرا رسد [بیایند] تا شما را اندوهگین کنند و در معبد[تان] چنانکه بار اول داخل شدند [به زور] درآیند و بر هر چه دست یافتند یکسره [آن را] نابود کنند.
امام صادق علیه‌السلام درباره زمان تحقق اولین سرکوبی بنی اسرائیل ذیل آیۀ5 فرمود «بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولی بَأْسٍ شَدیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ» بر مردمی دلالت دارد که خداوند پیش از ظهور امام قائم عجل الله تعالی فرجه می‌فرستد و هیچ‌کس را که مسئول خونی در خاندان محمّد صلی الله علیه و آله است وانگذارند مگر آنکه او را بکشند؛ و این وعده‌ایست قطعی؛ قَوْمٌ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ قَبْلَ خُرُوجِ الْقَائِمِ فَلَا یَدَعُونَ وَتْراً لآِلِ مُحَمَّدٍ إِلَّا قَتَلُوهُ و دربارۀ فراز آیۀ «وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولًا» فرمودند خُرُوجُ الْقَائِمِ. (کامل الزیارات، ص64) امام باقر علیه‌السلام نیز اولی بأشدید به عنوان سرکوبگران اسرائیل را قائم عجل الله تعالی فرجه و یارانشان معرفی کرددد. وَ هُوَ الْقَائِمُ وَ أَصْحَابُهُ أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ. (العیاشی، ج2، ص281)
در جمع بندی این دو حدیث می‌توان گفت:
1. موضوع فساد بنی اسرائیل و عُلوّ کبیر آنها به ماجرای شهادت سه امام اول ما اختصاص دارد.
2. ماجرای سرکوبی بنی اسرائیل به آستانه‌ی ظهور و یا زمان ظهور امام عصر عجل الله تعالی فرجه باز می‌گردد. شاید سؤال پیش بیاید که امام صادق علیه‌السلام فرمود این سرکوبگران اسرائیل قومی قبل از خروج قائم عجل الله تعالی فرجه هستند، چرا که امام فرمود قَوْمٌ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ قَبْلَ خُرُوجِ الْقَائِمِ فَلَا یَدَعُونَ وَتْراً لآِلِ مُحَمَّدٍ إِلَّا قَتَلُوهُ؟
1. استدلال اول این است که در این حدیث آمده «هیچ‌کس را که مسئول خونی در خاندان محمّد صلی الله علیه و آله است وانگذارند مگر آنکه او را بکشند.» یعنی تمام کسانی که به نحوی در ریختن خون آل محمد صلی الله تعالی فرجه شریک بوده‌اند و یا راضی به قتل ایشان بودند، از دم تیغ گذرانده می‌شوند. آیا با وجود سفیانی می‌توان گفت چنین رویدادی قابل حصول است؟ بنابراین حداقل تا زمان خروج سفیانی چنین امری میسر نمی‌شود، چرا که سفیانی حتی کسانی که نام شیعه روی خود می‌گذارند، از دم تیغ می‌گذراند و قتل و غارتی بی‌سابقه در کشتار شیعیان راه می‌اندازد. بنابراین این حدیث حداقل مربوط به پس از سرکوبی سفیانی است.
2. پاسخ دوم اینکه احادیث ما حاکی از این است که ظهور امام عصر عجل الله تعالی فرجه 6 ماه پس از خروج سفیانی است؛ یعنی ماجرای سرکوبی بنی اسرائیل حداقل پس از سرکوبی سفیانی آغاز می‌شود و امتدادش به ظهور امام عصر و قیام ایشان می‌رسد و در اینجاست که حدیث امام باقر علیه‌السلام مکمل این حدیث است که فرمود، اولی بأس شدید یا صاحبان قوای خاص، قائم و اصحابش هستند «وَ هُوَ الْقَائِمُ وَ أَصْحَابُهُ أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ.»
3. استدلال دیگر آن است که احادیثی مبنی بر نهی از قیام شیعیان قبل از قیام امام عصر عجل الله تعالی فرجه در منابع روایی‌مان به صورت تواتر معنوی وجود دارد؛ البته به استثنای قیام سید خراسانی که علیه سفیانی یعنی در آستانۀ ظهور از ایران خروج می‌کند و به نقلی امام عصر عجل الله تعالی فرجه در آن سپاه به صورت مخفیانه حضور دارند. نقل است رسول الله صلی الله علیه و اله فرمود «إِذَا رَأَیْتُمْ الرَّایَاتِ السُّودَ قَدْ أَقْبَلَتْ مِنْ خُرَاسَانَ فَأْتُوهَا وَ لَوْ حَبْواً عَلَى الثَّلْجِ فَإِنَّ فِیهَا خَلِیفَةَ اللَّهِ الْمَهْدِیَّ.» یعنی «هنگامی که پرچمهای سیاه را دیدید که از سوی خراسان خارج شده‌اند، به سوی آنها بروید، حتی اگر به روی برف بخزید، زیرا در میان آنها خلیفه خدا، مهدی (عج) است» (کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط – القدیمة) ج2، ص472)
منبع: تسنیم
