بهمن رجبی از خانه هنرمندان به خانه ابدی رفت؛ وداع با یک هنرمند پیشگام

پیکر مرحوم بهمن رجبی مدرس موسیقی، پژوهشگر و از نوازندگان عرصه تمبک نوازی روز دوشنبه بیست و چهارم شهریور از مقابل خانه هنرمندان ایران به سمت قطعه ۳۰۱ بهشت زهرا (س) تشییع شد تا در کنار قطعه‌ای که همسرش در آن آرمیده، به خاک سپرده شود.

علی اکبر شکارچی، کیهان کلهر، حمیدرضا نوربخش، اینانلو، حسین علیشاپور، شهرام صارمی، حمیدرضا عاطفی، فربد یداللهی، شروین مهاجر ، نیما جوان، امیر شریفی، امیر اثنی عشری، آرش فرهنگ فر و جمعی دیگر از اهالی موسیقی از جمله هنرمندانی بود که در این‌ مراسم حضور داشتند.

مرتضی اعیان از هنرمندان پیشکسوت عرصه موسیقی و دوست صمیمی مرحوم بهمن رجبی در این مراسم با ذکر خاطراتی از همکاری مشترک خود با این هنرمند گفت: آشنایی من و بهمن از دهه ۵۰ در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی بود و از همان زمان درباره شیوه های مختلف تمبک نوازی بحث و تبادل نظر داشتیم در این مسیر کارهای مشترک فراوانی هم انجام دادیم که در برگیرنده تجربیات ارزشمند و خاطرات زیادی بود.‌

علی اکبر شکارچی نوازنده و مدرس پیشکسوت موسیقی کشورمان درباره شخصیت هنری بهمن رجبی اظهار کرد: ای کاش قبل مرگ بهمن رجبی او را می دیدم از این بابت هم خیلی متاسفم. وی نیازی به تعریف و تمجید من ندارد چرا که همه بر توانایی های این نوازنده واقف هستند.
وی افزود: بهمن رجبی هنرمندی با وسواس زیاد بود که توانست خدمات ارزنده ای را به موسیقی ایران ارائه دهد. وی همواره یکی از پرچمدارانی بود که جان و وجودش برای مردم بود و وقتی وصیتش را خواندم افسوس خوردم چرا چنین هنرمندی باید چنین وصیت نامه غم انگیزی داشته باشد.

شکارچی با روایت خاطراتی از فعالیت های هنری خود با مرحوم رجبی ادامه داد: کاش این همه آدم هایی که اینجا هستند به جای ایستادن و ابراز همدردی می آمدند و در تجلیل از زنده یاد رجبی تمبک نوازی می کردند. مسیری که آرزوی من هم هست و دوست دارم بعد از مرگم هنرمندان در مراسم تشییع کمانچه نوازی کنند.

وی در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: ما وقتی تا این حد به موسیقی وابسته هستیم  باید احترام ما هم به هنرمندان از دست رفته نیز چنین باشد . کاری که بهمن رجبی برای موسیقی کرد هم دقیقا شایسته چنین نکوداشت و بزرگداشتی است.

پس از صحبت‌های شکارچی قطعه ای آوازی با هنرمندی پارسا حسندخت برای حاضران در مراسم اجرا شد.

پیمان سلطانی رهبر ارکستر و آهنگساز نیز در بخش دیگری از این مراسم گفت: مرحوم رجبی انسان بسیار تنهایی بود. او نگاه متفاوتی به فرهنگ و موسیقی داشت که گاه نظرات ایشان را به اغراق در جامعه موسیقی معنا کرده اند. او همواره درباره هم نسلانش به خوبی تعریف می کرد. اگرچه به واسطه برخی از صحبت ها گاه کدورت هایی پیش می آمد که ما تلاش می کردیم این کدورت ها را برطرف کنیم اما اشخاص نامرتبط فاصله هایی را ایجاد می کردند. گرچه من بارها از زبان استاد علیزاده و استائ مشکاتیان دلتنگی شان از بهمن رجبی را شنیدم.

وی افزود : امیدوارم از این پس شاهد برخی کدورت ها که از زبان برخی افراد در جامعه موسیقی میان هنرمندان برافروخته می شود نباشیم و اجازه ندهیم چنین فضایی ادامه پیدا کند.

مصطفی محرمی از افرادی که طی این سالها در کنار مرحوم رجبی حضور داشت در بخش پایانی مراسم تشییع گفت: از طرف بابک رجبی پسر مرحوم رجبی و برخی شاگردان از شما بابت حضورتان قدردانی می کنم. من در این مدتی که کنار مرحوم رجبی بودم یاد گرفتم اندیشه و راهی را انتخاب کنم که مشتمل بر هنر تمبک نوازی و جهان بینی و اندیشه متفاوت داشتن بود.

وی افزود: دلم از تنهایی بهمن رجبی پر است و امیدوارم روزی فرا برسد که از دلایل این تنهایی حرف بزنم.

زنده یاد بهمن رجبی از اولین نوازندگان معاصر تمبک است که در آثار و کنسرت‌های خود توجه ویژه ای به تمبک به عنوان یک ساز تک نواز مبذول داشت و آثار وی و ابداعات او در زمینه تکنوازی تمبک موید این نکته است.

از ابداعات وی در تکنیک نوازندگی تنبک می توان به افزودن ۱۱ نوع ریز اشاره کرد.

تالیف کتاب های آموزشی از جمله «آموزش تمبک – ابتدایی و متوسطه»، «آموزش تمبک – عالی و وفوق عالی»، «تمبک و نگرشی به ریتم از زوایای مختلف» از جمله آثار پژوهشی و تالیفی زنده یاد بهمن رجبی به حساب می آید.

حضور در پروژه هایی چون «سواران دشت امید» اثر حسین علیزاده، «گفتگوی چپ و راست» با همراهی فربد یداللهی، «مکتب عشق» به آهنگسازی مازیار شاهی، «نظم و وزن»، «آوای چکاد» با همراهی علیرضا جواهری، «گلچین یک و دو» اثر رضا شفیعیان و حضور در چندین اجرای زنده موسیقایی از جمله فعالیت های مرحوم بهمن رجبی به حساب می آید.

منبع: مهر