تلاش بازی‌سازان ایرانی در چنبره تحریم، فیلترینگ و بی‌ثباتی اقتصادی

یک بازی‌ساز، تحریم، فیلترینگ اینترنت، بی‌ثباتی اقتصادی و کمبود نیروی متخصص را به عنوان عوامل اصلی دشوارکننده مسیر بازی‌سازی در ایران عنوان کرد.

مهدی قناعت‌زاده بازی‌ساز گفت: هر شغلی طبیعتاً چالش‌های خاص خود را دارد و هنگام شروع، همیشه کار ساده‌ای به نظر نمی‌رسد. در سال‌های ابتدایی فعالیت ما زمانی که در حال یادگیری و کسب تجربه بودیم، بزرگ‌ترین مشکلی که با آن مواجه شدیم کمبود نیروهای متخصص در زمینه بازی‌سازی بود. از آنجایی که در استان بوشهر فعالیت می‌کردیم، پیدا کردن افراد توانمند در این حوزه طی سال‌های ۹۵ تا ۹۸ چالش بزرگی برای‌مان محسوب می‌شد. به مرور و پس از تلاش فراوان توانستیم گروه خود را تشکیل دهیم. اما با شکل‌گیری تیم، چالش‌های جدیدی آغاز شدند که می‌توان گفت از آنجا مشکلات اصلی ما شروع شد.

وی ادامه داد: یکی از اصلی‌ترین مسائلی که با آن روبه‌رو شدیم، تحریم‌ها و فیلترینگ بود. این دو مورد تأثیر مستقیمی روی روند کاری ما گذاشتند. بخش عمده‌ای از فعالیت ما نیازمند استفاده از اینترنت و ابزارها یا نرم‌افزارهای خارجی است. اما به دلیل تحریم‌ها نمی‌توانستیم به بسیاری از سرویس‌های مورد نیاز خود دسترسی داشته باشیم و مجبور بودیم راه‌های جایگزینی پیدا کنیم.

موضوعات اقتصادی روی فعالیت بازی‌سازان تأثیر می‌گذارد

این بازی‌ساز گفت: وقتی این مشکل به نوعی مدیریت می‌شد، مسئله فیلترینگ و کندی اینترنت مجدداً کار را دشوار می‌کرد. علاوه بر این موارد، بحث اقتصادی نیز بر فعالیت ما تأثیرگذار بوده است. عدم ثبات اقتصادی باعث شد تجهیزات مورد نیاز گران‌تر شوند و پرداخت حقوق و دستمزد نیروهای متخصص با افزایش قابل توجهی روبه‌رو شود.

وی یادآور شد: در نهایت ترکیب عوامل مختلف نظیر تحریم‌ها، فیلترینگ، بی‌ثباتی اقتصادی و دشواری یافتن نیروی انسانی، مراحل کاری ما را پیچیده‌تر کرد و شرایط را برای پیشرفت سخت‌تر کرد. این عوامل در سال‌های اخیر فشار قابل توجهی بر فعالیت ما وارد کرده‌اند که همچنان چالش‌هایی ادامه‌دار باقی مانده‌اند.

قناعت زاده گفت: دسترسی‌های محدود به ابزارها و نرم‌افزارهای خارجی یکی از مشکلاتی است که به‌شدت بر کار ما تأثیر گذاشته است. بسیاری از این نرم‌افزارها یا به‌خاطر تحریم‌ها قابل‌دسترسی نیستند یا با محدودیت‌هایی مواجه‌اند. اگر این تحریم‌ها برطرف می‌شد، طبیعتاً شرایط خیلی بهتر می‌شد. حالا که نمی‌توانیم روی رفع تحریم‌ها حساب کنیم، مسئله دیگر اختلالات اینترنت است که اخیراً شدیدتر شده است.

وی ادامه داد: این موضوع به‌ویژه برای تیمی مثل ما که به‌صورت پراکنده کار می‌کنیم، بیشتر به چشم می‌آید. مثلاً اعضای تیم که در شهرهای مختلف هستند و با هم در ارتباط هستیم، بنابراین گاهی هماهنگی و ارتباط دشوار می‌شود. برای خودم هم پیش آمده که به دلیل همین محدودیت‌ها مجبور شدم پروژه‌های سبک‌تر و کم‌ریسک‌تر را انتخاب کنم تا بتوان کارها را راحت‌تر و سریع‌تر به اتمام رساند.

پروژه‌های سنگین با امکانات موجود ریسک بالاتری دارند

این بازی ساز گفت: پروژه‌های سنگین با امکانات موجود ریسک بالاتری دارند و با توجه به شرایط فعلی، ما توانایی پذیرش این ریسک‌ها را نداریم. درست است که ساخت پروژه‌های بزرگ و باکیفیت نیازمند صرف زمان و منابع بیشتری است، ولی شرایط حال حاضر اجازه نمی‌دهد به این سمت برویم. برخی تیم‌ها شاید توانایی یا دل و جرأت بیشتری برای پذیرش این ریسک‌ها داشته باشند، اما متأسفانه ما در سال‌های اخیر ضربه‌های زیادی از این وضعیت خورده‌ایم و هم اکنون محتاط‌تر عمل می‌کنیم. در نهایت سعی کردیم پروژه‌هایی با پیچیدگی کمتر انتخاب کنیم و خوشبختانه تا الان نتیجه قابل قبولی گرفتیم. البته این چالش همچنان پابرجاست و امیدوارم در آینده این مشکلات اساسی رفع شوند، هرچند که فعلاً شرایط تغییر چندانی نکرده است.

در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، وی خاطرنشان کرد: برخی از همکارانم طی چند سال اخیر که در زمینه بازی‌سازی فعالیت می‌کردند، به دلیل اینکه نتیجه مطلوبی نگرفتند، مجبور شدند این حرفه را ترک کنند و شغل دیگری پیدا کنند. این قضیه برای خیلی‌ها در اطراف من اتفاق افتاد. افرادی که با من کار می‌کردند، وقتی با مشکلات این صنعت مواجه می‌شدند، مدتی می‌ماندند اما نهایتاً کنار می‌کشیدند. حتی خودم هم گاهی تعجب می‌کنم که چطور توانستم طی این سال‌ها در این مسیر باقی بمانم.

قناعت‌زاده گفت: ما با یک گروه کوچک از دوستان همشهری‌مان کار می‌کردیم و روی پروژه‌ها وقت می‌گذاشتیم، ولی وقتی می‌دیدیم نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود، بعضی‌ها مجبور می‌شدند از شهر خودشان بروند و جای دیگری شغلی پیدا کنند. یکی از دوستانم هم همین وضعیت را داشت. او به شهر دیگر رفت و حالا در یک شرکت دیگر کار می‌کند. چون در شهرستان‌های کوچک شرکت‌های خصوصی مرتبط با نرم‌افزار و برنامه‌نویسی کمتر پیدا می‌شوند، بسیاری مجبور می‌شوند به شهرهای دیگر مهاجرت کنند. این نوع مهاجرت شغلی در اطراف ما بسیار دیده می‌شود. افراد وقت‌شان را برای یکی دو سال در این صنعت صرف می‌کنند، اما گاهی هیچ تغییری اتفاق نمی‌افتد و حتی بعد از آن زمان هم احتمال شکست بالاست.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شش + دوازده =

دکمه بازگشت به بالا