مدیر فرهنگی محترم؛ پایت را از روی سیم بردار!
هفت راه- محمدرضا شهبازی
این چندمین بار است که وقت خودم را جوری تنظیم میکنم که برای دیدن مختارنامه، سر ساعت، جلوی تلویزیون باشم؟ نمیدانم؛ یادم نیست؛ حسابش از دستم در رفته است. اما همینقدر میدانم که تکرار چند باره مختارنامه از معدود مواردی است که لااقل من هیچوقت مدیران صدا و سیما را برای مکرر شدنش سرزنش و مسخره نخواهم کرد. مختارنامه را حالا حالاها میشود دید، و حتی میشود شنید! دیالوگهای ماندگار مختارنامه باعث میشود حتی از شنیدن آن هم لذت ببریم (اما انصافا امیدوارم این پیشنهاد دیگر به گوش مدیران رادیو نرسد!)
همه اینها را گفتم تا بگویم اما یک چیز این شبها مرا موقع دیدن مختارنامه اذیت میکند. اینکه کارگردان این اثر –که بعد از مختارنامه چیزی در تلویزیون نساخته- این روزها و بعد از تجربه شکست خورده دندون طلا دارد ماه تیتی را برای شبکه نمایش خانگی میسازد. سریالی که ظاهرا تنه به تنه آثار ماشین زمان محور میزند و قرار است یکی از زمان حمله مغول به ایران، بپرد وسط تهران 95 و …
آن فرایندی که توسط مدیریت فرهنگی ما اعمال میشود و میرباقریِ مختارنامه را به میرباقری دندون طلا و ماهتیتی تبدیل میکند پایش را گذاشته روی سیم و نمیگذارد این شبها آنطور که حقش هست از مختارنامه لذت ببریم.