سرافراز و رسانه‌های انقلابی در ماه عسل هستند، مزاحم نشوید!
مجله فرهنگی هفت راه- محمدرضا شهبازی: نگاهی به موقعیت این روزهای ضرغامی و سرافراز، بعنوان مدیران سابق و فعلی رسانه ملی به خوبی حال و هوای مدیریت فرهنگی در کشور را نشان می‌دهد.
اولی که بیش از ده سال مدیر مهمترین و بزرگترین و فراگیرترین رسانه کشور بوده است، این روزها بدون اینکه حتی بخاطر بخش کوچکی از عملکردش پاسخگو باشد -و البته سوال کننده‌ای هم نیست!- بعنوان یک چهره فرهنگی سیاسی به مراسمات مختلف دعوت می‌شود و سخنرانی‌های کلی انجام می‌دهد و یک نفر هم از میان جمعیت بلند نمی‌شود که آقاجان! خود شما که آمده‌اید دارید اینطور با شور و هیجان سخنرانی می‌فرمایید، در فلان بخش و بهمان موضوع مگر آن سابقه را ندارید و مگر آن برنامه ها را نساختید و…؟
این وضعیت مدیران فرهنگی ماست بعد از مسئولیت. همانطور که جناب بنیانیان هم بعد از رفتن از حوزه هنری تبدیل شد به یک کارشناس فرهنگی و به موشکافی غامض‌ترین مساول فرهنگی در گفتگوهایش پرداخت و در میان خیل نشریاتی که با ایشان بنای گفتگوهای تحلیلی گذاشتند، لااقل نگارنده موردی را سراغ ندارد که سخنی هم از عملکرد ایشان آمده باشد. بقیه هم از همین دست هستند.
اما موقعیت سرافراز هم روی دیگر این سکه است. رییس جدید رسانه ملی در این روزها تقریبا هدف هیچ انتقادی قرار نمیگیرد. اگر برنامه خوبی را منحل کند و برنامه ضعیفی را بفرستد روی آنتن کسی به او نمی‌گوید چرا؟ اگر محمد آفریده را با آن خیانتی که به کشور در ماجرای فیلم «یک خانواده محترم» کرد همه کاره شبکه مستند کند کسی به روی خودش نمی‌آورد. اگر فلان شخصی که سابقه سیاه توهین به امام زمان در یک نشریه دانشجویی را دارد در مقام مهمی نصب کند، انگار نه انگار. اگر انتصاباتی که در رادیو صورت گرفته است عجیب و غریب و نگران کننده باشد هیچکدام از سایتهای ارزشی به آن نمی‌پردازند؛ چرا که سرافراز و این رسانه‌ها هنوز در ماه عسل هستند.
مدیریت فرهنگی در کشور ما همانطور که بعدی ندارد و نه کسی سوالی می‌پرسد و نه کسی لازم می‌بیند پاسخگو باشد، در ابتدای راه هم یک مصونیت نانوشته‌ای به همراه دارد که مدیر تازه مسئول شده را از هر انتقادی مبرا می‌کند. حالا باید دید این ماه عسل کی تمام می‌شود؟!
