«موسیقی» برای بخشی از «فیلمسازان» بی‌ارزش است/ «کپی برداری موسیقی» در «ایران» بسیار آسیب زا شده است
«حمیدرضا یراقچیان» آهنگساز سینما و تلویزیون با بیان این مطلب که موسیقی برای بخشی از فیلمسازان بی ارزش شده است گفت: الآن موسیقی فیلم در دنیا بار ملودیک را کم کرده اما ما بیشتر بر پایه ملودی پیش می رویم. من همیشه این را عنوان می کنم که شما اگر صدای یک فیلم را بشنوید و تصویرش را نبینید اما ماجرای فیلم را متوجه شوید یعنی آن فیلم کار ضعیفی است و در مورد موسیقی هم همین مسأله صدق می کند.
آهنگساز فیلم های سینمایی «یک مرد، یک شهر» و «آزادی سرخ» اظهار داشت: فرآیند موسیقی در سینما از دو زاویه قابل بررسی است؛ در منظر بین المللی و همچنین فضای فرهنگی کشورمان!
وی ادامه داد: برای من به عنوان یک آهنگساز پیام یک اثر و اینکه آن اثر چه تأثیری در ساختار اندیشه انسان دارد بسیار مهم است؛ مثلا فیلم «جوکر۲» برای من نسبت به «جوکر» به دلیل آنکه پیام جذاب تری داشت و بار دراماتیک داشت بیشتر قابل توجه بود، مثل قسمت دوم «سکوت بره ها» که ریدلی اسکات می آید و شکوهی از یک جنایت نشان می دهد.
یراقچیان یادآور شد: موسیقی بین المللی در قالب سینمایی تا دهه ۷۰ و ۸۰ موسیقی وابسته به ملودی بود اما حدود ۳ دهه است که ساختار ملودی برداشته شده؛ فیلم های جدید وقتی موسقی شان را گوش می کنی بیشتر به شما فضای تصویری می دهد و مبتنی و متصل به فیلم است و از قالب شخصی بیرون نمی زند اما وقتی بدل به ملودی شود حواس به مخاطب سمت ملودی می رود. در دهه های اخیر به شدت به این طرف رفته. موسیقی به روح می نشیند از سینما مخاطب را تسخیر می کند.
این آهنگساز سپس با بیان اینکه امروز موسیقی در جهان خیلی متکی به ملودی نیست و بیشتر به فضاسازی فکر می کنند خاطرنشان کرد: خیلی از موسیقی ها فضاسازی می کنند اما تأثیرگذار نیستند. در ایران هم بسیار موسیقی های مبتنی بر فضاسازی ساختند اما فضا در نیامده و نتیجه اثر به دل مخاطب ننشسته است.
وی تأکید کرد: البته در سینمای جهان فیلم هایی را می بینیم که متصل به ملودی می شود اما فیلم ساختار ۷۰ سال قبل را دارد. مثلاً در «شیندلر لیست» نابغه موسیقی می آید موسیقی را مبتنی بر ملودی می سازد و نتیجه کار رویایی می شود. اگر قرار باشد من به عنوان آهنگساز کاری انجام دهم که ماندگار شود باید ببینم استراکچر فیلم فضای جدید دارد یا قدیمی و سپس بر اساس آن جلو بروم.
یراقچیان تصریح کرد: البته موسیقی برای بخشی از فیلمسازان بی ارزش شده است! کپی برداری موسیقی در ایران بسیار آسیب زا شده است. الآن موسیقی فیلم در دنیا بار ملودیک را کم کرده اما ما بیشتر بر پایه ملودی پیش می رویم. من همیشه این را عنوان می کنم که شما اگر صدای یک فیلم را بشنوید و تصویرش را نبینید اما ماجرای فیلم را متوجه شوید یعنی آن فیلم کار ضعیفی است و در مورد موسیقی هم همین مسأله صدق می کند.
آهنگساز فیلم های سینمایی «گرداب» و «حرکت اول» در بخش دیگری از این گفتگو متذکر شد: در ایران اینقدر همه چیز بر اساس روابط شده حتی موسیقی های پاپ کپی از یکدیگر شده اند. موسیقی ایران شخصیت پیشرو ندارد و پیرو شده و متأسفانه از ادوات کامپیوتری برای ساخت موسیقی استفاده می شود! ما گاهی حتی شاهد هستیم که موسیقی کپی روی یک فیلم گذاشتند و جایزه هم گرفتند و این یعنی حتی در داوری ها کارشناس درستی وجود ندارد.
وی در خاتمه این گفتگو گفت: گویا کیفیت مهم نیست و روابط مهم تر شده؛ این مسأله نه فقط در موسیقی که در سایر بخش های هنری نیز مشهود است؛ مثلاً ما بازیگران درخشان داریم که به آن ها اهمیت داده نمی شود اما ۷-۸ بازیگر مدام هستند. این اتفاق به معنای محدودیت هنر است و متأسفانه تجربه ثابت کرده کسانی که رانت دارند بیشتر جایگاه پیدا می کنند.
منبع: سینماپرس
