دوربین ها بخشی از آن را ثبت کردند و قلم ها نوشتند تا برای ابد این تاریخ ماندگار شود. تاریخی که پر از قصه است. قصه هایی که اتفاقا واقعی اند و نه خیال و رویا. قصه هایی که بیشتر از آن که جنگی باشند، عاشقانه اند. عشقی بی واسطه به خدا، به وطن، به خانواده.
ارتداد ناتوانی ما را در برابر “زمان” به وضوح روایت می‌کند. ناتوانی در برابر حوادث، در برابر فتنه، در برابر بلا… بلا را ما انتخاب نمی‌کنیم. بلا خودش سر زده می‌آید و ماهیچه‌های کرخت و خواب‌آلود تاریخ را به تحرک وامیدارد. بلا می‌آید تا تاریخ زخم بستر نگیرد و این ناتوانی بزرگ ماست که نمی‌توانیم به عقب بازگردیم تا جلوی حادثه‌ای را بگیریم یا آن را به شکل دیگری رقم بزنیم.
یادداشت محمدرضا شهبازی برای رمان ارتداد در هفتمین نشریه تلگرامی هفت راه به نظر من مهمتر از حرف زدن درباره «ارتداد»، حرف زدن درباره نویسنده ارتداد است. و این البته به هیچ وجه به معنای کم‌اهمیت بودن ارتداد، یا اینکه نمی‌شود درباره‌ش زیاد حرف زد، نیست. ارتداد رمان خوبی‌ست. از یک ایده ناب و هیجان‌انگیز […]
یادداشت مهدی خانعلی زاده برای رمان ارتداد در هفتمین نشریه تلگرامی هفت راه «امروز بیست و سوم بهمن ۱۳۵۷ است و انقلاب اسلامی ایران به پیروزی نرسیده است!» همین نیم خط سوژه به اندازه‌ای هیجان‌برانگیز و تکان‌دهنده است که «ارتداد» را به مهمترین اثر وحید یامین‌پور تبدیل می‌کند. «ارتداد»،که کاش اسمش «دریا» بود و شخصیت […]
این‌ها بخشی از چند ترانه گروه ماکان بند است. مشت نمونه خروار ۹۹ درصد موسیقی‌های مجاز پرمخاطب این روزها. نمونه کار گروه‌ها و خواننده‌هایی که حتی در برنامه‌های پرمخاطبی مثل «دورهمی» و «خندوانه» و …. تبلیغ شده و می‌شوند. در ظاهر موسیقی مطلوب سیستم رسمی.
فاطمه ترکاشوند محمد رسول‌اف دیروز جایزه خرس‌طلایی را از جشنواره برلین به خاطر فیلم «شیطان وجود ندارد» برد. احسان رسول‌اف هم دو سال پیش جایزه ویژه هیات داوران را به خاطر تهیه‌کنندگی فیلم «بمب، یک عاشقانه» از جشنواره فیلم فجر دریافت کرد. جلال رسول‌اف، از سال ۷۶ در سمت رییس هیات مدیره یا مدیرعامل بانک‌های […]
امیر ابیلی «درخت گردو» روضه است. روضه‌ی مظلومیت کردها در ماجرای شیمیایی سردشت. اینجا از فیلمنامه‌ی سینمایی خبری نیست. نباید منتظر اوج و فرود و کشمکش و نقطه عطف و…. باشید. «درخت گردو» فقط شرح مصیبت است. به قول هیئتی‌ها «روضه باز» هم هست. پرجزئیات و دقیق. در نمایش این مظلومیت هیچ ایرادی هم نیست. […]
ملکان در انتخاب موضوع هم باهوش است. او در «روز صفر» هم مثل «ویلایی‌ها» و «تنگه‌ی ابوقریب» و «غلامرضا تختی» به سراغ موضوعی رفته که بیشترین وفاق عمومی درباره‌ی آن وجود دارد و اصل آن چندان مورد مناقشه‌های جناحی و سیاسی نیست. شاید عدم حضور نشانه‌های دین‌دارانه در شخصیت قهرمان داستان او و سکانس کاریکاتوری مصاحبه‌ی جوانک مسئول هم در راستای همین هوشمندی او باشد؛ اما هر چه هست، «روز صفر» فیلمی است که می‌توان آن را به همه‌ی مخاطبان ایرانی پیشنهاد داد و مطمئن بود که آن‌ها پس از دیدن فیلم، حس خوبی به کشور خود خواهند داشت.
