نقد فیلم های روز

«من دیگو مارادونا هستم»؛ تکرار کلیشه‌ای عقاید مدرنیستی به اسم پست‌مدرنیسم!

حتما انتظار من از یک فیلمساز روشنفکر زیاد بوده است. این نسل شبه‌روشنفکری ما اگر توان فهم، درک، بیان و…

بیشتر بخوانید »

یک سوژه دو نگاه؛ انتقاد به روش «بی‌بی‌سی»، انتقاد به روش «33 سال سکوت»!

چرا «ابوالفضل دوزنده» پس از 33 سال، سکوت خود را شکست و حاضر به برملا کردن رازهای خود در برابر…

بیشتر بخوانید »

«روضه نوح» یا روضه پوچ؟/ روایتی چرک از رزمندگان اعزامی از دیار نون!

در داستان ایشان اکثر رزمندگان به فکر فرار هستند و بسیجی‌ها نیز کمتر معرفی می‌شوند. بیشتر سربازان فراری مطرح می‌شوند.…

بیشتر بخوانید »

یک مقایسه بین دو فیلم پربحث؛ «قصه‌ها» و «۳۳ سال سکوت»، تفاوت بین نِق‌زن‌‌ها و منتقدان

«۳۳ سال سکوت»، در روزگاری که در سینمای ایران از سطحی‌ترین مشکلات اجتماعی و اقتصادی بر علیه سیستم استفاده می‌شود،…

بیشتر بخوانید »

نقد منتقد «تلگراف» بر فیلم تحسین شده کن 2015؛ Mad Max: Fury Road (مکس دیوانه: جاده‌ی خشم)

در فیلم مردانی رنگ‌پریده و لاغر مانند ملیس (Melies) اره ‌می‌شوند، به اطراف پرت ‌می‌شوند، ‌می‌میرند، و در انفجار‌ها منفجر…

بیشتر بخوانید »

منم «میشل پلاتینی» هستم!

«دیگو ...» بر پایه نظریه آشوب شکل می‌گیرد: در جام‌جهانی 86 دیگو مارادونا با دست گلی می‌زند که در نهایت…

بیشتر بخوانید »

«روباه»؛ در مسیر سینمای عامه‌پسندِ داستانگوی قهرمان‌محور

بنابراین به حاشیه رفتن اساس سینمای حادثه‌ای و تمام زیرمجموعه‌هایش، طبعا یکی از نتایج چنین سیاستی بود. سیاستی که حالا…

بیشتر بخوانید »

حکایت «شنا در زمستان» و یک فیلم ضد جریان

به هر حال، نمایش اعتیاد و معتادان، کار چندان ساده‌ای نیست. تمرکز بر این بلا هم مثل نمایش هر نوع…

بیشتر بخوانید »

من مقصرم یا افخمی؟

یوسفعلی میرشکاک: معلوم نیست افخمی چه هنگام دست از سر «روز شغال» برمی‌دارد. اما معلوم است که اگر در اروپا…

بیشتر بخوانید »

وقتی برای یک دکمه کت میدوزیم!

امیر ابیلی: یک: آیا «به درد خوردن» مهم است؟ در نقد و تحلیل فیلمی با مشخصات «چند متر مکعب عشق» که…

بیشتر بخوانید »
دکمه بازگشت به بالا