آریان عطارپور و روایتی از جنگ ۱۲ روزه
آریان عطارپور درباره فیلم جدید خود که موضوع آن یک عاشقانه در دل جنگ ۱۲ روزه است، گفت: این فیلم یک اثر ضد جنگ است. در آن به‌جای پرداختن به ابعاد سیاسی، بر تنهایی آدم‌ها و تجربیات جمعی آن‌ها در این موقعیت بحرانی تأکید شده است.
این تهیه‌کننده و کارگردان مستند، درباره‌ی فیلم جدید خود که موضوع آن یک عاشقانه در دل جنگ ۱۲ روزه است گفت: این فیلم یک مستند تجربی است که بر اساس مکالمات واقعی دو نفر در دوران جنگ ساخته شده است. داستان آن زندگی یک فیلمساز را روایت می‌کند که روزهای جنگ را فیلمبرداری کرده، البته بخشی از تصاویر فیلم بازسازی شده‌اند.
کارگردان مستند «سالسوس» درباره بستر روایت توضیح داد: محل وقوع داستان شمال شرق تهران است؛ جایی که به دلیل وجود شهرک‌های نظامی، آماج حملات دشمن بود. بخش عمده فیلم در همین منطقه فیلمبرداری شده است. در حال حاضر پروژه در مرحله تدوین قرار دارد.
کارگردان مستند «پرده‌خوانی سینمای جنگ» درباره نگاه خود در مستند تازه‌اش افزود: این فیلم یک اثر ضدجنگ است. در آن به‌جای پرداختن به ابعاد سیاسی، بر تنهایی آدم‌ها و تجربیات جمعی آن‌ها در این موقعیت بحرانی تأکید شده است.
عطارپور با اشاره به ارتباط آثار پیشین خود با این فیلم توضیح داد: کسانی که کارهایم را دنبال کرده‌اند، حتماً اشتراکاتی میان آن‌ها پیدا می‌کنند. در تمام فیلم‌هایم رگه‌هایی از سینمای داستانی و تجربی وجود دارد. اغلب مایلم بن‌مایه آثارم را در روایت‌های شخصی‌تر جستجو کنم.
او در ادامه درباره چالش‌های ساخت این مستند گفت: مهم‌ترین دشواری کار، جلب اعتماد افراد برای همکاری بود، ما هنوز درگیر ناامنی‌های روانی پس از جنگ هستیم و نسبت به آینده احساس بی‌ثباتی داریم. غیر از این، همه‌چیز خوب و مطابق برنامه پیش رفت.
تهیه‌کننده «میر و مار» درباره انتظاراتش از آینده این فیلم اظهار کرد: هرچند حضور در محافل هنری و جشنواره‌ای حائز اهمیت است؛ اما در درجه‌ی اول، مایلم فیلم‌هایم اکران‌های گسترده‌ای داشته باشد و مردم موفق شوند آن‌ها را تماشا کنند و در احساسات منِ خالق اثر شریک شوند.
او ادامه داد: هر فیلم برای من مانند یک ترانه یا آواست. وقتی مخاطبان آن را می‌بینند و خوششان می‌آید، انگار بعد از من آن آوا را تکرار می‌کنند و با من هم‌آواز می‌شوند. ارزشمندترین بخش کار همین است؛ اینکه بفهمم فقط من نبوده‌ام که چنین حسی داشته‌ام.
عطارپور افزود: در تمام کارهایم همین حس را دارم. دلم می‌خواهد مخاطب از همان زاویه‌ای فیلم را ببیند که من دیده‌ام تا احساس تنهایی نکنم. حتی وقتی در مقام تهیه‌کننده هستم، موضوعاتی را انتخاب می‌کنم که اگر کارگردان بودم هم علاقه‌مند به ساختشان بودم.
او درباره پروژه‌های جدیدش گفت: به‌تازگی موفق شدم برای یکی از فیلم‌های مستقلم به نام «مشاهدات میدانی» که سال‌ها پیش ساخته بودم، مجوز بگیرم؛ مجوزی که در دولت قبل صادر نشد. همچنین فیلمی به نام «امواج منجمد» را به تهیه‌کنندگی آقای فرهاد ورهرام، برای شبکه مستند در دست کار دارم. علاوه بر این، پروژه‌ای درباره‌ی مرحوم ذبیح‌الله منصوری با همکاری مرکز گسترش در حال تولید است که تهیه‌کنندگی آن را بر عهده دارم و کارگردانی‌اش بر دوش حنیف شهپرراد است.
مستند تازه آریان عطارپور که درباره جنگ ۱۲ روزه است، هنوز نامی ندارد. این فیلم را مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی تهیه می‌کند.
آریان عطارپور پیش‌تر مستندهایی چون «چغامیش»، «سالسوس» و «پرده‌خوانی سینمای جنگ» را کارگردانی، و آثاری چون «میر و مار» و «نان بی‌جان» را تهیه کرده است.
منبع: ایسنا
