رادیوگرافی یک مستند در «دیدار بلوط»؛ فیلمی که پنج دهه قبل را زنده کرد
به گفته فرهاد ورهرام، مستند «دیدار بلوط» بازخوانی دوباره یکی از مهمترین آثار مردمنگارانه سینمای مستند ایران به نام «بلوط» است.
فرهاد ورهرام کارگردان مستند «دیدار بلوط» که در بخش مسابقه مستندهای نیمهبلند ملی نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد در گفتگو با خبرنگار مهر درباره روند شکلگیری این اثر و ویژگیهای آن توضیح داد: سال ۱۳۴۶ فیلمی با عنوان «بلوط» ساخته شد؛ اثری بدون گفتار که لوکیشنها و افراد حاضر در آن مشخص نبودند. من پس از مدتها جستجو، همه لوکیشنها و شخصیتهای آن فیلم را پیدا کردم و براساس همان اثر و کارگردانش، مستند «دیدار بلوط» را ساختم.
کارگردان مستند «سیاهان جنوب» افزود: مستند «دیدار بلوط» از نظر ماهیت یک اثر مردمشناسی محسوب می شود و اهمیت آن در مقایسه تصویری یک منطقه پس از گذشت حدود پنجاه سال است. درواقع مستندساز امروز دوباره به همان فضا برگشته و تغییرات مکانی، اجتماعی و انسانی آن را ثبت کرده است.
این فیلمساز درباره ویژگی برجسته مستند «دیدار بلوط» گفت: فیلم «بلوط» به کارگردانی نادر افشارنادری، یکی از مهمترین آثار مردمشناسی در تاریخ سینمای مستند ایران است. هدف من این بود که پس از سالها این اثر را نوعی کالبدشکافی، یا به تعبیر بهتر، رادیوگرافی کنم؛ بازگشتی به فیلمی که پنج دهه از ساخت آن گذشته است. درواقع آن را دوباره بازبینی و بازخوانی کردم.
کارگردان مستند «تاراز» در پایان درباره جشنواره «سینماحقیقت» گفت: تنها جشنواره مهم حوزه مستند در کشور، جشنواره «سینماحقیقت» است. جشنواره فیلم فجر برای سینمای مستند اهمیت بالایی ندارد اما جشنواره «سینماحقیقت» رویدادی معتبر است که بدنه سینمای مستند ایران به آن تکیه میکند و برگزاری این جشنواره موجب دیدهشدن آثار مستند میشود.
مستند «دیدار بلوط» در بخش مسابقه مستندهای نیمهبلند ملی نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» رقابت میکند.
