«کربلای ۸»؛ پاسخی به شرارت‌های رژیم بعثی
به بهانه سالروز آغاز عملیات کربلای ۸؛
عملیات «کربلای ۸» با رمز یا صاحب‌الزمان (عج) با فرماندهی سپاه پاسداران از ۱۸ فروردین سال ۱۳۶۶ در محور شلمچه به کانال ماهی آغاز شد و تا ۲۱ فروردین ادامه داشت. در این عملیات رزمندگان موفق شدند با عبور از موانع ایذایی از جمله میادین مین، سیم‌های خاردار و با استفاده از اصل غافلگیری و تاکتیک‌های رزمی، خطوط دفاعی دشمن را درهم کوبند و چندین گردان، تیپ و لشگر عراق را مورد حمله قرار دهند.
رزمندگان اسلام پس از حمله و پاتک های متعدد دشمن رژیم بعث را مجبور به عقب نشینی کردند، آنها در اطلاعیه ای با پذیرفتن این شکست، اعلام کردند که ایرانیان در منطقه عملیاتی شرق بصره از جناح های مختلف به سه لشکر عراق هجوم آوردند. همچنین رژیم بعث اعتراف کرد که در یکی از این سه جناح، قوای ایرانی توانسته اند مواضعی را بدست آورند. نتایج درخشان «کربلای ۸» استیصال دستگاه تبلیغاتی عراق را در پی داشت و رسانه‌های گروهی جهان را وادار به تفسیر و پخش اخبار عملیات کرد.
نیروی هوایی ایران در این نبرد، قوای دشمن را با بمباران‌های پیاپی مستأصل و زمین‌گیر کرد. در این درگیری یک فروند هواپیمای سوخوی ۲۲ عراق هدف قرار گرفت و سرنگون شد. همچنین ۶۰ دستگاه تانک و نفربر و ده‌ها دستگاه خودروی دشمن نیز منهدم شد.
در عملیات «کربلای ۸»، پنج هزار نفر از نیروهای دشمن کشته و زخمی شدند و ۲۰۰ نفر به اسارت درآمدند. ده‌ها دستگاه تانک، نفربر و تعداد زیادی از انواع خودروها از جمله غنایم این عملیات بود.
در این عملیات سردار محمدحسن قاسمی طوسی مسئول اطلاعات و عملیات لشکر ۲۵ کربلا و حبیب‌الله کریمی فرمانده توپخانه ۶۳ خاتم‌الانبیا (ص) به شهادت رسیدند.
نحوه شهادت «محمدحسن قاسمی طوسی»
در بخشی از کتاب «تاریخ شفاهی سردار محمد نبی رودکی» فرمانده لشکر ۱۹ فجر در دوران دفاع مقدس درباره نحوه شهادت محمدحسن طوسی در عملیات کربلای ۸ آمده است: صبح روز دوم من جلو بودم که محمدحسن معاون لشکر ۲۵ کربلا نزد من آمد. آقای قربانی گفته بود نزد من بیاید تا جناح چپ عملیات را ادامه دهیم. پاتک دشمن آن‌قدر شدید و سنگین بود که یکی دو گردان لشکر ۲۵ کربلا که جناح چپ بودند، به سمت ما آمدند. به‌طوری‌که مجید سپاسی و غلامحسین غیب پرور، فرمانده گردان در خط، فرمانده گروهان‌ها و من اسلحه به دست گرفتیم و به سمت عراقی‌ها شلیک کردیم تا خط سقوط نکند.
لشکر ۲۵ کربلا و ۱۹ فجر در جناح چپ قاطی شده بودند. با بشردوست فرمانده قرارگاه تماس گرفتم و گفتم، خط در حال سقوط است و موقعیت مرتضی قربانی با ما دارد یکی می‌شود، ما هم به سمت لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) می‌آییم! فکری کنید. در همین گیرودار قربانی گفت « نه ما ایستاده‌ایم من اقدام می‌کنم.» ۳۰ دقیقه بعد محمدحسن آمد و شجاعانه با عده ای از نیروهای گردان به سمت چپ رفتند، خط باز شد و عراقی‌ها عقب‌نشینی کردند. در آنجا من درگیر هدایت لشکر بودم. هرچقدر با او تماس می‌گرفتم جواب نمی‌داد، مرتضی هم گفت، جواب مرا هم نمی‌دهد. محمدحسن که با نیروهای بسیجی برای حفظ جناح چپ رفته بود همانجا شهید و مفقود شد و در سال ۱۳۷۴ پیکر مطهرش شناسایی و به کشور بازگردانده شد.
شهادت فرمانده خاتم‌الانبیا به خاطر نجات نیروهایش
عملیات کربلای ۸ روبه اتمام بود، حبیب‌الله کریمی با یکی از مسئولان توپخانه برای شرکت در یک جلسه به قرارگاه کربلا رفته بودند. ساعت یک بامداد وقتی به قرارگاه تاکتیکی تیپ ۶۳ برمی‌گشتند، نرسیده به قرارگاه متوجه شدند موقعیت نبوی ۲ مورد تک شیمیایی دشمن قرار گرفته و نگهبان موقعیت بر اثر استنشاق گاز شیمیایی شهید شده و نیروهای مستقر در سنگرها از همه جا بی‌خبر در خواب بودند. آنها در حالی که ماسک نداشتند، از ماشین پیاده شدند، به طرف سنگرها دویدند و با فریاد نیروها را از خواب بیدار کردند و اینگونه جان بیش از ۸۰ نفر از رزمندگان را نجات دادند. حبیب الله مقابل آخرین سنگر در حالی که به شدت شیمیایی شده بود، آسمانی شد.
منبع: ایرنا
