امیدواری به نجات سینما از نگاه بازاری/ آمادگی ترکیه برای ساخت یک سریال خاص ایرانی

این کارگردان سینما که سه سال قبل در زمانی محدود فیلم «ترانه‌ای عاشقانه برایم بخوان» را به عنوان محصولی مشترک از ایران و ترکیه روی پرده سینماها اکران کرد، در گفت‌وگویی با ایسنا از سختی‌های فیلمسازی در سال‌های اخیر و پروژه‌ تازه‌ای که درصدد ساخت آن است، صحبت کرد.

او که پیش‌تر ابراز امیدواری کرده بود، فیلم آخرش (ترانه‌ای عاشقانه برایم بخوان) بار دیگر به نحوی امکان نمایش عمومی پیدا کند یا نسخه کامل‌تر آن در قالب یک مینی‌سریال از شبکه نمایش خانگی پخش شود، در پاسخ به این پرسش که آیا قصد ساخت فیلم سینمایی جدید ندارد، بیان کرد: فعلا به دنبال فراهم شدن شرایط برای ساخت یک سریال هستم.الان عصر طلایی سریال در دنیا است و در ایران هم پس از رونق گرفتن پلتفرم‌ها، این فضای نمایشی برای مردم جذابیت بیشتری پیدا کرد. البته این جذابیت درصورتی ادامه پیدا می‌کند که سریال‌ها با کیفیت خوبی ساخته شوند ولی طبق آمارهایی که دارم دست کم در یک سال گذشته سریال‌ها چندان مخاطب‌پسند نبودند.

او افزود: یکی از دلایل عدم موفقیت سریال‌ها این است که مدام تحت تأثیر یکدیگر و با شباهت‌های زیاد ساخته می‌شوند و عملاً مخاطب خود را از دست می‌دهند؛ در حالی که تیزهوشی در این است که اگر یک سریال موفق شد، مجموعه‌های جدید دقیقاً در مدلی دیگری آن و با کیفیتی بالاتر ساخته شوند نه اینکه با تقلید از همان الگو کارهای مشابه تولید شود.

سطحی‌نگری در سینمای چند سال اخیر با نگاه بازاری

غفارزاده ادامه داد: من اقداماتی برای ساخت فیلم سینمایی کردم ولی در چهار سال گذشته نگاه به سینما به شدت بازاری و تجاری بود و همه به دنبال درآمدی هنگفت از فیلم‌ها بودند، به همین دلیل سطحی‌نگری در سینما به وجود آمد و سینمای مستقل و اجتماعی به فراموشی سپرده شد. حتی بخش هنر و تجربه هم به شدت تحت تاثیر همین سینمای تجاری و بازاری قرار گرفته و دیگر شکل واقعی و حقیقی خود را ندارد. البته من هم معتقدم که سینما یعنی همه‌ی سینما و فیلم بازاری و تجاری و ارزشی هم باید ساخته شود. اما متاسفانه سینمای ما همیشه تحت تأثیر یکسری موج‌ قرار می‌گیرد؛ یک زمان همه فیلم‌ها جشنواره‌ای می‌شوند، زمانی دیگر همه فیلمسازان تحت تاثیر یک فیلم و یک کارگردان قرار می گیرد و فیلم می سازند. وقتی موج فیلمهای کمدی فروش می کند همه رویکرد ساخت فیلم کمدی پیدا می کنند و در این ژانر فیلم می‌سازند. در این بین کسانی هستند که سعی می‌کنند فقط مسیر خود را طی کنند ولی برای اینکه بتوانند در این مسیر بمانند و فیلم بسازند مجبور به ساخت کمدی هم می‌شوند. خود من چند طرح کمدی ارائه دادم ولی بیشتر کارهایم بخاطر نگاه‌های سطحی پذیرفته نشدند.

