امیرحسین اکاتی: «خیال آمدن تو»ادامهی یک دغدغهی قدیمی بود

امیرحسین اکاتی تهیهکننده مستند سینمایی «خیال آمدن تو» که در بخش شهید آوینی نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» حضور دارد ، درباره انگیزهی تهیهکنندگی «خیال آمدن تو» بیان کرد: ادامهی یک دغدغهی قدیمی بود؛ دغدغهای که از مجموعهی «رخ مادر» میآمد و بسیار دنبال این بودم که به قصهی مادری بپردازم که مفهوم انتظار در زندگیاش بسیار پررنگ باشد. سعی مان این بود که این مستند به جای روایت مستقیم فقدان فرزند به سراغ زیست روزمره مادری برود که زندگیش سالهاست با امید و خیال بازگشت پسرش معنا پیدا کرده است. انگیزهی اصلی منم این بود که در روایتی بیاغراق، صادق و انسانی از انتظار بتوانیم ارائه دهیم تا تماشاگر بتواند با آن همذاتپنداری کند.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا کارگردانی «خیال آمدن تو» را خود برعهده نگرفته است، گفت: حضورم در فصل اول و دوم «رخ مادر» بیشتر معطوف به هدایت کلی پروژه بود اما در فصل سوم تصمیم گرفتم که کارگردانی کار را برعهده بگیرم. برای همین حس کردم قصه مستند «خیال آمدن تو» برای روایت نیازمند نگاهی تازه و ایده خلاقانه است. پس با سیامک میثاقی صحبت کردم و دیدم ایشان به عنوان کارگردان حساسیت و درکی متفاوت نسبت به جهان این قصه دارد و نگاه مشترکی داریم، پس ترجیح دادم که به عنوان تهیهکننده در این پروژه باشم و کارگردانی رو به او بسپارم تا این نگاه و ایده تازه باعث شکلگیری اثری متفاوتتر شود.
به گزارش صبا، تهیهکننده مستند سینمایی «خیال آمدن تو» درباره همکاری با سیامک میثاقی کارگردان اثر مطرح کرد: این همکاری که بین من و سیامک شکل گرفت، حاصل گفتگوهای طولانی درباره فرم، لحن و حتی شکل گیری موقعیتهای این مستند بود. از همان ابتدا ما سر این موضوع توافق کردیم که این مستند نباید توضیحگو یا احساس زده باشد بلکه روایتی صادقانه از خانوادهایست که قهرمان قصهشان مادر هست و در کنار چشم انتظاری، شهید هم تعریف میشود.
اکاتی ادامه داد: همفکری ما بیشتر در سطح جهانبینی و رویکردی که نسبت به روایت این قصه داشتیم، بود. اینکه اجازه دهیم لحظهها و موقعیتهایی که در فیلم ایجاد میشود، خودشان به واسطهی آن تصویری که ارائه میدهیم، حرف بزنند. خداراشکر با یکدیگر همنظر بودیم و همین گفتگوها و حرفهایی که میزدیم، شفافتر شدن مسیر روایت فیلم میشد.
وی با بیان اینکه شخصت محوری مستند و محور اصلی روایت مادر است، گفت: انتظار تجربه فردی صرف نیست بلکه زیست جمعی است که ما سعی کردیم در این خانواده این مساله را نشان دهیم یعنی همهی اعضای خانواده از نبودن یک نفر حرف میزنند که جای خالیاش حس میشود. حضور دیگر اعضای خانواده هم کمک کرد تا مخاطب ابعاد مختلف این فقدان و امید به بازگشت و این امید درون مادر را بیشتر لمس کند بدون اینکه تمرکز از مادر برداشته شود. این انتخاب باعث شد که روایت از یک تک صدایی خارج شود و عمق بیشتری پیدا کند.
تهیهکننده مستند سینمایی «خیال آمدن تو» با بیان اینکه ساخت این مستند سه ماه طول کشید، تصریح کرد: اما چالش اصلی ما زمان نبود، بیشترین چالش ما اعتمادسازی و ایجاد فضایی بود که مادر و خانواده راحت باشند و بهترین خروجی را داشته باشیم. نزدیک شدن به چنین سوژههایی با توجه به تمام تجربهای که در مجموعه «رخ مادر» داشتیم، نیازمند صبر، احترام و پرهیز از شتابزدگی به واسطهی سن سوژهی اصلی قصهای این چنینی است. همچنین تلاش کردیم که دوربین هیچ وقت تحمیلگر نباشد و حضورش به طبیعیترین شکل ممکن باشد.
اکاتی در بخش دیگری از صحبتهای خود با بیان اینکه تهیهکنندگی مستند صرفاً مدیریت مالی یا اجرایی نیست بلکه حفظ خط فکری، مراقبت از لحن اثر و ایجاد تعادل بین نگاه کارگردان و واقعیت سوژه از وضایف اصلی تهیه کننده است، تاکید کرد: در مجموعه مستند تمرکز اصلی تهیهکننده روی انسجام ساختاری بین همه قسمتهاست اما در مستند تک قسمتی هر تصمیمی میتواند سرنوشت کل اثر را تغییر دهد. اساساً در مستندهای تک قسمتی مسئولیت تهیهکننده حساستر است و مراقبت باید بیشتر باشد.
وی درباره تیم تولید این اثر گفت: تلاش کردم تیمی جمع میکنم که پیش از این تجربهی همکاری با آنها داشتم تا جهانبینی و نگاهمان به این نوع قصهها یکی باشد و همدل و همفکر باشیم. هرکدام از عوامل این کار نسبت به حساسیت سوژه به دلیل سنی که داشتند، آگاه بودند و این مسئله روی جنس تصویربرداری، صدا و موقعیتهای صحنه کاملاً تاثیر میگذاشت و خداراشکر این هماهنگیها و فضای آرامی که بین گروه بود، باعث شد که روایت این فیلم منسجم، خوب و قابل قبول باشد.
تهیهکننده مستند سینمایی «خیال آمدن تو» با اشاره به اینکه قطعاً هر مستند تجربه متفاوت خودش را دارد، بیان کرد: به واسطه جهان قصهای که در مستند ایجاد میشود، تجربه متفاوتی برای منِ تهیهکننده رقم زد. «خیال آمدن تو» روایتیست که بر پایه یک خانواده شکل گرفته با یک قهرمان که مادر خانواده بود و انتخاب نوع فرمی که ما در این کار استفاده کردیم و لحن قصه تجربهی جدیدی برای من بود که بسیار هم ارزشمند است.
اکاتی با بیان اینکه جشنواره «سینماحقیقت» مهمترین بستر نمایش مستند در ایران است، گفت: حضور فیلم ما در این جشنواره بسیار فرصت ارزشمندی برای دیده شدن بود و من از این بابت بسیار خرسندم که این اتفاق برای مستندمان افتاد. همچنین جشنواره علاوه بر نمایش فیلمها، فضای گفتگویی بین فیلمسازان و صاحبان آثار است که این گفتگوها در جشنواره قاعدتاً فضای حرفهایتر و علمیتری دارد که و به تجربیاتمان میافزاید که این مساله بسیار ارزشمند است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ما سعی کردیم «خیال آمدن تو» فیلمی بدون اغراق و شعار و صادقانه باشد که بتوان با آن همذاتپنداری کرد. حضورش در جشنواره «سینماحقیقت» کاری تیمی بود و من از تک تک عوامل هم ممنونم که در مسیر تهیه و تولید این اثر کنارم بودند و توانستیم این مستند را بسازیم و به نمایش دربیاوریم.