آرش فهیم هنر هفتم، ابتدا و قبل از هر چیزی اسباب حیرت است و سعید ملکان، با درک دقیق و عمیق این مهم، مهمترین فیلم سی و هشتمین دوره جشنواره فجر را آفریده است. «روز صفر» در میانه فیلم‌های اغلب سرد و زیر صفر، حرارت را نزدیک به صد می‌رساند. «روز صفر» فیلمی است که […]
داوود مرادیان «تومان» ساخته مرتضی فرشباف از آن دست فیلم‌هایی است که با شروع تیتراژ به تو می‌گوید مدعی فرمی غیر عرف برای روایت داستان خود است. قطع فیلم هم همین را می‌گوید. فیلم ظاهراً اسکوپ است اما هیچیک از آثار بصری لنزهای اسکوپ را در خود ندارد. از همین جا مشکلات یک فیلم بی‌مساله […]
«شنای پروانه» بیش از همه در میان آثار سال‌های اخیر شاید یادآور «لاتاری» و اساسا سینمای مهدویان باشد. چه در خط اصلی داستان که یک انتقام ناموسی است و چه در نوع دکوپاژ و پلان‌بندی. این البته احتمالا از ریشه مستند مشترک مهدویان و کارت نشات می گیرد و نکته‌ی بسیار مثبتی هم هست. حالا ما به جز «موسی»(هادی حجازی‌فر) لاتاری، یک قهرمان جنوب‌شهری دوست‌داشتنی دیگر هم داریم؛ «حجت»(جواد عزتی) شنای پروانه که یک قهرمان بومی آشناست. یک فاعل مقتدر که راه صلاح را از میان قتل و خون و مواد می‌یابد. کاش سینماگران ایرانی بفهمند که حتی راه انتقاد واقعی از دل خلق «قهرمان» در دل شرایط معیوب می‌گذرد.
علی جعفرآبادی از همان زمانی که محمد کارت با فیلم «بچه خور» در جشنوراه فیلم کوتاه تهران حاضر شد و از مهمترین فیلم آن سالِ سینمای جوان رونمایی کرد، ردپای عشق او به سینما و اینکه جز عطش برای قصه گفتن، بهانه‌ی دیگری مسیرش را به سمت سینما کج نکرده، قابل تشخیص و ردیابی بود. […]
خروج، رادیکال‌ترین فیلم حاتمی‌کیا در مضمون، در میان فیلم‌های سال‌های اخیرش است که البته پتانسیل بسیار بیشتری برای عمیق‌تر کردن مضمون اعتراضی‌اش داشت؛ فیلمی که تمام قدرتش در اجرا، کارگردانی و بازی نقش یک، و ضعف‌هایش در فیلمنامه و بازی‌های فرعی است. نزدیک‌ترین فیلم ایرانی به فضای وسترن که چه آن را دوست داشته باشیم چه نه، احتمالا نمی‌توانیم منکر شویم که «رحمت»، به‌عنوان قهرمان جدید سینمای حاتمی‌کیا، در کنار «حاج‌کاظم» آژانس شیشه‌ای و «شهاب۸» به‌رنگ ارغوان و «قاسم» ارتفاع پست و… از به‌یادماندنی‌ترین و کامل‌ترین قهرمان‌های سینمای حاتمی‌کیاست.
با صورتی تکیده و آفتاب سوخته و موهای یکدست سپید آشفته، پشت تراکتورش نشسته و سیگارش را با دو انگشت گرفته است. با لبخندی خفیف به صف تراکتورهایی نگاه می‌کند که از جلویش می‌گذرند. سیگار را به سمت دهان می‌برد و پک عمیقی برآن می‌زند. بعید است این صحنه زیبا را ببینید و در دل […]
ظهر امروز، هیات داوران بخش ویژه چهاردهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر، اسامی پنج شاعر برگزیده این جشنواره را اعلام کرد. نکته قابل توجه این اعلام این است که «سارا متقی»، کسی که به‌طور علنی مخالفت خود را با جمهوری اسلامی فریاد می‌زند نیز، جزو برگزیده‌های این دوره از جشنواره شعر فجر می‌باشد! در کارنامه «سارا […]