یادداشت های تلگرامی

خشم و هیاهو

محمد حسین رحیمی مغزهای کوچک زنگ زده کامل‌ترین فیلم هومن سیدی است. حالا هر آنچه او در سینما دوست دارد…

بیشتر بخوانید »

سینمای اینستاگرامی

رضا کردلو «عرق سرد» به بهانه‌ی نمونه‌ای خاص و تقریبا استثنایی یک قانون کلی را به چالش کشیده است. فیلم…

بیشتر بخوانید »

سینمای زیادی استراتژیک!

هفت راه- امیر ابیلی «سینما»، برای بسیاری از سینماگران ایران- روشنفکر و انقلابی- اساسا غلط جا افتاده است. آن‌ها «سینما»…

بیشتر بخوانید »

خط خنجر «ابوطلحه بلژیکی» بر گلوی «حاج موسی»!

نیما حامی حاتمی کیا در «به وقت شام» دو گروه داعشی را به تصویر می کشد: مجاهدین و تبلیغات‌چی‌ها. جهادی‌ها…

بیشتر بخوانید »

جسارت رفتن در دل آتش

هفت راه- قاسم اکبری پرداختن به حوادثی از جنس آتش سوزی ساختمان پلاسکو جسارتی می خواهد که کمتر در سینمای…

بیشتر بخوانید »

رستگاری در دل خون

امیر ابیلی «ماجرای نیمروز» با آنکه فیلم دوم کارگردان جوان‌ش بود اما به چنان پختگی تکنیکی رسیده بود و پس…

بیشتر بخوانید »

یک پلاسکو و یک کارگردان سرحال

مهدی شیخ صراف «چهارراه استانبول» یک کارگردان سرحال دارد که به فاصله یکسال از یک رویداد مهم و تلخ اجتماعی،…

بیشتر بخوانید »

دوره‌ات نگذشته “مربی”!

محمدرضا باقری «فقـــــــر و فحشــــا»ی ده‌نمکی اولین اثری بود که خواب از سر مردم پراند و حرفی را که خیلی‌ها…

بیشتر بخوانید »

چقدر جایتان خالی است آقای افخمی!

مهدی آذرپندار بیایید یک لحظه فرض کنید امسال هم یک «اکبر نبوی» در میان داوران جشنواره فجر هست که فکر…

بیشتر بخوانید »

بمب؛ یک اعتراف

مهدی آذرپندار باید اعتراف کرد بزرگترین دستاورد بمب، نه هجو شعار مرگ بر آمریکا و فضای مدارس در دهه شصت…

بیشتر بخوانید »
دکمه بازگشت به بالا