امیدواری به جان گرفتن سینمای مستقل و اجتماعی در دوره جدید

کارگردان فیلم «گیرنده» افزود: به هر حال همچنان درصدد ساخت فیلم سینمایی هستم و امیدوارم بتوانم این کار را انجام دهم. البته هر دوره‌ی سینما به دست گروه‌های مختلف می‌افتد و عده کمی همیشه مشغول کار هستند و عده خیلی زیادی بیکار می‌مانند. من تیرماه امسال در نامه‌ای به رئیس‌جمهور جدید، آقای پزشکیان نوشتم که اکثریت اهالی سینما و هنر در بیکاری مفرط به‌سر می‌برند و این وضعیت برای کشوری که صاحب هنر و سینما در جهان است، شایسته نیست. به نظرم ضروری است یک حمایت و پشتیبانی مناسب اتفاق بیفتد تا شرایط کار در سینما برای همه به توازن برسد و معیشت بیشتر فیلمسازان در خطر نباشد. امیدوارم شرایطی فراهم شود که همه سینماگران بتوانند از این فرصت بهره ببرند تا در ژانرهای مختلف آثار متنوعی ساخته شوند. با توجه به حضور معاون جدید سینمایی، آقای فریدزاده، امید دارم که سینمای مستقل و سینمای اجتماعی جان دوباره‌ای بگیرد. هرچند همچنان معتقدم باید انواع فیلم‌ها و ژانرها ساخته شود تا پاسخگوی تمام سلیقه‌ها و نیازهای متنوع مخاطبان جامعه باشد.

تدارک ساخت یک سریال با مشارکت ترکیه درباره سرود ملی ایران!؟  

غفارزاده در ادامه درباره سریالی که در تدارک ساخت آن است با اشاره به تجربه مشارکت با ترکیه در فیلم «ترانه‌ای عاشقانه برایم بخوان» توضیح داد: صحبت‌هایی با کمپانی‌هایی در ترکیه انجام داده‌ام و آن‌ها برای سرمایه‌گذاری در سریالی که قصه‌ای ایرانی دارد تا حدودی اعلام آمادگی کرده‌اند. قرار است این سریال در هشت قسمت ساخته شود و بیشتر آن هم در ترکیه فیلمبرداری خواهد شد.

او در پاسخ به اینکه اگر قصه فیلم ایرانی است و چرا در ایران و با بازیگران ایرانی ساخته نمی‌شود؟ گفت: ترک‌ها معمولا از هر داستان جذابی استقبال می‌کنند تا جایی که یک داستان پخش شده را هم بازسازی می‌کنند. سریال من به دوران مظفرالدین‌شاه برمی‌گردد و روایتی از ساخت اولین سرود ملی ایران است با ملودی‌ای که بعدها  براساس آن شعر «وطنم وطنم وطنم» ساخته شد. این سرود و این ملودی اگرچه برای بار اول در دوران ناصرالدین شاه اجرا می‌شود اما در زمان مظفرالدین شاه به عنوان سرود ملی با کیفیتی بالاتر برای این شاه قاجار آماده می‌شود که ضبط آن را در استانبول انجام می‌دهند. همین بخش از داستان برای ترک‌ها انقدر جذاب بود که برای ساختش اعلام همکاری کردند.

غفارزاده در پایان گفت: روند طبیعی این است که چنین اثری در ایران و با حمایت داخلی ساخته شود اما من نتوانستم در پیگیری‌هایی که برای تأمین سرمایه انجام دادم به نتیجه برسم. قصد داشتم نیمی از سرمایه را در داخل ایران تأمین کنم تا سریال به صورت مشترک ساخته شود. با پلتفرم‌های داخلی صحبت کردم، جواب نامه شراکت ترک‌ها را هم ارائه دادم ولی متاسفانه جواب دقیقی نگرفتم. در نهایت پس از ماه‌ها پیگیری نتوانستم ۵۰ درصد مشارکت را برای یک کار ملی فراهم کنم و ترک‌ها اعلام کردند در صورتی حاضر به سرمایه‌گذاری کامل روی سریال هستند که تمام بازیگران ترک باشند.