«سینما» فقط یک «صنعت» نیست، بلکه یک «مسئولیت» است/ «سینما» در سراسر دنیا ابزاری برای «آگاهی‌بخشی» است
«جهانگیر الماسی» مطرح کرد:
«جهانگیر الماسی» با بیان این مطلب که سینما بخشی از جامعه است و نمی‌توان آن را جدا از سیستم مدیریتی در نظر گرفت، گت: زمانی فیلم‌سازان ما خود را در برابر جامعه مسئول می‌دانستند؛ رسالتشان روشنگری و آگاهی‌بخشی بود. اما این مسئولیت را هم از آنان گرفتند. به آنها گفتند: «نه آقا، کار شما فقط سرگرمی‌سازی است! سینما یعنی صنعت، وظیفه شما این است که مردم را سرگرم کنید، همین!»
«جهانگیر الماسی» بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون و در پاسخ به این پرسش که جریان انحصار و مافیای سینما از چه زمانی شروع شد و آیا در دهه های ۶۰و۷۰ نیز این پدیده وجود داشت؟ بیان کرد: نه! در آن دوران، آرمان‌ها و ایده‌آل‌های ما، رویاهای انقلاب بود. اما از یک مقطع به بعد، این آرمان‌ها در سیستم‌های سیاسی گرفتار شد. متأسفانه، گروه‌های ماکیاولیستی که هدفشان فقط کسب قدرت اقتصادی از طریق سیاست بود، میدان را در دست گرفتند. نتیجه چه شد؟ توجیه همه چیز با بهره‌وری و سود بیشتر.
وی افزود: درحالی‌که فرهنگ ما چیز دیگری می‌گفت. در خانواده‌های قدیمی، وقتی پسری برای خواستگاری می‌رفت، بزرگ‌ترها نمی‌پرسیدند «چقدر پول در می‌آورد؟»، بلکه می‌پرسیدند «پولش از کجا می‌آید؟». مهم این بود که آن پول، حاصل خیانت به مردم، ناموس‌فروشی، یا همکاری با بیگانگان نباشد. مفهوم «حلال و حرام» نقشی اساسی در فرهنگ ما داشت.
این سینماگر پیشکسوت با بیان این مطلب که حالا این مسئله را در سینما ببینیم و بررسی کنیم کخ آیا هنوز در سینمای ما به این اصول توجه می‌شود و یا آنها را زیر پا گذاشته‌ایم و به این نقطه رسیده‌ایم؛ تصریح نمود: سینما بخشی از جامعه است و نمی‌توان آن را جدا از سیستم مدیریتی در نظر گرفت. زمانی فیلم‌سازان ما خود را در برابر جامعه مسئول می‌دانستند؛ رسالتشان روشنگری و آگاهی‌بخشی بود. اما این مسئولیت را هم از آنان گرفتند. به آنها گفتند: «نه آقا، کار شما فقط سرگرمی‌سازی است! سینما یعنی صنعت، وظیفه شما این است که مردم را سرگرم کنید، همین!»
وی متذکر شد: سینما در سراسر دنیا ابزاری برای آگاهی‌بخشی است. سینما باید نشان دهد چرا باید با هم زندگی کنیم، چرا باید یکدیگر را دوست داشته باشیم، چرا باید مراقب هم باشیم. چرا نباید در کشور ما فقیری وجود داشته باشد؟ چرا نباید حقی پایمال شود؟ چرا، چرا، چرا… سینما فقط یک صنعت نیست، بلکه یک مسئولیت است.
«جهانگیر الماسی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان کرد: اما همه این‌ها با توجیه سود بیشتر و سرمایه بیشتر همراه شد، با این ادعا که «فردیت» اهمیت دارد. دو چهره‌ای که مدیریت سیاسی از آن استفاده می‌کند، اما واقعیت این است که هم فردیت و هم تجمیع، دروغی بیش نیستند. در سیاست، ما باید بپرسیم: منظورتان از فردیت در مدیریت چیست؟ مدیریت سیاست با مدیریت دین تفاوت اساسی دارد.
منبع: سینماپرس
