کودک شو، برنامه ای برای شوآف و دیده شدن
مریم کثیری فعال اجتماعی در صفحه شخصی خود در انتقاد به برنامه کودک شو در شبکه نسیم نوشت:
دیشب مخاطب برنامه ی کودک شو بودم و فقط برایم یک سوال پیش آمد.
روانشناس، مشاور و حتی یک آدم مطلع از بدیهیات اصول تربیت کودک در دم و دستگاه عریض و طویل صدا و سیما نیست که به سازندگان برنامه مشورت دهد؟! در طراحی بازی، در توجیه والدین برای دیالوگ هایشان که قرار است الگوی مشاهده ای سایر خانواده ها باشند؟!
-کودکانی که به طرز واضح و خاصی تربیت میشوند که شو اجرا کنند و بلبل زبان و جذاب باشند اما فاقد مهارت های رشد یافته ی بدنی و فکری، این یعنی الگو‌قرار دادن کسانی که جز شوآف و دیده شدن هنر دیگری ندارند و‌صد البته مقایسه ی فرزندان خودمان با این الگوهای غیر واقعی
-مادرانی که نه تنها در درک توانمندی کودکان خود عاجزند بلکه کمال گرایی خود را به کودکانشان تحمیل میکنند؛ حداقل ای کاش این کمال گرایی ناچیز ارزش تحمیل را داشت…
-مادر و پدری که در تشویق فرزندانشان نتیجه ی اتفاقی عملکرد فرزند دیگر را اهرم فشار و مقایسه و مثلا تشویق برای فرزند دیگراشان میکنند فارغ از اینکه هر انسان عاقلی می داند اثرات سو مقایسه ی فرزندان با دیگری چه اثرات مخربی دارد.
خیلی تلاش کردم حرص نخورم و واکنشی نداشته باشم اما وقتی تیر خلاص برنامه به وجودم خورد دیگر نتوانستم سکوت کنم!
-مجری: چرا زهرا فکر میکنه خونه ی شما قشنگ ترین خونه ی دنیاست؟!
مادر: چون هممممه ی اسباب بازی ها را در خانه داریم!!
این می شود ارائه ی یک الگو، دلم میخواست جای مجری باشم و بگویم شما خیلی اشتباه کردید همه ی اسباب بازی ها را داخل خانه برای بچه فراهم کردید و عملا به تباهی آینده ی کودکتان اقدام کردید و حالا اینجا به این موضوع فخر فروشی هم می کنید و صدا و سیمای ما هم این الگو را پخش می کند!شما لاجرم کودک مصرف زده ی بدون خلاقیتی را به جامعه تحویل خواهید داد که از محیط پیرامونش متوقع است و ناراضی…
🔹اما جواب کودک طفل معصوم برایم جالب تر بود: چون ما تو خونمون آینه داریم!
به همین سادگی دنیای کودکانه ی کودکانمان را با اوهام و توقعات غیر واقعی خودمان خراب میکنیم و بعد هم به آن افتخار میکنیم
و بدتر بدا به حال ما صدا و سیمای ما اندکی برای شعور مخاطبش احترام قائل نیست.
