«دزدان مروارید» پلی میان تاریخ و دهه هشتادیها
محراب عبدالله زاده، کارگردان فیلم داستانی نیمهبلند «دزدان مروارید» از نحوه ورود خود به عرصه هنری گفت: «مسیر هنری من از سال ۱۳۹۱ با عضویت در کانون فکری کودکان و نوجوانان آغاز شد؛ در این نهاد، مهارتهای پایهای از جمله فیلمسازی را کسب کردم. فعالیت حرفهای خود را از سال ۱۳۹۸ به طور جدی و متمرکز در حوزههای فیلمسازی و تئاتر آغاز کردم.»
او درباره فعالیتهای هنریاش افزود: «یکی از دستاوردهای مهم من، خلق عروسک «ساری انک» (برگرفته از شخصیت داستانی ماهپیشونی در ادبیات شفاهی آذربایجان) است. این کار توانست در فراخوان بینالمللی «ایساک» در مکزیکوسیتی حضور پیدا کند و در موزه مکزیک بهعنوان نماد آداب و رسوم و فرهنگ ایرانی به نمایش گذاشته شود.»
محراب عبدالله زاده درباره ایده اصلی ساخت «دزدان مروارید» گفت: «با توجه به علاقه مفرط به سینما و محدودیتهای ساختاری در شهرستان، تولید خود را با تجهیزات موبایلی آغاز کردم که اثر «دزدان مروارید» اولین نتیجه آن است؛ فرآیند تولید این اثر از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ به طول انجامید. ایده اصلی آن از مطالعه عمیق و علاقه وافر به سینمای انقلابی، به ویژه سریال «معمای شاه»، نشأت گرفت. این اثر اقتباسی متقن از زوایای تاریخی «معمای شاه» در باب شخصیت امام خمینی (ره) و محصول دو سال پژوهش و مطالعه دقیق بر منابع معتبر انقلابی است.»
این کارگردان دهه هشتادی درباره چالشهای تولید گفت: «ورود به این عرصه خالی از چالش نبود؛ محدودیتهای مالی و نگاههای منتقدانه در فضای شهرستان، الزامآور انجام کار مضاعف بود.»
عبداللهزاده با اشاره جشنواره عمار بهعنوان یک پل ارتباطی بیان کرد: «جشنواره مردمی فیلم عمار نه تنها یک فرصت برای ارائه اثر، بلکه همانند پل ارتباطی حیاتی است؛ پلی که میتواند نگاه نسلهای جدید و جوانان دهه هشتادی را که ممکن است دچار فاصلهگیری یا سوءبرداشت از تاریخ انقلاب شده باشند، دوباره به محتوای اصیل مرتبط با شهدا و دستاوردهای انقلاب متصل کند.»
به گزارش دانشجو، او افزود: «از طریق سپاه شهر ماکو در استان آذربایجان و مسئول رسانهای شهر با جشنواره مردمی فیلم عمار آشنا شدم و با توصیه ایشان اثر «دزدان مروارید» را برای شانزدهمین دوره از جشنواره مردمی فیلم عمار ارسال کردم.»
محراب عبداللهزاده، کارگردان اثر «دزدان مروارید» در پایان گفت: «امیدوارم نوجوانان و جوانان کشور با مطالعه و تحقیق درباره تاریخ سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کشور و تدوام در تحقیق، منابع با ارزش ملی را فراموش نکرده و با بصیرت تاریخی، ایران را همواره در مسیر تعالی و قلهها حفظ کنند.»
