کودک با خیال و فانتزی زندگی میکند؛ نمایشهای نوجوانانه فقیر هستند
همراه با آثار جشنواره تئاتر کودک و نوجوان؛
کارگردان نمایش «قصه خورشید و ماه و لیلا» از آثار سیامین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان بر اهمیت و نقش خیال و فانتزی در نمایشهای کودک تاکید کرد.
سعید پورشعبانیان کارگردان نمایش «قصه خورشید و ماه و لیلا» که در بخش کودک سیامین جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان همدان شرکت کرده است در رابطه با موضوع این نمایش توضیح داد: نمایش ما یک نمایش کودک است که به گردش خورشید، ماه و سیارات منظومه شمسی میپردازد. در روز تولد لیلا، روز شب میشود و توالی روز و شب بههم میریزد. بینظمی در روز و شب بحرانهای مختلفی را به بار میآورد؛ گیاهان پژمرده میشوند، زمان از دست میرود و خانواده دچار تشویش میشود. در این موقعیت لیلا به آسمان سفر میکند تا این مشکل را حل کند.
آسمان همیشه برای بشر جذاب و رمزآلود بوده است
وی ادامه داد: آسمان از آغاز خلقت همواره یکی از پرسشهای بشر بوده است و همیشه میخواسته تا بداند این نقاط نورانی چه هستند و بدین ترتیب بیشترین افسانهها درباره آسمانها و ستارگان ساخته شده است که جملگی حاصل پرسشها و خیالهای آدمی بوده است. هرچند بشر امروز اطلاعات بیشتری در این باره دارد ولی هنوز برای او سوالات بسیاری وجود دارد. این کنجکاوی در بچهها نیز هست و خودم هم زمانی که بچه بودم همیشه این موضوع و پیوند میان آسمان و زمین برایم جالب بوده است. علاوه بر این، این نمایش یک آموزش علمی نیز است.
پورشعبانیان در رابطه با جشنواره امسال بیان کرد: در جشنواره امسال نسبت به سالهای قبل در حوزه کودک کارهای خوب و قَدری آمدهاند که جملگی چه در اجرا و چه در متن سرشار از خلاقیت و نگاههای تازه هستند. جشنواره امسال پربار بود ولی شاید از آنجا که مقداری با عجله برگزار شد و شرایط خاصی نیز وجود داشت از استقبالی که مردم در سالهای پیش برای تماشای اجراها نشان می دادند، کاسته شده بود. البته سالنها پر بود اما از تعداد تماشاگران کمی کم شده است. تا حدود پنج سال پیش بخش کودک و نوجوان همیشه باهم بود و بعدتر نوجوان را جدا کردند که تصمیم درستی بود چراکه نوجوانی از کودکی بسیار متفاوت است. از آنجا که همدان سالهاست میزبان جشنواره تئاتر کودک و نوجوان است، جای خودش را در دل مردم باز کرده و نقشی اثرگذار دارد. در حوزه نوجوان اما نسبت به کودک پیشرفت کمتری حاصل شده و مسائل نوجوانان کمتر روی صحنه تئاتر رفته است و تعدادشان باید خیلی بیشتر از این باشد. نمایشهای حوزه نوجوان فقیر است و این رده سنی به کار تئاتر نیاز دارد و نباید این نسل را فراموش کرد. این جشنواره را همیشه بزرگ دیدهام و استقبال از آن هم همیشه خوب بوده است.
سعی کردم تا خیال و فکر کودک را برانگیخته کنم
به گزارش مهر، وی افزود: نمایشهای کودک به لحاظ تنوع نگاه خوب بودند و امسال این احساس در مخاطب به وجود میآمد که انگار نگاه جدیدی شکل گرفته است. اساطیر، شاهنامه و عرفان به خوبی به زبان کودک وارد نمایشها شده و از لحاظ شیوههای اجرایی نیز تازگی به چشم میآید. مثل قبل دکورهای خالی یا خیلی پرطمطراق دیده نمیشود و کارها نمایشیتر و کارآمدتر شدهاند.
کارگردان نمایش «قصه خورشید و ماه و لیلا» در پایان با اشاره به ویژگیهای اجرایی این نمایش عنوان کرد: غالب نمایشهای کودک فانتزی است چراکه کودک با فانتزی متولد میشود و فانتزی زندگی میکند. اگر به کودکی خودمان رجوع کنیم خواهیم دید که همیشه به خیال توجه داشتهایم و نه واقعیت. من هم در شیوه اجرایی و ساختاری که برای این نمایش در نظر گرفتم، تلاش کردم تا جایی که ممکن است گونهای از نشاط را به صحنه ببرم که به خیال منجر میشود. از مستقیمگویی پرهیز کردم تا تخیل برانگیخته شود و از سرد بودن و نصیحت کردن نیز فرار کردم و سعی کردم تا در قالب فانتزی کار را به شکلی ارائه کنم که تخیل و فکر کودک برانگیخته شود. کودک تا از کاری لذت نبرد آن را نگاه نمیکند و نمیشود با مفاهیم صحنه ساخت.
